De afgelopen week hebben Polen en de EU zich verder ingegraven over het gerechtshof-issue. Zodanig dat niemand nog terug kan zonder groot prestigeverlies.

De ontstane situatie is een rechte koers naar een explosie van de EU. Dat lijkt in Brussel niemand te willen snappen, vastgebeten in het eigen gelijk dat men daar doorgaans is. Morgen is er een EU-top, waar de vonken van af zullen vliegen.

De berichtgeving van de EU-laven is exemplarisch voor de ontstane situatie, en de onkunde die de Nederlandse politiek kenmerkt:

Polen kan binnenkort maatregelen van de Europese Commissie verwachten nu het land morrelt aan een pijler van de EU. Bijna alle EU-landen hebben daarvoor hun steun uitgesproken, zegt minister van Buitenlandse Zaken Ben Knapen

Aha, ja. Minister Knapen. Die staat niet bekend als heel flexibel, maar is wel een trouwe paladijn van Duitsland (zie zijn Wiki-lemma).

Knapen heeft “er alle vertrouwen in” dat de commissie nu “op korte termijn tot actie zal overgaan”, al zal dat deze week niet meer zijn. De commissie houdt het voorlopig op actie “in de komende weken”.

Met als uitgangspunt:

Welk wapen de commissie kiest om Polen tot de orde te roepen is aan haarzelf, zegt Knapen. Het dagelijks EU-bestuur kan subsidies voor Polen inhouden of opnieuw een procedure starten die Polen voor de Europese rechter kan brengen. Wat Nederland betreft kan Polen voorlopig fluiten naar de miljarden die het zou kunnen krijgen uit het Europese coronaherstelfonds.
Op Polen zelf en vermoedelijk bondgenoot Hongarije na schaarden alle EU-lidstaten zich dinsdag achter stappen tegen Polen. Dat land heeft de EU in rep en roer gebracht door te stellen dat EU-landen de Europees regels soms zouden moeten kunnen negeren. Daardoor zou de unie kunnen ontrafelen, is de vrees in Brussel.

Het is derhalve het verstoren van de rust in het Europese kippenhok dat deze eenheid creëerde. Is dat een stevige basis? Wel zolang Duitsland de bron is van de ‘Corona-herstelfondsen'(proest), waar een aantal landen met smart naar uitziet. Want dat een land als Roemenië hierin Polen niet steunt is herkenbaar als opportunisme. Ook in Roemenië geldt wat Polen nu bevecht:

Maar goed, Duitsland wil het niet, en Duitsland betaalt. Dat heeft als gevolg dat de EU daar slaafs achterheen hobbelt. De socialisten in Duitsland blijken een belangrijke aanjager van dit conflict:

De Europese Unie kan in het conflict met Polen over de rechtsstaat geen concessies doen of een middenweg vinden. “We moeten erover praten, maar ik zie geen ruimte voor compromissen”, zegt de Duitse minister van Europese Zaken.

Met een aanstaande Duitse regering die zal worden geleid door de huidige socialistische minister van financiën is het niet ingewikkeld het komende plaatje verder in te kleuren:

De scheidende Duitse bondskanselier Angela Merkel riep vorige week nog op vooral met Polen in gesprek te blijven, wat haar onder andere in het Europees Parlement op felle kritiek kwam te staan. “Aan het eind van zo’n gesprek moeten we duidelijk uitspreken wat we hebben onderschreven toen we ons aansloten bij de EU”, zegt Merkels minister Michael Roth. “Er is geen ruimte om daarop af te dingen.”

Dat laat geen ruimte voor een verdere eigen rol voor de EC. Frans Timmermans is de socialistische waakhond van de SPD op die plek. Zij zal moeten dansen naar het pijpen van de Bondsregering, en lijkt dat ook te zullen doen:

Polen stelt dat Europese regels soms moeten wijken voor Pools recht. Dat heeft de EU in rep en roer gebracht, omdat het land daarmee morrelt aan een pijler van de rechtsorde, waarschuwt onder meer de Europese Commissie.

Het gevolg kan alleen maar zijn dat de scheuren binnen de EU zich zullen verdiepen als Polen niet zal toegeven (wat onwaarschijnlijk is). Het is tijd om uit de EU te vertrekken nu dat nog betrekkelijk eenvoudig kan. Dat zullen meer landen doen als Polen en Hongarije zouden worden weggepest.

---

Nexit wordt een steeds beter idee. Maar dat ga je pas zien als je voelt en ziet wat men doet. Overigens laat deze hele charade zien wat de snelste en goedkoopste weg uit de EU is: de boel blokkeren tot ze blij zijn ons te laten gaan. Het alternatief is er uitgegooid te worden als je wetgeving van de wensen van de rest gaat afwijken – maar dat is het natuurlijk niet waard.

---

Over de worsteling van Polen en Hongarije met de EC leest u onder de links.