Russia has begun its military intervention in Syria, deploying an aerial contingent to a permanent Syrian base, in order to launch attacks against ISIS and Islamist rebels.

Dit bericht Ynet, de belangrijkste Israëlische nieuwssite.

Het Russische expeditiekorps, dat volgens Westerse diplomaten deels al aanwezig is in Syrië, zal de komende dagen verder worden versterkt met gevechtshelicopters en moderne jets.

Dit betekent een volledige Russische deelname in de Syrische burgeroorlog. Waar eerder geruchten gingen dat Poetin bereid leek zijn bondgenoot Assad te laten vallen, is met het sturen van de troepen die nu op het toneel verschijnen door de Russen een grote slag geslagen, zowel militair als wat betreft de propagandistische waarde.

Nog afgelopen week meenden Obama en Erdogan Syrië een no-fly zone te kunnen opleggen, zodat de Turkse luchtmacht zijn gang kon gaan tegen de Koerden, en tegen de resten van het Syrische regeringsleger. Al deze bewegingen op het schaakbord van het MO zijn door deze Russische operatie nu van tafel, tenzij men in de USA bereid is een 3e Wereldoorlog te riskeren. Poetin maakt hiermee tevens duidelijk, dat Rusland niet langer toestaat dat zijn bondgenoten door de USA één voor één worden verschalkt.

Formeel heeft de USA namelijk een probleem. Rusland heeft een formeel bondgenootschap met Syrië, de USA heeft niet meer dan wat gemompel in de VN. Zonder VN-mandaat kan de USA zich niet goed veroorloven een directe confrontatie aan te gaan boven Syrië. Zeker als onduidelijk is wat de gevolgen zouden kunnen zijn.

Interessant wordt te zien hoe effectief de Russen in staat zijn Syrië hulp te bieden. De beide Golfoorlogen toonden dat in open terrein een stevig militair ingrijpen nog steeds effectiever is dan wat dan ook. Ongetwijfeld zal de vergelijking worden gemaakt, niet in het minst omdat IS beschikt over modern Amerikaans wapentuig, dat het buitmaakte in Irak.

Maar wat boven alles gaat, is dat Rusland de USA hier de voet dwars zet op een wijze die een nieuwe fase in de wereldverhoudingen tot gevolg zal hebben – wat ook de volgende stap van een van beiden wordt. Op het eerste gezicht lijkt het er op dat de USA zijn hand overspeelt heeft, met veel retoriek, en gestook in Oekraïne. De Russen hebben lang geaarzeld met ingrijpen, en het lijkt er op dat niemand er meer op rekende. Maar nu heeft Rusland zijn rentree gemaakt op het wereldtoneel, en verandert het spel van karakter.

Voor Rusland lijkt het grootste risico dat in eigen land het Tsjetseense terrorisme opnieuw de kop zal opsteken. Poetin c.s. lijken bereid dat risico te aanvaarden. Een bijverschijnsel van deze Russische zet op het internationale schaakbord, is dat oorlog in het Midden-Oosten normaal gesproken de olieprijzen sterk doet stijgen. Met vallende prijzen voor haar olie-export, wordt Rusland dus ook op dit punt beter van dit ingrijpen – waardoor het mogelijk zichzelf financiert.

Zowel Rusland als de USA hebben in de regio grote belangen en zijn militair goed verankerd. Rusland heeft een enorme marinebasis in Tartous, Syrië, en heeft (lucht)troepen in bases langs de Zwarte Zee. De USA heeft vloten in zowel de Middellandse Zee als de Perzische Golf, bases in Turkije, en bovendien Israël als bondgenoot.

Obama en het Westen zijn ditmaal te laat. Gewoon, te laat. Oeverloos gedraai en gekonkel hebben de kans op effectief eigen ingrijpen doen verdampen. Anderzijds blijkt dat wellicht een zegen – ingrijpen in het MO heeft nog nooit een land goed gedaan.

En, meevechten aan de zijde van al die onfrisse islamitische milities? De Turken ondersteunen, in hun pogingen de Koerden zo klein mogelijk te maken? Moreel heeft het Westen niets te winnen bij blokkeren van deze Russische stap. Assad wegwerken leek hoe dan ook een groot probleem, waar nog ettelijke honderdduizenden hun leven bij zouden kunnen verliezen. Het wordt pijnlijk om te zien hoe dit gaat aflopen. Wat alleen voor de hand ligt, is dat de Nederlandse Patriots binnenkort weer terug moeten naar Turkije.

————————————————————————————————————-

Volg ook ons Dossier Syrië.