De zaak van de vergiftigde vader en dochter Skripal, in Salisbury, UK neemt steeds vreemder vormen aan. Het enige dat na twee maanden onderzoek onomstotelijk vast staat is dat er een vergiftigingspoging is gedaan met een gifgas. Dat is bepaald een mager resultaat, dat de behandeling van Rusland door het UK hierover niet rechtvaardigt.

Na alle grote woorden waarmee de Britse regering de zaak Skripal direct aanging – inclusief de stellige beschuldiging aan het adres van Rusland is er betreurenswaardig weinig bewijs om al die grote woorden te schragen. Intussen is Yulia Skripal (de dochter) uit het hospitaal ontslagen, maar verdween zonder een openbaar woord met iemand te wisselen naar een geheim adres onder de hoede van Scotland Yard.

Waarom? Naar men zegt op eigen verzoek. Yulia zou nu de Britse nationaliteit aan willen nemen. Hiervoor zijn echter niet anders dan geschreven verklaringen beschikbaar – er is geen enkel beeld- en/of geluidsmateriaal van. Aan Rusland is geen officieel contact met haar toegestaan. Als het UK besloten zou hebben dat Yulia Skripal in de grootst mogelijke stilte van het toneel verdwijnen moest, was de zaak niet anders verlopen. Zelfs de NOS is er terecht kritisch/objectief over:

In de geschreven verklaring van Scotland Yard zegt Skripal, die onder politiebescherming staat, dat zij “te zwak is voor een interview met media”. Bovendien wijst zij aangeboden hulp van de Russische ambassade af.

In een reactie hierop schrijft de Russische ambassade “sterk te betwijfelen of de verklaring van Joelia zelf komt”. De ambassade noemt haar verklaring een “interesting read“, maar zegt “dat het meer vragen oproept dan antwoorden geeft”. De ambassade zegt bang te zijn dat ze “te maken hebben met een gedwongen isolatie van een Russische burger” en vraagt Groot-Brittannië te bewijzen dat Skripal niet van haar vrijheid is beroofd.

De hele gang van zaken wekt achterdocht. Het versterkt het begrip voor de woede en de zaak van Rusland. Het geschutter van de Britse regering wordt eerder erger dan minder, en je moet er toch niet aan denken welk een indruk zou ontstaan als juffrouw Skripal nu een echt ongeluk zou overkomen. En, zoals Rusland stelt:

“De tekst is zo opgezet dat deze precies de officiële verklaringen van de Britse regering ondersteunt”, schrijft de ambassade. Het wekt volgens de Russen argwaan dat de verklaring schriftelijk is, en niet bijvoorbeeld gefilmd, en dat Joelia geen contact wil hebben met de buitenwereld. Daardoor is de authenticiteit van Joelia’s verklaring “onmogelijk te verifiëren”.

In de verklaring van Scotland Yard zegt Skripal dat zij contact heeft met vrienden en familie. Rusland wil weten wie dat zijn, aangezien “geen enkele vriend of familielid dit contact in Britse of Russische media bevestigt”.

“Voor zover wij weten hebben de Skripals met niemand nauwere familiebanden dan met hun nicht Viktoria en met oma Elena”, aldus de Russische ambassade. Volgens de Russische nicht Viktoria, die zich kritisch heeft geuit over de Britse overheid, heeft Joelia haar vorige week gebeld en was zij aan de beterende hand. Dat bewijst volgens de Russen dat de Britten Joelia’s gezondheidssituatie overdrijven.

De Russische media gaan al weken stevig te keer over deze zaak, en zo lang het UK niets beters te bieden heeft dan tot nog toe, blijft het aanbieden van excuses de enige logische weg. In Rusland is de stemming niet bepaald vrolijk over de directe toekomst voor het internationale speelveld.

In her daily press conference on 5th April, the Russian Foreign Ministry spokeswoman, Maria Zakharova, mentioned a quiet resentment and fury that is building up amongst ordinary Russians over the way the Government of the United Kingdom has handled the case of Sergei and Yulia Skripal.

