De poppenkast die wij kennen als de PvdA is aan het einde van zijn cyclus gekomen. Wat resteert is opheffen, of fuseren met GL.

Dat dit ook de conclusie is van resterende leiderskandidaten werd gisteren duidelijk:

Geen van bovengenoemde figuren wil zijn carrière opgeven ten behoeve van “zeh parteih”, hoewel ze die daaraan wel te danken hebben. Dat het nieuwe leiderschap ‘geen benijdenswaardig baantje wordt’ schreef ik dinsdag al. Maar Timmermans en Moorman gooien er nog wat overtreffende trappen uit:

PvdA-prominenten Frans Timmermans en Marjolein Moorman willen dat hun partij verder en intensiever gaat samenwerken met GroenLinks. In een opiniestuk in de Volkskrant schrijven ze dat dat onvermijdelijk is om in de toekomst verschil te kunnen maken.
Timmermans en Moorman vinden dat een “doorbraak” op links een bittere noodzaak is om uitdagingen als de klimaatcrisis, de oorlog in Oekraïne en de toegenomen ongelijkheid te kunnen aanpakken.

Waar ze niet in geloven is in een toekomst van de PvdA in haar uppie:

“Zo’n doorbraak forceer je alleen met vereende krachten die geloven in vooruitgang en solidariteit. Door samen je schouders eronder te zetten”, schrijven ze. “Wij geloven dat verdergaande samenwerking, en zelfs verbinden met GroenLinks, die doorbraak kan zijn.”
Ze wijzen daarbij op de versplintering in de politiek, ook bij de linkse partijen. Daardoor dreigt volgens hen een heldere sociale en groene koers buiten bereik te raken, wat “conservatieve krachten, amoreel ‘managerialisme’ en radicale stemmen” in de kaart speelt.

Dergelijk etikettisme is namelijk een uiting van eigen onmacht: “zo moet het, maar wij kunnen het niet zelf”. Het geeft een aardig beeld van hoe een fusiepartij PvdGLE (E van Eenwording) er uit zou gaan zien: veel geschetter vanaf de zijlijn door vroegere PvdA-mastodonten, en GL-leiders die het ook niet weten, maar die op de hun bekende wijze doormodderen en de bevolking beleren over de gewenste toekomst: zie bijvoorbeeld het beleid in de gemeente Amsterdam.

Als je er zo naar kijkt is opheffen wellicht een verstandiger optie. Maar zó dapper is bij de PvdA niemand. De NOS schreef ook:

De samenwerking kwam Ploumen wel op kritiek te staan van partijleden. Binnen de PvdA is verdeeldheid over het al dan niet verder en heviger samenwerken met GroenLinks.
Maar in het opiniestuk benadrukken Timmermans en Moorman dat de PvdA ook is opgericht als fusiepartij. “Idealen zijn als lantaarnpalen: zij verlichten de weg die wij moeten gaan. Maar wie zich dronken van nostalgie aan zo’n paal vastklampt, komt geen stap verder.”

Waarom eigenlijk Timmermans en Moorman? Omdat zij lijsttrekker waren bij de laatste verkiezingen waarbij de PvdA onverwacht veel stemmen trok. Dat je de partij maar beter kunt opheffen als dat je criterium is, lijkt bij de PvdA nog niet doorgedrongen. Maar een beter argument voor opheffing zul je niet snel vinden. De partij an sich is meer iets voor een uitdragerij, tegenwoordig.

---

Meer – laatdunkend – commentaar op de PvdA vindt u hier.