De oorspronkelijke aanleiding voor dit stukje ligt al weer een paar maanden achter ons, maar de berichtgeving omtrent de verdwijning van de twee meisjes in de provincie Utrecht afgelopen week laten eenzelfde patroon zien dat van belang is voor wat ik er over te zeggen heb.

Wat bij veel politieoptreden steeds vaker op de voorgrond treedt, is de angst om voor fouten te worden afgestraft. Het pijnlijke is dat het hierbij niet gaat om fouten in het eigenlijke politiewerk, maar om fouten die in zouden kunnen druisen tegen de heersende mores. Lees: niet politiek-correct.

het is een voortwoekerend probleem. In februari werd plotseling oud-politiechef Bouwman door de NOS in de schijnwerpers geplaatst, omdat hij een aantal politiemensen in Den Haag een onderhandse baangarantie zou hebben gegeven, wat in zou kunnen gaan tegen een schuldigverklaring door de rechtbank vanwege de dood van Mitch Henriquez. Formeel is het de politie niet toegestaan om mensen die zijn veroordeeld in dienst te hebben, dus de NOS had een punt. tegelijkertijd was dit een hart onder de riem van de betrokken politiemensen, die door de rechtbank vooralsnog als onschuldig worden beschouwd. het proces is nog gaande, maar door de verdediging is een feit gevonden dat de politiemensen in kwestie ontlasten zou – iets waar aan de korpsleiding van Haaglanden maar weinig aandacht blijkt te hebben besteed.

De leiding van een politiekorpsen lijkt allergisch te zijn voor beschuldigingen dat een lid van het korps iets doet of deed wat als politiek incorrect wordt beschouwd. Van verdediging  tegen dergelijke beschuldigingen is al helemaal geen sprake.

De zaak van de Utrechtse meisjes is verhelderend voor de gedachtegang die wordt gevolgd.

Na het bekend worden van de vermissing was een van de eerste dingen die via de media bekend werden, was dat de politie op Facebook in de gaten hield of er geen ‘ongewenste verhalen’ werden verspreid. men hield ook een oogje op nuttige tips, maar wilde eerst en vooral tegengaan dat er paniekverhalen (over ramadan of moslims? Londen was net bekend geworden)) zouden rondgaan. Je moet het maar als prioriteit willen stellen.

Vandaag werd bekend gemaakt dat de jongen die het meisje Romy heeft gedood, ook een boerenzoon is uit de omgeving van Lunteren. Pas nu kwam naar buiten dat ze beiden school gingen op een speciale school voor moeilijk lerende kinderen. Waar eerst de school absoluut niet als zodanig werd benoemd, diende het nu plotseling een doel. Op dergelijke scholen zitten relatief veel kinderen van allochtone afkomst – inteelt is een bitch – dus die associatie mocht niet ontstaan. Maar nu waarschijnlijk lijkt dat de dader in het geval van Romy een mijn of meer zwakzinnige dommekracht is die een ongelukkige daad heeft begaan , komt het allemaal tegelijk naar buiten.

Het geval van Savannah is evenzo illustratief. De nu vastgehouden verdachte is zestien jaar, gaat al een jaar niet meer naar school en woont in Den Bosch. RTV Utrecht meldde daar eerder over:

De jongen woont met zijn moeder in Den Bosch. Hij was nog niet bekend bij de politie en ook voor de jeugdzorg in Brabant zou hij een onbeschreven blad zijn. Savannah is waarschijnlijk via de sociale media met hem in contact gekomen.

Nog (mijn vet hierboven). Dat zegt een heleboel. De suggestie is voor de goede verstaander duidelijk. Dit is een jongen uit een bevolkingsgroep waarvan de overheid niet graag heeft dat die in een slecht(er) daglicht komt te staan. Maar die jongen uit Lunteren wordt nu voorgesteld als ‘een boerenzoon’. Dat plaatst hem al bijna net zo goed als dat men hem met naam en toenaam zou hebben genoemd. Het zal hier niet gaan om een Mohammed, of een zoon van een Libische vluchteling. De directe omgeving van Romy zal nu beslist weten om welke jongen het gaat, de schoolgenoten weten het en de rest van het land is niet geïnteresseerd in zijn naam.

Er is de politie tegenwoordig zoveel aan gelegen niet de verkeerde indruk te wekken, dat alles uit de kast wordt gehaald om allerlei formele en relevante zaken uit het nieuws verdwijnen. Een dader die omschreven wordt als een Amsterdamse jongen, zonder verder signalement zal vermoedelijk een jas met een bontkraagje dragen. De mensen zijn niet gek, maar bij de politie lijkt men intussen wel achterlijk geworden.