Omdat de politieke consequenties van excuses voor premier May catastrofaal zouden zijn, verwacht niemand deze. Wel zijn diverse maatregelen tegen Rusland die twee weken geleden nog vrij besproken werden, stilletjes uit de publiciteit verdwenen. Wat wel tot in den treure herhaald wordt, is dat Rusland ooit dergelijke zenuwgassen produceerde.

Niemand ontkent dat overigens, maar het lijkt het Britse publiek rijp te maken voor een verklaring op termijn dat er geen sluitend bewijs kon worden gevonden. Wat dan resteert is de maandenlange propaganda over wie schuldig was. Zodat iedereen duidelijk is dat ondanks het ontbreken van enig bewijs de Britse regering nog steeds van mening is te weten wie de dader was: Rusland. In het Britse parlement heerst onvrede over de manier waarop dit wordt aangepakt, en men laat dat weten ook. Voorlopig nog slechts met gemurmel – tijdens een nationale crisis steek je je eigen regering geen mes in de rug.

Ook de publieke opinie in het UK is niet eenduidig. In dit stuk wordt beschreven dat in de reacties onder krantenstukken over de zaak een steeds kritischer toon wordt aangeslagen door het Britse publiek. Zijn dat trollen? Het is verre van onwaarschijnlijk – dit is hèt moment voor Rusland om dergelijke hulptroepen in te zetten. Maar de Britten hebben niet voor niets een traditie van fair play:

The anger and frustration is increasingly being displayed on comment boards underneath pieces reporting on the issue. And the feeling is not confined to those who would normally be labelled “conspiracy theorists”. It appears that even many of those who would not normally question official statements can see that something is seriously wrong with all this.

De auteur komt tot maar liefst twintig punten waarover de Britten zich kwaad maken:

1. It comes from being asked to believe frankly outlandish claims – such as the one that is central to the whole incident, that the Skripals, who are very much alive and well, were poisoned by a military-grade nerve agent with a toxicity 5-8 times that of VX.

2. It comes from the way that our Government recklessly accused another country – a nuclear-armed country at that – of committing a crime before the investigation into the incident had established the most basic of facts.

3. It comes from the fact that the UK Government has prejudiced and politicised the investigation with their claims before facts, their verdict without evidence, their sentence without proof.

4. It comes from the fact that the UK Government refused to go through the internationally established protocols for cases such as these. For instance, it only wrote to the Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons (OPCW) on 14th March — the same day that Theresa May stood up in the House of Commons and formally accused the Russian Government of culpability.

5. It comes from the fact that the British Government, which repeatedly speaks about what it calls “British Values”, discarded some of the most basic legal concepts that have formed a part of real “British Values” for centuries, such as due process and the concept of innocent until proven guilty.

6. It comes from the way that the British Government has refused to allow those they have accused to see any of the supposed evidence against them, preferring instead to use spurious and circular nonsense such as the arsonist shouldn’t investigate his own fire.

7. It comes from the fact that the Government attempted to lead the public into believing that the Skripals were poisoned by a substance that must have come from Russia, because apparently only the Russians were capable of producing it – a claim that is demonstrably false.

8. It comes from knowing that Boris Johnson was quite prepared to lie to the public, and instead of facing up to his misdeeds like a man and resigning, he has instead behaved like the great supine, protoplasmic invertebrate jelly he is – to borrow his own phrase – slithering and twisting his way around his own actions by acting as if nothing has happened, and that anyone who raises questions about his fitness for office is working for the enemy.

9. It comes from the labelling of those who have questioned the increasingly preposterous claims as “useful idiots” or “Kremlin stooges” or even outright traitors, for even daring to ask for clarification on the most basic points.

10. It comes from the way that the media has marched lock-step in line with the Government, refusing to ask the most obvious and basic questions, such as the ones I set out here and here.

