Wie zich nog afvroeg of het eigenlijk wel een goed idee is als het westen raketgeleerden opneemt, heeft dit weekend antwood gehad van Noord-Korea. Nee, dus. Wat overigens geen verrassing was, aangezien Pakistan de eigen atoombom wist te produceren door een van haar meestbelovende raketgeleerden in Nederland te laten studeren. En die keer de vervolgens met ruime kennis van zaken terug.

Aan raketgeleerden schijn je echter nooit genoeg te hebben. Zelfs als scheidsrechter zullen ze emplooi kunnen vinden, aangezien de USA, de westelijke wereld, China èn Rusland betwijfelen of Noord-Korea daadwerkelijk zoals gezegd een satelliet in een baan om de Aarde heeft gebracht. Daar staat dan weer tegenover dat het voldoende aanleiding bleek om de Veiligheidsraad bijeen te roepen.

In zekere zin is dat een schijnvertoning, die Veiligheidsraad. Ze is alleen effectief met haar veroordelingen als het gaat om landen die wat te verwachten hebben van internationaal donorgeld, dan wel dat ze zich iets aantrekken van hun buitenlandse reputatie. Geen zaken waarmee Noord-Korea problemen heeft dus. Wat de verontwaardigde toon van de USA verklaart, die oprakelde dat het land hiermee tenminste vijf resoluties schond die het verboden dergelijke activiteiten te ontplooien.

Tja.

Au.

En dus niet voor het eerst ook.

Wat een beetje vervelend is aan die VN-resoluties is dat men vrij breed het idee schijnt te hebben dat je er aan voldoen moet. Van de VN. Natuurlijk zijn dat vaak heel verstandige en redelijke standpunten. Maar als je de manier ziet waarop onze eigen regering redelijke standpunten heeft laten slippen tot een volkomen waanzinnig beleid dat vrijwel geen steun heeft in het land – uitgezonderd van wereldvreemde jankerds en TV-presentatoren – dan ga je er anders naar kijken. Ik wil U alleen herinneren aan de bemoeienis met de Zwarte Piet-discussie via Prof. Shepherd – niet serieus te nemen.

Voor mijn part walsen we zonder aansziens des persoons over die boze Noord-Koreaanse muggen van Kim-il-Nogwat heen, en beëindigen we dat ongezode regime. Het is van een potsierlijkheid waar niemand gelukkig van wordt. Maar dat het door haar bestaan ook onderstreept hoe vreemd de VN ertoe neigt te opereren, heeft veroorzaakt dat ik mijn mening heb ietsje heb bijgesteld. Hoe treurig ook: zo lang het land zijn buren geen overlast veroorzaakt, moet je het laten voor wat het is.

Dat maakt dat deze laatste oprisping eigenlijk te ver gaat, want nu zijn ze gevaarlijk geworden. Zodat we eigenlijk de op een-na-laatste oprisping hadden moeten afstraffen. Internationale politiek is moeilijker dan je zou denken.

Tja.

Au.

Oei.