De gang van zaken rond het Haga Lyceum laat duidelijk zien dat een nieuwe schoolstrijd op uitbreken staat. Ook, dat de vrijheid van onderwijs al dood is.

Nooit eerder was het nodig om de bekostiging van een school te beëindigen, werd minister Slob geciteerd. Ik begrijp dat het hem pijn deed dat juist hij de gezagsdrager was die er toe gedwongen werd. Tegelijk hoop ik dat bij hem het besef doordringt dat een nieuwe schoolstrijd al niet meer vermeden kan worden, en hoe langer men wacht met een herziening van grondwettelijke rechten op dit vlak, des te zwaarder zal het uiteindelijk blijken te zijn.

Houd uw adem niet in, de reden dat dit soort conflicten uiteindelijk hoog op loopt is dat beleidsmakers te lang blijven hopen dat het wel goed komt. Maar dat het niet goed komt wil men ook om ideologische overtuigingen niet in de ogen zien, zodat men zonder verder nadenken op een ramp af koerst. Dat is immers voor later? Het zijn de gebreken van een democratie dat ze zelden verder kijkt dan de toekomstige zegeningen die zij brengen wil, maar de bedreigingen negeert omdat die het gedroomde beeld verstoren.

Wat dat betreft biedt de guerrilla die men vanuit het Haga lyceum voert nog enige hoop, al is het niet meer dan theoretische en ook verwacht ik er niet heel veel van. Wel wordt er ervaring opgedaan met het type verzet dat vanuit islamitische scholen mogelijk is:

De school zal de Raad van State vragen de maatregel van de minister op te schorten. En er loopt ook nog een zaak tegen de Onderwijsinspectie.
In zijn brief aan Slob schrijft directeur-bestuurder Atasoy dat hij “onder overheidsdwang” gisteren de medezeggenschapsraad en de ouderraad van de school heeft gevraagd de statuten te negeren en daarmee de verplichte sollicitatieprocedure over te slaan. Maar zij zijn daartoe niet bereid.

Vrijheid van Onderwijs is dood
Wat ik ook als bijzonder interessant kenmerk voor mijn argument dat de Vrijheid van Onderwijs al dood en begraven is, is de manier waarop het Haga Lyceum zich verzet. Met heel terechte argumenten, helaas:

Atasoy benadrukt dat wijziging van de statuten een grote impact heeft op de grondslag van de school. Volgens hem doet Slob tekort aan “wettelijk verplichte onderdelen” door het advies- en instemmingsrecht van de medezeggenschapsraad te beschrijven als een administratieve handeling.

Wat niet wordt gezegd maar door de regels heen schemert, is dat de vrijheid van onderwijs tegenwoordig beperkt is tot wat de overheid nuttig en dienstig acht. Als ik het gekrakeel zo eens overzie heb ik het angstige vermoeden dat de inhoud van het door het Haga Lyceum gewraakte burgerschapsonderwijs – we horen hier weinig over, maar ‘ondermaats’ betekent hier botweg dat het Haga kinderen op leidt voor het leven in een islamitische maatschappij – mij evenmin zou bevallen. Als je ziet wat een klimaathysterische kinders overal te zien zijn, is dat burgerschapsonderwijs dat nu tot het curriculum behoort in meerdere opzichten zwaar suspect.

Een volledig nieuwe schoolstrijd
Hetgeen mij sterkt in de overtuiging dat als ik een school zou oprichten waar wordt onderwezen dat ‘diversiteit’ maatschappelijk ontwrichtende ideologische kletskoek is, ook de financiering van die school zal worden ingetrokken. En heel snel ook. Want de staatsideologie schrijft iets anders voor. Vandaar ook mijn pleidooi de grondwet zodanig te veranderen dat er een uitsterfconstructie kan worden opgezet voor de ideologische overtuigingen in het huidige onderwijs, maar beter zou het zijn een volledig nieuwe schoolstrijd te beginnen.

De nieuwe schoolstrijd zou moeten gaan over de ideologie die kinderen er op school krijgen ingepompt. Tegen het Nederlandse onderwijs zoals dat nu bestaat heb ik al bijna even grote bezwaren als de huidige bestuurders van het Haga. Wellicht wordt het tijd op dat vlak eens een Nieuwe Zuil op te richten.

---

Meer over de redenen voor en aanpak van een nieuwe schoolstrijd vindt u hier.