11. It comes from the curious way that events seem to “happen” only after other events appear to force them to “happen”, such as the announcement of Sergei Skripal’s miraculous recovery from being in a coma, which came a day after the leaked transcript of the telephone conversation between Yulia and Viktoria Skripal in which Yulia stated that he was well.

12. It comes from the way that attempts have been made to make “facts” fit the narrative, such as the theory, first touted more than three weeks after the incident, that the Skripals were poisoned by a military-grade nerve agent at their front door – an explanation which looks to be contrived in order to explain the curious anomaly that Detective Sergeant Nick Bailey was said to have become ill after visiting Mr Skripal’s house.

13. It comes from the fact that the Government and the media have refused to report in any meaningful way on the connection between Mr Skripal and Pablo Millier, his MI6 recruiter and fellow Salisbury resident, and on Mr Miller’s connection with Christopher Steele – author of the Trump Dossier. The connection may ultimately be irrelevant to the case, but it is surely of interest at present.

14. It comes from the illegal and frankly immoral way that the UK Government has repeatedly denied consular access to the Skripals, which it is obliged to give under Articles 36 and 37 of the 1963 Vienna Convention and Article 35 (1) of the 1965 Consular Convention.

15. It comes from the way that Viktoria Skripal, who is quite obviously keen to see her uncle and her cousin, has been denied a visa under some absurd pretence of her application not meeting UK immigration rules.

16. It comes from the way that the Skripals appear to be being denied consular access, denied access to their relatives, and – so far as I can work out – denied access to legal representation. In other words, it looks increasingly as if they are being denied the most basic of legal and familial rights, and Yulia’s comments in her conversation with her cousin on 5th April do not inspire any confidence that this is not the case.

17. It comes from the way that the existence of Mr Skripal’s pets was only mentioned by the media on 6th April, and this only after Maria Zakharova asked a pointed question about what had happened to them in her daily briefing of 5th April.

18. It comes from the fact that the condition of the pets – a cat and two guinea pigs – has been almost blithely reported in the media, despite the obvious truth that they died through neglect whilst Mr Skripal’s house was effectively in the care of the Metropolitan Police who are overseeing the investigation – did they not even go in and check!

19. It comes from the fact that despite culpability having been apportioned after a few days, it is clear that the investigation has still not established the most basic of facts, with no suspect being mentioned or hinted at, but rather we have been fed a steady diet of increasingly outlandish and spurious claims about the location of the poisoning – the bench, the restaurant, the car, the suitcase, the flowers, the door handle, the buckwheat.

20. But most of all, it comes simply from that feeling we are being taken for a ride, and are being treated like utter imbeciles by a Government that feels it can make extraordinary accusations and simply expect the public to “trust us”.

Om Stalin er maar weer eens bij te halen naar aanleiding van dat laatste punt: vertrouwen is goed, controle is beter. Aangezien de beweringen van de Britse regering over deze zaak oncontroleerbaar zijn, is er alle reden voor achterdocht.

Rusland zelf heeft een lijstje van 14 vragen opgesteld. Voor goed verstaande fijnproevers: die lijst van 14 refereert aan het plan van 14 eisen waarmee de Amerikaanse president Wilson in 1919 de vredesonderhandelingen na de Eerste Wereldoorlog in ging. Het Russische lijstje ziet er zo uit:

