President Lukasjenko van Wit Rusland klopt aan bij zijn Russische ambtsgenoot Putin om hulp. Als hij die krijgt is dat een direct gevolg van EU-gestook.

Bij de NOS lijkt men de belangstelling voor Wit Rusland te hebben verloren. Behalve de low-key vermelding dat Lukasjenko en Putin elkaar gisteren aan de Zwarte Zee zouden ontmoeten is al een week weinig van belang meer vernomen. Hoewel ik vorige week moest lachen toen de NOS zich zorgen maakte omdat men vernam dat een oppositieleidster het land uit moest. Eerder maakte men zich juist zorgen dat oppositieleiders het land niet uit zouden mogen.

Hoewel beide inderdaad iet deugen, is de hysterie en de onkunde van wat werkelijk gaande is ernstiger. Derhalve is zwijgen inderdaad beter. Maar goed is anders.

De vraag van gisteren was of Putin Loekasjenko in het zadel zal houden? Ook dat is de verkeerde vraag. Putin zal geen bezwaar hebben tegen een regeringswissel in Wit Rusland.mits dat land als gevolg er van niet poogt te ontsnappen aan de Russische invloedssfeer. Precies waar de EU al een tijdje aan werkt – het is Oekraïne all over again. Wordt iemand daar beter van? Wit Rusland zeker niet, en wij zouden iets anders aan het hoofd moeten hebben.  Maar de belangrijkste motivatie van het EU-gekonkel lijkt dat het Rusland zorgen geeft. Ook daarom was het NOS-commentaar tamelijk pretentieus:

Het lijkt de Wit-Russische autoriteiten niet te lukken om de anti-Lukasjenko-protesten de kop in te drukken. Zondag gingen opnieuw tienduizenden mensen de straat op, waarbij opnieuw hardhandig politie-optreden nodig bleek om de demonstranten uiteen te drijven.
Er staat daarom veel op het spel als de Russische president Poetin maandag zijn zwaar onder vuur liggende Wit-Russische collega Lukasjenko spreekt in Sotsji aan de Zwarte Zee. Het is erop of eronder voor Wit-Rusland; zowel voor de zittende macht, Loekasjenko dus, als voor de oppositie.

En om de Russische inmenging nog eens te benadrukken:

Maar Poetin kan Lukasjenko niet alleen economisch wurgen. Hij heeft ook propagandisten van het staatskanaal Russia Today geleverd ter vervanging van hun voormalige collega’s bij de Wit-Russische staatsomroep die de leugens van het regime niet meer over hun lippen konden krijgen. Hij heeft een reserve-politiemacht achter de hand voor het geval Lukasjenko’s mannen het niet meer aankunnen.

En nog sterker:

Dat doet Poetin allemaal niet uit liefdadigheid. Hij vreest dat Wit-Rusland de kant van het Westen kiest als de oppositie het voor het zeggen krijgt. Niet dat daar concrete aanwijzingen voor zijn, maar zelfs het kleinste risico dat de EU en vooral de NAVO verder optrekken naar de Russische grenzen wil hij vermijden.

Alsof dat – inderdaad – met Oekraïne al niet is gebeurd. Ook Lukasjenko speelt deze kaart overigens:

Lukashenko urged that both countries prepare to resist possible external aggression during his meeting, based on regional media reports of his statements.

Alles om u het idee te geven dat het nog spannen worden kan. Is dat zelfs maar enigszins waar? Nou, nee:

“In accordance with the schedule of international events for 2020, the planned joint Belarusian-Russian tactical exercise Slavic Fraternity, which has been held annually since 2015, will be held from 14 to 25 September at the Brestsky training ground in Belarus”, the Russian defense ministry said over the weekend.

En dat Lukasjenko een puntje heeft met zijn vingerwijzen naar de NATO is ook al waar:

Crucially it comes after Minsk has again charged that “NATO is at the gates” in neighboring Lithuania, where it’s been confirmed that American tanks are participating in pre-scheduled exercises there.

Intussen gaan de protesten gewoon verder.

Belarus saw one of its biggest demonstrations yet against President Alexander Lukashenko as at least 100,000 protesters took to the streets of Minsk https://t.co/6Zz1icTHS5 pic.twitter.com/QJ51Ku8WzU

— Reuters (@Reuters) September 13, 2020

NATO, niet de EU? Dat mocht u hopen:

Interestingly, Serbia was expected to take part in this week’s military games in Belarus, but has backed out based on its policy of wanting to display greater neutrality, but also under intense pressure from the EU.

---

Meer berichten over Wit-Rusland vindt u hier.