De rel rond VVD-voorzitter Keizer lijkt een rat met negen staarten te worden. Daar gaat de VVD klappen mee krijgen, want politiek is nu eenmaal keihard.

FTM kwam vanmorgen opnieuw met onthullingen over hoe Keizer zich binnendrong bij De Facultatieve. Opvallend is dat hand in hand met de onthullingen over Keizer ook Louk Hermans weer in een vroeger stadium opduikt dan tot nog toe bekend was. Hermans arriveren schuift op de tijdlijn terug van 2006 naar 1998 – het jaar waarin Keizer bestuursvoorzitter van het concern werd.

In 1998 kwam Keizer volgens het relaas van FTM al in aanvaring met de Verzekeringskamer, nu geïntegreerd in de Nederlandsche Bank, maar toentertijd een onafhankelijke toezichthouder. Nederland is het enige land ter wereld waar je zonder verder toezicht of voorwaarden vooraf een verzekeringsmaatschappij op mag (mocht?) richten maar er werden dan wel eisen gesteld aan de vakbekwaamheid van bestuurders. In heel kleine bedrijfjes wordt dat vaak opgelost via een werknemer met een assurantiediploma, maar op het niveau waarop Keizer in 1998 terecht kwam is een diploma voor de bestuursvoorzitter vereist. Keizer kon dat niet leveren. Gedurende een paar jaar negeerde Keizer het aandringen van de Verzekeringskamer, en kwam daarmee weg.

Dat laatste is overigens niet onbegrijpelijk. Dat een bedrijf als De Facultatieve plotseling een volstrekt onkundige gelukszoeker aan het hoofd kreeg is iets wat je niet verwacht als toezichthouder. Dergelijk toezicht werkt niet als het behalen van je rijbewijs, waarbij je direct na slagen in mag stappen en je geluk op de weg beproeven mag. Men gaat er bij de Verzekeringskamer vanuit dat – bij grote bedrijven als De Facultatieve zeker – er intern gewaakt wordt tegen juist wat Keizer voor elkaar kreeg.

Welbeschouwd is het heel omineus dat FTM boven water kreeg dat juist op dit moment Louk Hermans opdook als commissaris bij het bedrijf. Als toezichthouder was hij mede direct verantwoordelijk voor de benoeming van Keizer tot bestuursvoorzitter van het concern. Gezien het vervolg lijkt dat omineus. Dat Hermans al een maand geen vragen van journalisten meer beantwoordt is dat zo mogelijk nog meer.

Hoe diep de verbondenheid tussen Hermans en Keizer was, en welke invloed op de VVD dit tot gevolg had is ook zo’n open vraag die beantwoording behoeft. De rel rond Keizer bedreigt de positie van de VVD als grootste partij van het land wel degelijk, en moet alleen daarom al tot de bodem worden uitgezocht. Dat Keizer niet aan de eisen van de Verzekeringskamer voldeed is vergeleken daarbij maar klein bier.