PVV of VNL?
De dag van woensdag bracht een aantal boeiende politieke ontwikkelingen. De eurosceptische partij VNL (Voor Nederland) van ex-PVV’ers Louis Bontes en Joram van Klaveren nam afscheid van beoogd lijsttrekker Bram Moszkowicz. In de middag en avond speelde zich de voorzittersverkiezing van de Tweede Kamer af, waarbij PVV’er Martin Bosma volgens vriend en vijand de beste kandidaat was, maar na een ingewikkeld politiek steekspel was het Khadija Arib van de PvdA die er met de felbegeerde post vandoor ging.
Beide ontwikkelingen zijn al uitgebreid becommentarieerd op deze site door Hannibal, zie hier en hier.
Net als Hannibal was ook ik aanvankelijk gecharmeerd van VNL, ik was er zelfs lid van en net als Hannibal destijds van mening dat de keuze voor Moszkowicz de verkeerde was. Ik zegde mijn lidmaatschap van VNL op, mede omdat ik het teleurstellend vond dat de keuze voor Bram op de oude achterkamertjesmanier was genomen terwijl VNL in tegenstelling tot de PVV voorgeeft een ledenpartij te zijn. Mijn tweet daarover verscheen nog in het artikel van GeenStijl over Moszkowicz als de “Sinatra” van VNL.
Iemand vroeg me of ik nu weer lid word van VNL. Die vraag is moeilijk te beantwoorden. Zoals Hannibal ook aangeeft heeft de partij in ieder geval schade ondervonden door deze perikelen. Bovendien lijkt het erop dat splinterpartijen tussen PVV en VVD in tot mislukken gedoemd zijn. We hebben het gezien bij Trots van Rita Verdonk, bij EénNL van Pastors en Eerdmans, bij Artikel 50 van Daniël van der Stoep (die nu een tijdje kan brommen in verband met een onverkwikkelijke affaire) en ook VNL lijkt tot nu toe moeilijk van de grond te komen. Dit fenomeen van versplintering op rechts is beschreven door Chris Aalberts in zijn boek “De puinhopen op rechts”. Zie dit artikel.
Veel van die rechtse splinters gaan dus ten onder aan onderling gesteggel, gebrek aan competente mensen of een onduidelijke of niet aansprekende ideologie. Bij alles wat we Geert Wilders eventueel kunnen verwijten heeft hij dat weten te voorkomen, onder meer door de touwtjes samen met enkele vertrouwelingen stevig in handen te houden. Daarop kun je om partijdemocratische redenen kritiek hebben, maar is er een andere manier?
Over ideologie gesproken: VNL streeft ernaar een klassiek-liberale partij te zijn met een laag “flat tax” belastingtarief van 23% en een lagere BTW. De plannen zijn doorgerekend door het CPB en leiden tot 800.000 extra banen. Dat klinkt ook mij als muziek in de oren maar van oorsprong ben ik niet echt een klassiek-liberaal, meer een sociaal-liberaal of een nationaal-liberaal.
Tot 2012 stemde ik meestal op de linkervleugel van de VVD en een enkele keer op D66. Het noodfonds ESM waartoe ons parlement in 2011 besloot met een blanco chèque voor de EU-bureaucraten van 40 miljard euro of meer was voor mij een breukvlak. Dat op zo’n grove manier ons belastinggeld én onze soevereiniteit werden weggebonjourd aan oncontroleerbare bureaucraten vond ik absoluut niet acceptabel. Sindsdien ben ik op zoek naar een eurokritisch alternatief.
Nu ben ik voorstander van minder bureaucratie, lagere collectieve lasten en meer vrijheid voor ondernemers, dus raakvlakken met VNL zijn er zeker. Aan de andere kant (dat is dan weer de nationaal-liberaal in mij) heb ik geen blind vertrouwen in de vrije markt. Het liefst zie ik een kleinere, maar wel efficiënte overheid die een rol heeft als waakhond en een aantal taken goed uitvoert. In hoeverre sommige taken (zorg, onderwijs, nutsvoorzieningen, openbaar vervoer) nu publieke of private taken zijn kun je bediscussiëren.
