Rusland beticht Oekraïne van een inval op De Krim – gevolgen
Rusland betichtte gisteren Oekraíne van een inval op De Krim. Staat een nieuwe en verdere uitbreiding van het conflict in Oekraïne in de steigers?
De Russische geheime dienst FSB meldde woensdag dat het elitetroepen van Oekraïne heeft tegengehouden.
Volgens de geheime dienst zijn bij de confrontatie een Russische militair en een medewerker van de FSB omgekomen. Het incident zou in het weekend hebben plaatsgehad. Een Oekraïense militaire woordvoerder sprak het bericht tegen.
Het is moeilijk in te schatten wat hier precies gebeurt. In Oost-Europa zullen nu als eerste de herinneringen aan Operatie Himmler (Gleiwitz-incident) bovenkomen, de enscenering van een Poolse aanval op een Duits radiostation op 31 augustus 1939. Het was voor Hitler-Duitsland het excuus Polen binnen te vallen, en daarmee het startschot van WW2.
De FSB vermoedt dat Oekraïne met de invasie de stabiliteit op de Krim wilde ondermijnen, juist in een periode dat de regio verkiezingen aan het voorbereiden is. Bij de actie tegen de Oekraïners hebben de Russen een aantal aanhoudingen verricht. Ook hebben ze onder meer munitie, explosieven en granaten in beslag genomen.
Dat dit iets is wat men ook in regeringskringen in de Oekraïne volledig beseft behoeft nauwelijks een betoog. Zeker na de omstreden annexatie van De Krim door Rusland in 2014 is dit daarom niet bepaald een zaak die licht moet worden opgevat. In hoeverre kan worden bewezen dat de mensen die de Russen hebben gearresteerd inderdaad onomstotelijk worden geïdentificeerd als onderdeel van de reguliere Oekraïense troepen zal belangrijk zijn. Gezien de moeizame situatie in het oosten van Oekraïne is het moeilijk voorstelbaar dat Oekraïne inderdaad manschappen vrijmaakte voor een actie als deze op De Krim. Anderzijds, de economische situatie van Oekraïne is wanhopig, en als het ergens behoefte aan heeft is uitgebreide westerse hulp. Dit zou het excuus kunnen zijn daarom te vragen – en voor het westen om die te leveren, met alle risico’s van dien.
Er spelen nog twee zaken een complicerende rol:
- De verzoening tussen Rusland en Turkije
- De Amerikaanse presidentsverkiezingen
De aanstaande Amerikaanse presidentsverkiezingen hebben Obama in de klassieke situatie van een lame duck gebracht – maar dit geldt vooral voor wetgevende zaken. De uitvoerende presidentiële macht aangaande het behartigen van de belangen der USA in het buitenland blijft onverkort geldig. Alleen voor een volledige oorlogsverklaring zou de president naar het Congres moeten, maar ook zonder dat zijn zijn bevoegdheden ruim genoeg. Maar is Obama daartoe op stel en sprong in staat? Ik betwijfel dat.
De verzoening tussen Rusland en Turkije was afgelopen dagen groot nieuws, waarbij alle aandacht ging naar de voordelen die Turkije aan de nieuwe vriendschap ontlenen kon. Fijn voor Turkije, maar handeltjes werken naar twee kanten, en bovendien was Turkije de vragende partij. De Russische sancties sinds november deden het land economisch erg veel pijn – wat ook de directe reden was om die verzoening tot stand te brengen. NB, degene die op bezoek gaat is in de internationale diplomatie de smekeling. Dat Erdogan groots onthaald werd, betekent dat Rusland heel wat binnen verwachtte te halen. Maar daarover hebben we nog niets gehoord, in ieder geval weinig meer dan dat er overeenstemming was over Syrië en de Koerden (het eeuwige wisselgeld).
BREAKING: Minister: Turkey asks Russia to carry out joint operations against "common enemy" Islamic State in Syria.
