De primaries van Republikeinen en Democraten in New York hebben het bestaande beeld bevestigd dat Hillary Clinton en Donald Trump elk de genomineerde van hun partij zullen worden.a

Hillary versloeg Sanders met 58% tegen 42%. Niet onverwacht: namens New York was Hillary een tijdje senator. De overwinning van Donald Trump viel groter uit dan aanvankelijk gepeild. Speciaal Ted Cruz kreeg meer klop dan verwacht – voor Trump een stevige opsteker, aangezien Cruz ondanks alles zijn grote concurrent is op dit moment. De illustratie rechts toont de overmacht van Trump in New York (opklikbaar).

Kasich is weinig meer dan een horzel, die niet meer winnen kan en alleen probeert obstructie te plegen. Desondanks is hij van belang, omdat men verwacht dat hij in de komende voorverkiezingen in oude industriestaten als Pennsylvania nog een redelijke aanhang zal hebben – en dus gedelegeerden zal wegsnoepen van Trump.

Met een goed resultaat in de oude industriestaten en een verwachte winst in Californië is Trump bijna over de streep. Bijna, maar bepaald nog niet helemaal. Het gevecht zal tot het einde voortduren lijkt het, en dat doet het beeld van een eensgezinde Republikeinse partij geen goed. Maar aangezien ook Sanders bij de Democraten zegt door te blijven vechten tot de laatste voorverkiezing, is dat beeld voor beide partijen nauwelijks verschillend.

De NOS kwam gisteren eindelijk met een goed overzicht waarom de Democratische race een pronkstuk van ondemocratisch elitarisme is – al noemde de omroep dat natuurlijk niet zo.

New York is geweest, de caravaan trekt verder en slechts in de verte klinkt nog wat verstervend geblaf. De nominaties lijken vast te liggen, maar aan Republikeinse kant blijft het risico van een uitglijder die de race opengooit indien dat funest zou zijn voor Trumps kansen aanwezig. Aan Democratische kant blijft er het probleem van een mogelijk proces tegen Hillary Clinton vanwege het emailserver-schandaal. Hoezeer Obama ook heeft geroepen dat dat van weinig betekenis was. Traditioneel is een Amerikaanse president in zijn allerlaatste jaar een lame duck; Obama lijkt zinnens daaraan een overtreffende trap toe te voegen door zichzelf steeds verder buiten de werkelijkheid te plaatsen.