Er komen allerlei regels voor een recensie, en hoe de conclusie er van te hanteren. Conclusie: wie dit bedacht is een idioot.

De staatsomroep lijkt opgetogen:

Het kabinet wil neprecensies op internet verbieden. De demissionaire ministers Blok en Dekker hebben een wetsvoorstel naar de Tweede Kamer gestuurd waarin de bescherming van consumenten tegen oneerlijke praktijken wordt gemoderniseerd. De regels worden meer toegesneden op de digitale ontwikkelingen.

Is daar reden voor?

Het is altijd lastig om te zien hoe een review tot stand gekomen is. Sterker nog, dat is echt niet te zien. Zo houd ik niet van soja,  en al helemaal niet van koffie. Een zaakje waar vooral sojagetopte koffie wordt verkocht zal van mij weshalve niet snel een positieve recensie krijgen. En ik heb genoeg vakkennis horeca om dat een objectieve indruk mee te geven, dat garandeer ik u. Dat leidt de ministers tot nog dwazer eisen:

Het is nu vaak moeilijk na te gaan hoe de reviews tot stand zijn gekomen die gebruikers van een webwinkel te zien krijgen. Volgens het wetsvoorstel moet de handelaar zich er voortaan van verzekeren of de gepubliceerde beoordelingen echt afkomstig zijn van mensen die het product hebben gebruikt.

Wat de heren Dekker en Blok daaraan denken te kunnen doen? Het is me een raadsel. Een handelaar die een dergelijke recensie verwijdert zou volgens beide heren een onrechtmatige daad plegen, door de lezers van die recensies op een verkeerd been te zetten? Dat is vreemd, heel vreemd.

Ten eerste moet je altijd maar afwachten of de gewraakte recensent ter zake kundig is of was.

Te tweede: selectief schermen met recensies is daarentegen heel gewoon. Veel uitgevers shoppen selectief in de recensies van hun uitgaven, om daar vervolgens selectief gebruik van te maken bij flapteksten van latere uitgaven. Een volstrekt normale en ingeburgerde praktijk. Gaat de overheid zich daar ook mee bemoeien?

Ten derde: werden beide heren niet geacht van de liberale congregatie te zijn? Waar bemoeien ze zich mee?

Over (kwaliteits)kranten die zichzelf zogenaamd pretentieuze Europese prijzen toe lieten kennen lees ik ook al niets. Dat mag well?

De enige rechtvaardiging voor deze onzin is de angstkreet van minister Ollongren over het bestaan van nepnieuws, die ze niet hard wist te maken. Dat dit bestaat is zeker waar, maar zoals wel meer moet je dit eerst in de context bekijken alvorens met domme maatregelen te gaan schermen.