Dat het oorlog is met IS – voor ons allemaal – is niemand ooit zo duidelijk geworden als toen gisteravond de oefeninterland Duitsland-Nederland op het laatste moment werd afgelast. Een ironie waarvoor we niet blind mogen blijven.

Dat de oefeninterland niet doorging zal voor het sportieve voetbalaanzien van Nederland weinig gevolgen hebben (kan het veel slechter dan het na de afgelopen kwalificatiecyclus is?), al is het elftal mogelijk een afstraffing bespaard gebleven. Maar erg belangrijk is dat niet. Belangrijker is, dat we ons niet langer achter andere, minder nadrukkelijke zaken kunnen verschuilen om ons af te leiden van de confrontatie met IS. Want letterlijk iedereen is nu doelwit geworden – net een echte oorlog, zullen sommigen die het nog niet geloven willen zeggen. Schandalig dat dat sommige politieke partijen in de kaart speelt, maar hey: wisten die arme terroristen veel hoe ernstig het er in Nederland voorstaat met de mensenrechten van Quincy Gario c.s.?

Nu de oorlog voor iedereen ook officieel begonnen is, zou het fijn zijn als daar naar zou worden gehandeld: door het opruimen van allerlei niet-werkende subsidieslurpende teken, die vooral parasiteren op de onbestemde angsten van experts die het al lang niet meer weten, omdat hun expertise niet op de aanpak van het fenomeen radicaliserende geloofsjeugd toepasbaar is. Zo’n man zoals Pauw gisteravond te gast had. Die iedereen overschreeuwt, bang als hij is dat mensen zouden gaan beseffen dat hij niets bij te dragen heeft dat helpen kan, anders dan hemzelf te helpen. Nu er inderdaad een oorlog op uitbreken staat, kunnen we ons daarvan maar beter verlossen – adviezen van deze mensen zijn niet alleen zinloos, maar zouden ook gevaarlijk kunnen zijn omdat ze afleiden van wat gedaan moet worden.

St.Denis
Wat moet worden gedaan liet de Franse politie afgelopen avond en nacht zien. Door heel Frankrijk heen werden mensen van hun bed gelicht en huiszoekingen verricht. In St.Denis (ghetto-achtige voorstad van Parijs) vielen twee doden toen de invallende politie prijs had. Een van die prijzen was een vrouw die haar bomvest(!) tot ontploffing bracht. Dat twee agenten daarbij gewond raakten vind ik eerlijk gezegd veel erger.

Gisteravond werden in Zuid-Frankrijk op een adres waar men ook een raketwerper en Kalasjnikovs vond, ook tweehonderd politie-uniformen in beslag genomen. Tweehonderd! Dat klinkt niet alleen heel ambitieus, maar het laat ook zien in welke richting de terroristen denken. Alles, maar dan ook alles om zo dicht mogelijk in de buurt van hun doelen te kunnen komen. En hieruit blijkt ook, dat deze acties al sinds lange tijd werden beraamd.

Wat de actie in St.Denis liet zien, is dat Frankrijk alle adressen afloopt waarvan men weet dat er zaken gebeuren die tenminste verdacht zijn. Hoe zich dat verhoudt met de rechtsstaat is van later zorg, en onder de gegeven omstandigheden is dat terecht. Je moet wel volslagen debiel zijn (hordes kandidaten beschikbaar, daar niet van) om niet te erkennen dat we ons in een uitzonderingssituatie bevinden. Frankrijk lijkt dat te begrijpen.

Nederland
Aangezien bij ons alles altijd vijftig jaar later gebeurt (zeker als we het hebben over zaken die eerst door de mentale betonplaten van mediamoguls heen moeten breken), verwacht ik voorlopig nog niet al teveel daadkracht in de Nederlandse context. Misschien maar goed ook, want in het kader van de gelijkberechtiging kun je verwachten dat men hier beginnen zou met mensen van hun bed te lichten waarvan bekend is dat ze ooit hun mond hebben opengedaan tegen de massa-immigratie.

Het is misschien dus maar goed ook, al blijft het deprimerend dat men hier niet beseft dat de acties in Duitsland ook òns aangaan. Want al denken de Europeanen niet als één volk, de jihadisten zelf denken in ieder geval wèl als min of meer homogene groep. Ideologie overstijgt afkomst, al lijkt die hier in grote mate samen te vallen.

Dat dit impliciet ook aangeeft waarom de EU met haar eenwordingsproces op het verkeerde spoor zit, zoudt U intussen moeten begrijpen.