Als je je zin niet krijgt is het politiek vaak een slimme zet om iets nog groters aan te pakken. Het geeft je minstens evenveel kans op het bereiken van succes (nul) maar je krijgt er meer aandacht mee. Zie hoe D66 dat aanpakt in het EP.

Zo heb je de armoede in de wereld – de hoeveelheid mensen op de wereld garandeert al bijna dat armoede onoplosbaar is. Bovendien is het een relatief begrip: de armoede van Afrika nu zou in bepaalde historische glansperioden nog steeds als extreme rijkdom worden gezien. Een oplossing is er niet alleen niet – die kan er nooit komen ook. Tenzij iedereen even rijk is, wat gewoonlijk neerkomt op iedereen even arm. En hoe dat in de Sovjet-Unie is afgelopen zou bekend moeten zijn.

En zo heb je Sophie in ’t Veld, die in het Europees Parlement verkondigt dat landen als Polen en Hongarije zó ondemocratisch zijn, dat men hen het stemrecht in de EU moet kunnen afnemen. Dat is dan weer bijna grappig, aangezien voor het afnemen van het stemrecht van de een, de instemming van de ander noodzakelijk is. Dat gaat niet gebeuren dus, en je kunt er over door zaniken van eeuwigheid tot amen. Maar omdat er komend weekend verkiezingen zijn in Hongarije is het even actueel.

Zondag zijn er verkiezingen in Hongarije; Viktor Orbán lijkt weer te winnen.

Europarlementariër @SophieintVeld (@D66_Europa): "In Hongarije staat de hele democratie ontzettend onder druk. Als je echt wilt, kun je zo'n land het stemrecht ontnemen."

▶️ https://t.co/UNI6CpbEuA pic.twitter.com/YsV83zm5XT

— EenVandaag (@EenVandaag) April 2, 2018

Let vooral ook op het vingertje dat al na een paar seconden driftig gaat wapperen. Wat is het probleem van Sophie? Dat men in Hongarije niet wil wat zij wil. Net zoals men in Polen niet wil wat Frans Timmermans wil, en wat de EC graag zien zou. Dat vindt Sophie dan weer ondemocratisch, want wat Sophie wil is een verenigd Europa onder het begeesterde leiderschap van de EU-leiding. Dàt is democratie, denkt Sophie! Wellicht in de hoop dat het EP ooit een echt parlement wordt, en geen schijnvertoning waar het de meeste leden vooral gaat om het sprokkelen van onkostenvergoedingen en het jagen van vette baantjes? Dat uiteindelijk accepteren, is dat wèl democratie?

Dat In ’t Veld gelooft in wat ze zegt is niet het probleem; ik heb haar lang genoeg aan het werk gezien en weet dat ze echt meent wat ze verkondigt. Waar ik doodmoe van wordt is het surrealistische van haar uitspraken, en dat ze zelf niet wenst in te zien hoe pathetisch het hele verhaal dat ze staat op te hangen feitelijk is. Met als eeuwige klap op de vuurpijl dat het ook niet gebeuren gaat. Er zijn teveel mensen die het niet willen. Maar dàt vindt Sophie dan weer ondemocratisch.

Al wacht ik nog steeds op dat ingezonden stuk gericht tegen haar partijleider over dat intrekken van die referendumwet. Edoch, dan kan ik lang wachten; maar al te vaak bleek dat de idealen van de bevolking in overgrote meerderheid niet overeen komen met het idealisme van Sophie in ’t Veld. En dat is dan weer niet democratisch in haar perspectief. En dat dan allemaal nog zelf geloven ook. Wat een bedroevende partij nitwits, dat D66.