Is dit de toekomst van onze rechtspraak? Lichte straffen voor zware vergrijpen werken naar twee kanten toe volledig verkeerd.

De staatsomroep meldt vandaag:

De beschrijving van de feiten signaleert het totale fiasco van dit beleid:

Het aantal jongeren dat vanwege een zwaar vergrijp terechtkomt bij Halt, is in zes jaar tijd bijna verdubbeld. Dat meldt NRC op basis van cijfers van het bureau, dat verantwoordelijk is voor het bestrijden en straffen van jeugdcriminaliteit.

En ook het plaatje dat de NOS er bij zette bevestigt een traditioneel beeld: de straf is vooral schoffelen:

Zonder denigrerend over werk in de openbare ruimte te willen doen, moet je toch vaststellen dat deze jongeren – vaak met een laag IQ en nog minder toekomst – een straf krijgen die identiek is met het soort werk waarvan je verwachten zou dat ze daar uiteindelijk eindigen.

Dat is geen straf, maar een vorm van beroepskeuzetest. En dan ook nog een die die beroepen in een negatief daglicht stelt.

Wel neemt het smoesjespatroon hand over hand toe. De directeur van het HALT klinkt nu toch vooral als een belangrijke bobo in de medische zorg die te weinig mankracht en faciliteiten krijgt:

De directeur van Halt zegt in NRC dat niet alleen het aantal zware zaken toeneemt, maar ook de complexiteit van de doelgroep. Ze stelt dat jongeren vaker afkomstig zijn uit probleemgezinnen en dat ze vaker een lichte verstandelijke beperking hebben. Ook zegt de directeur in de krant dat het aantal jongeren dat in de knel zit met zichzelf en naar Halt moet, toe lijkt te nemen.

Zonder dat het ook maar ene zier helpt, dat ook nog:

Eerder bleek uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek dat ruim een derde van de jongeren na het afronden van het traject weer crimineel gedrag vertoont, maar dat bij jongeren die niet aan het traject beginnen of vroegtijdig stoppen dat bijna de helft is.

De gedachte dat we hier te maken hebben met een vorm van jeugdzorg voor erkende zwakzinnigen klotst aan alle kanten over de plinten, maar er is één element van de geneeskunde dat hier stelselmatig ontbreekt: preventie.

Als het inderdaad zou gaan om een medisch te kwalificeren probleem dan is een uitgebreide preventie noodzakelijk – de druk om je te laten vaccineren wordt in het algemeen belang immers ook opgevoerd als de bereidheid daalt? Maar dat doen we niet vanwege de ethnic profiling die daarmee te gevoelig verbonden is.

Deze overheid weigert de logische consequenties van haar eigen handelen te nemen – het is daarom ook geen wonder dat de crimineeltjes in opleiding totaal niet het gevoel hebben dat een HALT-taak iets met straf van doen heeft. Dat is het ook niet, en de exacte toebedeling van die strafvorm erkent dat feitelijk, en bevestigt uiteindelijk het beeld er van.

De overheid heeft een systeem opgezet dat niet in de juiste context van de doelen wordt van het systeem wordt bekeken. Zo is elk systeem gedoemd te mislukken, en dat is dit dan ook volledig, zelfs als al die goede bedoelingen enige kans van slagen zouden hebben gehad.