En we hebben er weer één. Anis B. – wat klinkt als een naam voor een derderangs Frans aperitief – werd vorige week al opgepakt in een woning in een oude Rotterdamse wijk. Vandaag was daar ineens het berichtje dat de politie die woning nog eens goed bekeken had.

De politie vond 45 kilo munitie. Kaliber 7.62 – heel geschikt voor Kalasjnikovs. Zodat de politie nu weet waar te maken dat Anis terecht terreurverdachte worden genoemd. Het is wel een ietwat vreemde formulering natuurlijk. 45 kilo, hoeveel kogels zijn dat. Volgens Wikipedia weegt zo’n kogel een gram of 10. Honderd in een kilo maakt dus 4500 kogels.

Dat is meer dan een souvenir uit Syrië zou mogen wegen lijkt me zo. Want ja, daar waren zowel Anis B. Als zijn eerder in Parijs gearresteerde maatje Reda Kriket geweest. Ongetwijfeld met een humanitair oogmerk, en dat je dan een appartement in eigen land ombouwt tot arsenaal heeft dan zijn eigen onnavolgbare logica.

En natuurlijk heeft het met de islam allemaal niets te maken. Gewoon een dingetje zoals jonge jongens met teveel testosteron die wel vaker hebben. Verbazing daarover is eigenlijk ongepast. En aangezien we in Nederland gewend zijn namen af te korten zolang de rechter er geen oordeel over heeft geveld, kwam het eigenlijk wel goed uit dat deze kwibus Anis heet. Want zo een hadden we nog niet.

Genoeg gegrapt. We zitten dus met een probleem dat we een meute religieus geïnspireerde moordenaars binnen onzen bevolking herbergen. We kennen het geloof, maar weten niet zeker wie moorddadig zijn, en wie zich nog slechts in het stadium van brave volgzaamheid van de geestelijke leiding bevindt. Maar één ding weten we wel: wie afreist naar Syrië om in het IS-kalifaat dingen te gaan doen, die is een veiligheidsrisico geworden. Punt uit.

Maar onze overheid doet geen punt uit, onze overheid gaat soebatten in de hoop dat alle terugkeerders hun dwalingen zullen hebben ingezien. Dat ga ik pas geloven als de eerste terugkeerder een aanslag op een Nederlandse moskee pleegt, en tot die tijd wil ik dat deze mensen acuut en zonder pardon worden opgesloten. Als de overheid bang is dat ze dan gaan radicaliseren, dan dient de overheid eens te gaan beseffen dat ze daarmee te laat is. Wie naar Syrië is afgereisd, is geradicaliseerd. En dat is een heel wat veiliger aanname dan te hopen dat deze mensen wel verstandig zullen zijn geworden. Teleurgesteld zullen ze zeker zijn, maar daardoor verstandiger?

Go cycling.