— The Associated Press (@AP) August 11, 2016
Maar nu werd vanmorgen bekend gemaakt (boven) dat Turkije Rusland vraagt haar actief te steunen bij de bestrijding van IS. Dat dat de USA ook niet goed bekomen is, die Turkse hulp, zullen de Russen niet vergeten zijn. Turkije zal moeten leveren, en of het dat doet zullen we snel genoeg zien. Maar als Rusland inderdaad een actie zoals gisteren in De Krim voorbereidde, is hulp van Turkije van eminent belang. Het NATO-lidmaatschap van Turkije lijkt mogelijk in het geding te komen, maar Turkije kan in een toekomstige inval van Rusland in oostelijke Oekraïne – waar we nu serieus rekening mee moeten houden – de Dardanellen sluiten voor Amerikaanse en andere NATO-marines. Dat schept voor Rusland voldoende tijd om Oekraïne onder de voet te lopen zonder kans op bijstand vanuit het westen.
Ik zie dit laatste scenario nog niet uit de bus komen, maar het is iets om terdege rekening mee te gaan houden.
Zojuist
Oekraïne mobiliseert haar troepen nabij De Krim.
In het conflict met Rusland heeft Oekraïne tijd gekocht om wapens van de Amerikanen te verkrijgen, een zeer explosieve situatie nadert. Turkije heeft alles al verloren in zijn strijd in Syrië, de Koerden bezitten bijna de gehele syrische landgrens met Turkije, met straks een bevrijd aleppo. Turkije bakt alvast zoete broodjes met putin om de Koerden tegen te houden, maar dat gaat nooit gebeuren. Erdogan is in complete paniek, met als gevolg zijn Coup. Putin regelt de eindstrijd.
De aansluiting van de Krim bij Rusland is op de Krim allerminst omstreden, 95% voor.
Ukrainers leven in het westen, in gebieden die tot de Poolse delingen tot Polen/Litouwen behoorden met een RK traditie.
De rest is orthodox Russisch en werden door Stalin samen in een onafhankelijke Sovjet republiek gedouwd.
Mij lijkt de mislukte actie opgezet door de Ukrainse nazistische milities, met of zonder hulp uit kiev.
Die lame duck situatie kan ook juist gevaarlijk blijken, wanneer de regerende partij de verkiezingen lijkt te gaan verliezen, het land verenigen achter die partij in een buitenlandse oorlog is in het verleden succesvol gebleken.
Het zal overigens niet de eerste keer zijn dat die nazi militie’s een falseflag operatie uitvoeren om een westers ingrijpen te provoceren in de Ukraine .
Gelukkig is Putin gepokt en gemazeld in de KGB en kent de fascistische tactieken evenals het sluiten van verdragen met de nazistische vijand wanneer Rusland geïsoleerd is komen te staan van het westen, hoe 1937 wil je het hebben?
Ik ben geen fan van oorlog laat dat duidelijk zijn, maar op het moment heb ik puur uit eigen belang meer vertrouwen in de geopolitieke handelingen van Rusland dan die van de VS. Naar voor de Krimtataren en de Oekraïners in het westen, maar wel waar.
De zwarte zeevloot van rusland heeft overigens ook cruciaal belang bij doorgang van de bosporus, ik denk niet dat erdogan daar ruzie over wil krijgen, en ook niet zou willen dat de nato die blokkeert.
Het zou erg dom zijn van de NAVO om de Bosporus of de Dardanellen te blokkeren voordat het echt oorlog is. Er zijn nog mogelijkheden genoeg om de Russen daar het leven zuur te maken. Juist omdat het zo’n belangrijk punt is zijn er al lang internationale verdragen over. Want hoewel het geheel in Turks grondgebied ligt word het gezien als internationaal vaarwater, en daar mag iedereen door varen, net zoals over de rest van de wereldzeeën. En die vaarroute echt rücksichtlos blokkeren voor de Russen zou heel goed opgevat kunnen worden als een vijandige daad, of een daad van agressie. In het diplomatiek verkeer is dat nog net geen oorlogsdaad maar veel scheelt het niet. Niet dat het voor de NAVO of de Turken veel uit zou maken. Als onze jachtvliegtuigen over Syrië vliegen is dat ook een daad van agressie onzerzijds. Jegens het wettige staatshoofd daar, die dan ook gewoon het recht zou hebben om er een neer te halen. Het neerhalen van een Russische jet boven Syrië was ook zoiets, dat recht hebben de Turken dus duidelijk niet.
@Carthago
De doorgang door de Bosporus voor de Russische vloot is via een reeks verdragen gegarandeerd. Maar verder voor niemand. 😉