Echt van betekenis kun je het niet noemen, maar Marleen Barth is na stevige druk van partijleider Asscher opgestapt als fractievoorzitter en senator van de PvdA in de 1e Kamer.

Of dat de PvdA helpen zal? Zolang de laatste arrogante ex-bewindspersoon van deze partij nog rondschuifelt op het Binnen hof of de belendende percelen kan ik me dat niet goed voorstellen. Maar het ruimt op, en voortaan kan mevrouw Hoekzema-Barth weer vrolijk met mannie op vakantie zonder dat er een rode haan naar kraait. De Telegraaf schreef zojuist:

Binnen de PvdA zeggen ingewijden dat Barth zelf de knoop doorhakte over haar terugtreden. Daar zou echter flinke druk aan vooraf zijn gegaan vanuit partijleider Lodewijk Asscher. „Dat was ook wel nodig”, zegt een betrokkene. Uiteindelijk gaf Barth haar ongelijk toe en besefte ze zelf ook dat ze fout zat en dat zou de vervroegde terugreis ook bewijzen, volgens een PvdA’er.

Dat Barth niet al te populair was binnen haar partij hoef je (zie hierboven) verder ook niet toe te lichten. Toen ik om 14:00 uur keek was haar Wiki-lemma al veranderd – over belang van diverse zaken gesproken: binnen twee uur! Ze staat nu genoteerd als voormalig politica. Bedankt en de groeten thuis; stuur nog eens een kaartje.

Het enige dat nog over Marleen Barth vermeld dient te worden is dat haar politieke belang een creatie was van Job Cohen. Deze al bijna vergeten PvdA-leider was in zijn tijd bijna spreekwoordelijk voor politiek falen, en Barth was daarvan het laatste nog rond lopende bewijs. Toch fijn dat ze hiervoor vervroegd terugkwam van de Malediven:

Barth laat in een verklaring weten dat ze zich van geen kwaad bewust was: „Ik was er van overtuigd dat dit mogelijk was, omdat ik het debat via internet ook vanaf mijn vakantieadres kon volgen. Ook tijdens de voortzetting van het debat ben ik steeds via telefoon en WhatsApp in contact gebleven met mijn collega’s in de fractie.

Barth lijkt nu pas in te zien dat het toch allemaal niet zo handig was: „Ik betreur het zeer dat er over mijn afwezigheid zoveel beroering is ontstaan. Ik heb hierin een verkeerde afweging gemaakt. Dit temeer omdat er vorige week al negatieve berichten in de pers waren verschenen over een mail die ik vorig jaar heb geschreven aan de gemeente Wassenaar. Het spijt me enorm dat deze twee zaken samen nu zo’n negatief licht werpen op de partij waar ik al zo lang en met zoveel liefde actief voor ben.”

Zeven jaar fractievoorzitter geweest, maar dit had ze niet zien aankomen. De PvdA mag zich gelukkig prijzen dat ze opkrast. Het enige dat je er over zeggen kunt is dat dat beter eerder geregeld had kunnen worden.

En je liefde voor de partij moet je natuurlijk altijd uitspreken; ooit moet je immers weer aan het werk? Al vraag je je in gemoede af waar ze deze dame zullen weten te parkeren zonder dat de hele ellende weer van voor af aan begint.