Zelf denk ik dat vooral de hybride vermenging van publieke en private sector die we de afgelopen decennia hebben zien ontstaan voor grote problemen zorgt. Dit systeem kan omschreven worden als corporatisme. Zie ons zorgstelsel, dat sinds de hervorming van 2006 alleen maar duurder en inefficiënter is geworden. Overheadkosten die in het oude systeem keurig onder de 10% werden gehouden blijken nu veel hoger te liggen (niemand weet precies hoe hoog, zo groot is de puinhoop). De sector kent veel ex-politici in goed betaalde baantjes, de zorgverzekeraars als winnaars en de burger (patiënt) als grote verliezer.
Van die ongewenste publiek-private vermenging kun je afkomen door of écht te privatiseren (en de overheid flink op afstand te zetten) of door bepaalde taken gewoon transparant en tegen minimale kosten door de overheid te laten verrichten. Ik ben daar open in en verklaar de vrije markt niet heilig; de overheid ook niet.
De PVV was voor mij in het verleden vaak iets té scherp in de toonzetting. Ook vond ik de benadering van islam c.q. moslims vaak te hard ook met het oog op de vrijheid van godsdienst. Ik heb daar ook wel eens publiekelijk kritiek op geuit. Ik moet toegeven dat mijn kennis van de islam toen erg oppervlakkig was, eigenlijk nog steeds maar inmiddels ben ik er wel van doordrongen dat niet alleen de politieke islam maar ook de islam zelf (op basis van de Koran) meer is dan alleen een religie, ook een veroveringsideologie en een rechtssysteem. De islam bevat opvattingen die in meerdere opzichten op gespannen voet staan met onze westerse, op de trias politica gebaseerde democratische rechtsstaat en onze vrijheid.
Hoewel de PVV een voorspelbare nederlaag heeft geleden bij de verkiezing van de Kamervoorzitter, heeft de partij door de excellente en onderkoelde presentatie van Martin Bosma in het parlement een belangrijk strategisch voordeel behaald: de PVV zal nu eerder ingeschat worden als partij die bestuurlijk kader in huis heeft. Als Wilders er de komende tijd in slaagt meer mensen binnen te halen van het kaliber Bosma, bij voorkeur uit verschillende disciplines, kan hij dit voordeel verder uitbouwen en uitwerken.
Intussen zal VNL niet stilzitten. Ook Bontes en Van Klaveren zullen op zoek gaan naar verbreding en versterking van hun partij en zullen hopelijk daarbij de selectie- én proces (achterkamertjes) fout bij de aanstelling van Moszkowicz weten te voorkomen.
Overigens denk ik dat VNL en PVV elkaar niet echt hoeven te bijten als VNL voornamelijk rekruteert onder het rechtse deel van VVD en CDA, mogelijk zelfs onder eurosceptische D66’ers die meer directe democratie willen en de eurofilie van Pechtold en zijn ALDE-vriend Verhofstadt zat zijn. PVV kan zich dan meer richten op het midden en de linkerkant van het politieke spectrum, in sociaal-economisch opzicht gesproken.
Nu ja, de lezer merkt het wel: ik ben er zelf nog niet helemaal uit. Ik denk overigens dat dit voor veel mensen geldt die net als ik vinden dat Nederland een soeverein land moet blijven en dat de massa-immigratie flink wat tandjes lager moet nu de instroom van de afgelopen 40 jaar tot veel problemen blijkt te leiden. In feite een gematigd standpunt maar dat door onze door cultureel marxisme verblinde politieke en media-elite constant gelabeld wordt als “extreemrechts”.
Op zich lijkt het me goed dat de groeiende groep bezorgde, eurosceptische burgers die wars zijn van ongecontroleerde massa-immigratie meerdere politieke alternatieven heeft buiten de gevestigde partijen, die allemaal aan de leiband lopen van Merkel en Juncker ondanks mooie verhalen voor de bühne. Tenslotte geldt het oude spreekwoord nog steeds: op ieder potje past een dekseltje.
It’s the euro, stupid. Dat aspect laat u volledig buiten beschouwing terwijl het een essentieel is, PVV wil uit de euro, VNL wil erin blijven.
