Wat klassenjustitie is weet u wel. Ik ook dacht ik. Desondanks realiseerde ik me gisteren dat er zeker twee soorten klassenjustitie bestaan.

Het klassieke verhaal over klassenjustitie is voor iedereen eenvoudig te volgen. Sommigen worden minder zwaar bestraft voor dezelfde daden omdat ze van een andere klasse zijn. Dat gaat in tegen de beleden principes van onze rechtsstaat, hoewel niet noodzakelijkerwijs tegen die van elke rechtsstaat: het hangt ook af van de principes waarop je die grondvest.

Van dat laatste zag ik gisteren bij ongeluk een voorbeeld dat te denken geeft. De kwestie is niet dat sommigen minder zwaar bestraft worden vanwege hun klasse, maar dat onrecht een ‘hogere klasse’ aangedaan zwaarder bestraft wordt. Kijk, dat men staatsdienaren die om (de uitoefening van) hun functie worden aangevallen extra beschermen wil kan ik begrijpen. Geen problemen mee, hoe hemeltergend het huidige beleid dat hen aanstuurt ook is. Ook politici behoren tot deze groep.

Anders wordt het als Bekende Nederlanders (BN’ers) extra bescherming krijgen, of hun belagers zwaarder worden gestraft. Hier begeven we ons op een hellend vlak, maar ik vond het moeilijk om anders te duiden waarom een hacker van BN-telefoons gisteren 20 maanden cel, waarvan tien maanden voorwaardelijk tegen zich hoorde eisen. In 2016 werd hij voor een vergelijkbare zaak al veroordeeld tot twee jaar cel waarvan acht maanden voorwaardelijk. Aldus de NOS.

Hoeveel mensen mag je in vlammende woede doden, hoeveel vrouwen van lage komaf verkrachten eer je dergelijke eisen hoort? Ik stond er nogal van te kijken. Van de straf en van de benadering van justitie. Want laten we wel wezen: tegen hacken kun je jezelf vrij eenvoudig beschermen. Wie zijn fiets niet op slot zet hoeft daarvoor echt geen aangifte te gaan doen, want politie en verzekering lachen je hartelijk uit: je dient verantwoordelijk met je spullen om te gaan.

Dat het hier om een recidivist ging was ook niet het argument: zoals u hierboven ziet was zijn eerste veroordeling voor hetzelfde vergrijp al direct 16 maanden onvoorwaardelijk geweest.

Wat evenmin nog een argument is, is dat deze man ziekelijk geïnteresseerd in BN’ers is. Hoe dan ook: niet genezing is het oogmerk van justitie, maar afstraffing. Welk doel wordt hiermee gediend? Geen ander dan de rust van Sophie Hilbrand en haar Gooise bedverwanten. Het is ze gegund – liefst hoorde ik er nooit meer iets over. Wat ik wel wil is evenwicht tussen de bestraffing van iemand die de rust van zijn omgeving verstoort door hun telefoons te hacken en die van deze dame. Het zou me al verbazen als van de hack van een NN (Normale Nederlander) zelfs maar werk werd gemaakt.

Maar, belagers van deze mensen worden zwaarder bestraft omdat het gaat om Bekende Nederlanders? Telt een toevallige doodslag op een Bekende Nederlander dan ook dubbel? Het zou fijn zijn als hier duidelijkheid over komt. Dan kunnen we dat in het Wetboek van Strafrecht formaliseren. Want dìt is klassenjustitie pur sang.