1. Why has Russia been denied the right of consular access to the two Russian citizens, who came to harm on British territory?
2. What specific antidotes and in what form were the victims injected with? How did such antidotes come into the possession of British doctors at the scene of the incident?
3. On what grounds was France involved in technical cooperation in the investigation of the incident, in which Russian citizens were injured?
4. Did the UK notify the OPCW (Organization for the Prohibition of Chemical Weapons) of France’s involvement in the investigation of the Salisbury incident?
5. What does France have to do with the incident, involving two Russian citizens in the UK?
6. What rules of UK procedural legislation allow for the involvement of a foreign state in an internal investigation?
7. What evidence was handed over to France to be studied and for the investigation to be conducted?
8. Were the French experts present during the sampling of biomaterial from Sergey and Yulia Skripal?
9. Was the study of biomaterials from Sergey and Yulia Skripal conducted by the French experts and, if so, in which specific laboratories?
10. Does the UK have the materials involved in the investigation carried out by France?
11. Have the results of the French investigation been presented to the OPCW Technical Secretariat?
12. Based on what attributes was the alleged “Russian origin” of the substance used in Salisbury established?
13. Does the UK have control samples of the chemical warfare agent, which British representatives refer to as “Novichok”?
14. Have the samples of a chemical warfare agent of the same type as “Novichok” (in accordance to British terminology) or its analogues been developed in the UK?

Onder deze link vindt u nog enige toevoegingen, maar het punt is wel gemaakt lijkt mij. Het UK heeft veel te veel steken laten vallen, en dat met knip en plakwerk geprobeerd te maskeren.

Wat de achterdocht – en de woede – ook voedt, is de manier waarop  is omgegaan met de huisdieren van Skripal: twee cavia’s en een kat werden ‘vermoord’, een tweede kat wist aan de onderzoekers te ontkomen en is nog steeds niet teruggevonden.

Remember that two dead guinea pigs and a black Persian cat in a critical condition were found in the ex-spy’s home. Then the cat was taken to the Porton Down chemical weapons lab (not to a veterinary clinic which would be more expected). In the laboratory, chemists made a weird diagnosis, which they described as a “distressed state”. The cat was euthanized. Its body, as well as those of the two guinea pigs, were immediately incinerated which was confirmed by the British government.

De cavia’s bleken overigens al door honger en dorst gestorven toen ze werden opgehaald uit het huis van de Skripals. De onderzoeksdiensten hadden tijdens het onderzoek vergeten iets voor hen te regelen, en lieten ze achter in het verzegelde huis.

Ook negeert de Britse regering alternatieve verklaringen rondom deze vergiftigingszaak. Er zijn wel degelijk andere belanghebbenden bij de dood van Skripal sr. Dat betekent niet dat Rusland niet schuldig zou kunnen zijn, maar een fixatie op een tevoren bepaalde verdachte is maar zelden goed voor het vinden van de ware toedracht.

Om er zomaar eens een vraag naar de logica van deze moord op aanstichting van Rusland tussen te gooien: waarom nu, waarom in het UK? Skripal sr is na het gedeeltelijk uitzitten van een gevangenisstraf van 15 jaar in Rusland, vrijgelaten middels een complexe gevangenenruil. Als het zo belangrijk was hem om te brengen, waarom liet men hem dan in 2010 naar het Westen vertrekken? Waarom poogde men hem pas 8 jaar later om te brengen, en op zo’n dramatische en ineffectieve wijze??

Op het vlak van vooringenomenheid ten aanzien van bepaalde verdachten heeft de Nederlandse justitie de afgelopen tien jaar een aardige collectie missers getoond. Het UK en de journalistiek zouden van de Nederlandse missers kunnen leren.

.De houding van de Britse regering doet denken aan de manier waarop de (westerse) wereld de Tweede Golfoorlog werd ingepraat, met verhalen over wapens die Saddam Hoessein elk moment in zou kunnen zetten tegen onschuldige Europese burgers. Daar zijn al fraaie stukken over geschreven. De overeenkomsten zijn vervelend herkenbaar.

Rusland wordt de laatste jaren bejegend met een onredelijk fanatisme. De koppeling van chemische wapens met Rusland in Syrië versterkt voor het gevoel van de Britse regering misschien haar punt, maar de Britse bevolking lijkt er niet van onder de indruk.

Of dat laatste de reden is dat premier May deze week aan president Trump vroeg te wachten met een aanval op de posities van het Syrische leger? De feiten over de gifgasaanval op Douma zijn immers hoogst troebel. Hilarisch was het wel, gezien alles hier boven.