De beslissende slag om Aleppo is in volle gang. Offensieven en wanhopige tegenoffensieven wisselen elkaar af, en weinig is werkelijk duidelijk, behalve dat het einde in zicht lijkt te komen.

De situatie in Aleppo is bijzonder verward. Om beurten blijken rebellen en regeringstroepen te worden belegerd, terwijl de luchtaanvallen onbarmhartig voortgaan. Alle beelden en documentaires die beschikbaar komen laten een totale verwoesting zien. Dat Aleppo na vijf jaar deels nog steeds in handen van het regeringsleger is illustreert als weinig anders de verdeeldheid van het land. Hier vindt U een verduidelijking van de situatie tot ongeveer dinsdag. Sindsdien zijn door het leger van het regime-Assad versterkingen aangevoerd, en wordt de terreinwinst van de ‘gematigde rebellen’ weer ongedaan gemaakt.

Een interessante illustratie van de gematigdheid van die rebellen kwam eerder deze eek, nadat de VN opriepen tot een kort bestand om doden en gewonden te verzorgen. Dat bestand werd hautain verworpen door de rebellen die op dat moment nog steeds voortgang dachten te boeken, en die het bestand weigerden met het argument dat de VN op de hand van het regime is. Heel kort daarop werd hun tegenaanval gestuit door de vers aangevoerde troepen, en nu is het het regime dat (nog onbevestigde) grote terreinwinst meldt.

Dat de gevechten een dubbeltje op hun kant lijken bevestigd dat dit een strijd op leven of dood is, zowel voor het regime als de gematigden. Zoals eerder gemeld zou de val van Aleppo het einde van het gematigde verzet betekenen. Niet formeel, maar praktisch zeker.

Dat de rebellen er zelf ook zover denken, wordt geïllustreerd door de voortgang die het regime boekt in noordelijk Latakia, waar de tegenstand van de gematigden ineen lijkt te storten, omdat teveel strijders aan dit front zijn onttrokken teneinde bij Aleppo te worden ingezet. Het laat ook zien dat beide partijen een schreeuwend tekort aan mensen beginnen te krijgen.

De voortgaande Russische bombardementen beginnen ook hun tol te eisen. Dat de Russen zich veel minder gelegen laten liggen aan trucs als militaire hoofdkwartieren in de kelders van hospitalen hebben de rebellen intussen ook gemerkt. Ook, dat de Russische media er totaal niet van onder de indruk zijn. Het is dit probleem dat altijd wordt gevolgd door beschuldigingen van oorlogsmisdaden dat door Hamas in de Gaza-strook is geperfectioneerd, en westerse media blijken hiervoor heel gevoelig. De gedachte dat het onderbrengen van een militair hoofdkwartier in de kelder van een ziekenhuis gelijk staat aan het uitlokken van oorlogsmisdaden, en bovendien die hospitalen om die reden verheft tot legitiem militair doel, is de westerse media – al dan niet oprecht – totaal vreemd. In Rusland wordt dat gewoon begrepen.

Een ander typisch gevalletje van oorlogspropaganda is het BBC-bericht gisteren dat het regime een chemische bom had gedropt op het belegerde Oost-Aleppo. Diezelfde middag was door de Russische media al de bekendmaking gedaan van het raken van een chemische productiefaciliteit van de belegerden door de Russische luchtmacht. Dat is een heel wat logischer verhaal dan dat de Syriërs van Assad met chemische wapens zouden zijn gaan gooien. Het regime lijkt deze slag om Aleppo te zullen winnen. Nu chemische wapens inzetten? Het dient geen doel, behalve de propaganda van de rebellen.

Ondertussen is in de regio Damascus in het belegerde Yarmuk-kamp een heel al-Nusra bataljon overgelopen naar IS. Dit zullen we vaker zien de komende tijd. Hoe sterker de wurgende hand van het reginme om Aleppo zich voelen doet, des te meer strijders van de ‘gematigden’ zullen overlopen naar de minder gematigde milities. Want echt gematigde rebellen bestaan niet. Zij zijn een uitvinding van de USA, die dacht er gebruik van te maken zoals zij ooit IS exploiteerde.