Dat partij-politieke benoemingen onvermijdelijk voorspelbare gevolgen hebben is een logische conclusie van een nieuw schandaal in opbouw.

En wat bericht vervolgens de staats(!!!)omroep onder de noemer polarisatie?

De Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) heeft de afgelopen jaren in het geheim gerapporteerd over polarisatie door politieke partijen. Dat concludeert NRC Handelsblad op basis van stukken die zijn vrijgegeven na een beroep van de krant op de Wet openbaarheid van bestuur. De PVV en Denk komen meerdere keren voor in de rapportages van de NCTV, maar ook BIJ1 en de Forum voor Democratie worden genoemd.

En da, terwijl polarisatie van oudsher een woord is waarmee linkse partijen de zaak op scherp zetten en het electoraat duidelijker keuzes willen laten maken. Dit is zowel veelzeggend over het proces, als wie er denken er belang bij te hebben dit te bevorderen. Parlement.com meldt over de Polarisatie 1966-1982:

Deze periode wordt gekenmerkt door een scherpe tegenstelling tussen partijen. Met name de progressieve partijen (PvdA, D66 en PPR) vinden eind jaren zestig dat kiezers een duidelijker keuze moeten kunnen maken. Zij benadrukken daarom de verschillen met andere partijen, bepleiten directe verkiezing van de minister-president en stellen voorwaarden aan regeringsdeelname.

De polarisatie van de jaren zestig was van toenmalig links tegen de gevestigde orde – een  redenering die je bij toenmalige activisten ook over het huidige discours nog wel eens hoort. Het besef wie de gevestigde orde geworden zijn – zijzelf – ontbreekt hen totaal.

Politieke benoemingen
En hoe is dat te rijmen met politieke benoemingen? Dat is eenvoudig, zeker als je er even over nadenkt. Dat de NCTV deze partijen beoordeelt is vanuit het perspectief van de Regentenpartijen – de partijen die verantwoordelijk waren voor zijn benoeming. Het is derhalve onvermijdelijk dat elke waarschuwing tegen wie dan ook wordt gedaan vanuit het perspectief van de regerende groepen.

Terwijl zo’n NCTV-rapportage vanuit de aard en achtergrond ervan neutraliteit wordt geacht te leveren. Het stelsel van politieke benoemingen maakt dat niet alleen onwaarschijnlijk, maar de exercitie waarover we het vandaag hebben bewijst dat dat blijkbaar ook niet kan, én dat men zich dat bewust is als men er – zoals Grapperhaus – aan beginnen laat:

Dat over politieke partijen wordt gerapporteerd is anders dan toenmalig minister Grapperhaus van Justitie vorig jaar aan de Tweede Kamer heeft gemeld. Die zei dat politici nooit onderwerp zijn geweest van rapportages van de NCTV. De dienst zelf vindt niet dat de Kamer verkeerd is geïnformeerd. Om trends goed in te schatten is het “onvermijdelijk dat openbare uitingen van relevante spelers in beeld komen”, zegt de NCTV.
Grapperhaus beweerde dat politici alleen op sociale media werden gevolgd met het oog op hun eigen veiligheid, maar uit de vrijgegeven stukken valt op te maken dat de NCTV wel degelijk aandacht had voor hun inhoudelijke standpunten en daar ook opvattingen over had.

Het ontbreken van veel aandacht voor wat in mijn jeugd nog werd betiteld met extreemlinks (GL), wordt nog eens extra benadrukt met de integratie van deze gedachterichting bij de moderne Regentenpartij. Waarna de focus op de PVV ongegeneerd als objectief wordt gepresenteerd:

Ook heeft de NCTV veel aandacht voor de PVV, die in de ogen van terrorismebestrijders steeds minder afstand neemt van extreemrechts. Zo liet de partij activisten uit die hoek toe op een bijeenkomst in 2018, wat door de extremisten als een bewijs zou worden gezien dat hun ideeën worden geaccepteerd door een gevestigde partij.
Partijleider Wilders zou de geesten rijp maken voor radicalisering doordat hij “Nederlanders” tegenover “buitenlanders” plaatst. Ook gebruikt hij op sociale media hashtags als #KomInVerzet, die werden overgenomen door extreemrechtse organisaties.

Wat precies extreemrechts is in Nederland, en of dat enige omvang heeft? Extreemlinks is er als de dood voor, maar we zien er welbeschouwd niets van. Iedere manifestatie die men zo zou kunnen betitelen zou nog maanden breed worden uitgemeten bij staatsomroep en in de MSM. Maar zien we dat? Nee. Uit de conclusie van het verhaal dat de NOS ophangt is al te concluderen dat er van extreemrechtse organisaties in Nederland geen sprake is:

De dienst rapporteerde aan overheidsinstanties over ontwikkelingen op het gebied van extremisme, maar is daarmee gestopt omdat in strijd met de wet ook over personen informatie werd verzameld. De NCTV valt direct onder de minister van Justitie en mag niet zomaar informatie verzamelen over politici en politieke partijen.

Als men op zoek naar wat organisaties doen vooral materiaal blijkt te verzamelen over individuen, dan erken je dat er wel extreemrechtse individuen zijn, maar dat elke waarschuwing tegen extreemrechts in dat verband zowel tendentieus als polariserend is bedoeld.

Het vervolg hiervan wordt glas-plas-was, en daar zullen ze vooral in Den Haag tevreden over zijn. Het punt is nu gemaakt, en kan er verder worden ingehamerd.

---

Meer over het opereren van de Regentenpartij vindt u hier.