Zonder monetaire soevereiniteit kun je als natiestaat wel inpakken. Wie de munt controleert, controleert de begroting, de belastingen, de economie, alles. Daarom is de belastingverlaging die VNL voorstelt ook niet echt realistisch.
Om fiscaliteit te doorzien, moet je eerst de mechaniek van het monetair systeem in beeld hebben. Monetair soeverein betekent dat je de bron bent van je eigen munt en dat je nooit schuld kunt hebben in die munt, want je bezittingen zijn altijd groter en je hebt altijd het vermogen om ongelimiteerd bij te drukken, mocht het nodig zijn, wat voor een modern land als Nederland nooit, maar dan ook echt nooit het geval zal zijn. Zie Japan.
Enfin, de economische problemen ten gevolge van de euro moeten zich nog manifesteren, de beurs ziet ze momenteel al een beetje aan komen, het wordt een bloedbad.
Relatief lagere lonen voor arbeiders, meer macht bij de banken en corporaties, meer focus op de export, goedkopere valuta. Zolang we in de euro blijven wordt het voor de ontheemde Nederlanders steeds minder aangenaam in eigen land, waar we, nu we het toch over Bosma hebben, steeds vaker minderheid in zijn tegenover niet-Westerse allochtonen.
Ja maar, ja maar, uit de euro stappen zal economisch pijnlijk zijn. Dat klopt. We moeten door een heel zure appel heen bijten voordat we weer kunnen gaan groeien. Vooral ook in welzijn. Uiteindelijk is monetaire soevereiniteit de enige weg naar welvarende, vrije en gelukkige burgers die in Nederland hun thuis hebben.
VNL wil ook de huidige euro opdoeken, dus zo groot is dat verschil niet.
Voor zover ik weet staat VNL wel open voor de Neuro/Zeuro optie, dat is in ieder geval het laatste dat ik daarvan gehoord heb. Wellicht worden er meerdere scenario’s bestudeerd.
Dat is helemaal niet zo raar: ook Front National (zusterpartij PVV) hanteert meerdere euro opbreek scenario’s. Een optie die Marine Le Pen al jaren openhoudt is om de euro aan te houden als gemeenschappelijk betaalmiddel maar daarnaast nationale munten te herinvoeren om monetaire flexibiliteit terug te krijgen (parallelle muntunie dus). Een andere optie is bijv. The Matheo Solution.
Kortom, er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Je kunt er wel eenzijdig uitstappen maar ook dan blijft er afhankelijkheid bestaan (zie bijvoorbeeld de huidige perikelen van Zwitserland). Complexe issue.
In principe spreekt het programma van VNL mij meer aan dan dat van de PVV. Ik vind het PVV “verhaal” ietsjes te links.
Toch zal mijn stem nooit naar VNL gaan. Minder Marokkanen- en daarmee minder uitkeringen richting buitenlanders- was voor Joram van Klaveren reden om de PVV te verlaten. Van Klaveren heeft die extreem linkse keuze nooit werkelijk toegelicht. Van Klaveren heeft met zijn acties de Nederlandse samenleving opgezadeld met meer Marokkanen. Een keuze die je niet VNL kan noemen..
@Gajentaan
Alle opties die u noemt leiden in mindere mate tot monetaire soevereiniteit dus de staatsschuld blijft dan een claim op tangible assets in plaats van een oneindige bron van digitaal gecreerde financial liabilities. Het is boekhouden zoals MMT-economen dat doorgronden.
Stel je zit in een ‘Neuro’ of je hebt een parallelmunt en de Duitsers vinden dat het tijd is om het begrotingstekort te elimineren dan word je alsnog gedwongen de aardgasbaten aan te wenden of investeringen terug te dringen.
De Zwitsers kunnen er met een enorm hoge welvaart per capita over meepraten, die kunnen altijd hun uitgaven financieren in de CHF. Je wordt dan niet gelimiteerd door digitaal financieel geld, maar door tangible. Staatsschuld gedraagt zich dan als bezit (eigen vermogen), leg dat maar eens uit op een verjaardagsfeestje.
@El Cid
Van Klaveren is gewoon een ijdeltuit die dacht dat hij het zelf allemaal beter kon waarbij hij het algemeen belang liet varen.
Socialisme en kapitalisme gaan prima samen, maar zoals je terecht aangeeft moet je de koek niet met meer, meer, meer inwoners delen, dan daalt welvaart/welzijn per capita natuurlijk. Logisch. Het aardgas is bijna op, de beurs daalt, lonen stijgen niet meer vanwege globalisering. Een kleinere koek deel je liever met minder mensen.
@JiepMK de euro issue is een complexe en ik ben ook geen econoom en al helemaal geen monetarist. Maar wat ik wel weet is dat een Europa met 28 nationale munten ook niet stabiel was en dat er constant valuta crises waren, deels aangewakkerd door speculanten. De euro heeft voordelen (je staat samen sterker tegenover speculanten en je hebt een wereldwijde reservemunt) maar ook nadelen, m.n. de onmogelijkheid om landspecifiek beleid te voeren (wisselkoersen en rente).
Ik vind het daarom niet zo heel gek om naar tussenoplossingen te zoeken, waarbij je de voordelen houdt van een overkoepelende munt maar monetaire flexibiliteit op nationaal niveau inbouwt (en daardoor ook indirect weer meer nationale soevereiniteit terugkrijgt). Parallelle muntunie of TMS lijken daarvoor goede opties te zijn.
Ik moet wel toegeven dat er dat er door de eenheidseuro inmiddels zoveel kapot is gemaakt en ook onderling vertrouwen is vernietigd, waardoor mogelijk iedere alternatieve oplossing zal falen. Maar goed, wat je dan overhoudt is weer teruggaan naar 28 nationale munten en dat is dus volgens mij ook niet ideaal.
@ElCid wat betreft Minder minder tja dat vond ik zelf ook hoogst ongelukkig, zeker de manier waarop, met een brullende zaal. De toelichting die Wilders achteraf gaf was wel goed, maar toen was het kwaad al geschied.
Hoe het ook zij, Van Klaveren zal nu zichzelf moeten bewijzen of hij politiek een blijvertje is ofwel hij ten onder gaat net als eerdere afsplitsers. In ieder geval heeft hij zijn “case” niet sterker gemaakt met de keuze voor Moszkowicz.
Parallelle munt of TMS maken de situatie slechter ipv beter. Omdat je aan monetaire soevereiniteit verliest in een meer complexe situatie die alles behalve kracht en eenheid uitstraalt. De markt ruikt zwakte op kilometers afstand.
Monetaire zaken moet je in eerste instantie beperken tot schuld en bezit. De overheid moet de munt bezitten en de mogelijkheid hebben van ongelimiteerd crediteren aan de private sector. Dat is in een monetaire economie de beste basis voor welvaartsgroei. Dankzij technologie en arbeid gaat het met de reeele economie dan vanzelf goed, we zijn immers zo veel verder dan 10 jaar terug op dat gebied.
Er zijn m.i. 2 oplossingen.
1. Terug naar de eigen munt. Beste optie, maar politiek heel ver weg.
2. Volledige integratie met begrotingsunie en eurobonds. Hiervoor zal Brussel kiezen op enig moment.
Optie 2 zal m.i. neerkomen op eindeloos nivelleren tussen staten totdat we onze welvaart kwijt zijn.
Dus dan maar optie 1 = PVV 😉
P.s. maar ik denk toch (zonder monetaire deskundigheid, geef ik toe) dat een situatie met 28 nationale munten in Europa nooit stabiel zal zijn wat het verleden ook heeft bewezen (jaren 60 en 70 was één grote opeenvolging van valuta crises).
Ik ben het daarom eens met Front National / Marine Le Pen dat je moet kijken naar een gemeenschappelijke Europese munt die kan coëxisteren met nationale munten, ofTMS.
http://tempsreel.nouvelobs.com/politique/election-presidentielle-2012/20111127.OBS5448/marine-le-pen-envisage-de-garder-l-euro-comme-monnaie-commune.html