Kun je als dolle moordenaar zowel dader èn slachtoffer zijn? En hoe moet je daar als maatschappij mee om gaan, vraagt Peter Louter zich af.

Volgens de laatste berichtgeving worstelde massamoordenaar Omar Mateen met zijn seksuele voorkeur voor mannen. Opgegroeid in een islamitische omgeving die dat ten sterkste afwijst en opgevoed door een vader die hem homohaat bijbracht moet Mateen in een identiteitscrises hebben verkeerd die in een directe relatie staat tot zijn afschuwelijke daad. Het zou binnen islamitische gemeenschappen alarmbellen moeten doen rinkelen. Daar zou overal de vraag moeten worden gesteld: wat doen wij onze eigen kinderen aan met onze religieuze haat voor wat als een afwijkende en strafbare seksuele voorkeur wordt gezien.

Vanmorgen schrok ik van de Volkskrant. In hun wekelijkse rubriek, ‘Dit ben ik’ krijgen kinderen een vaste lijst van vragen voorgelegd. Vandaag was het de beurt aan de zoon van vluchtelingen uit Syrië. Op de vraag: “Wie is de liefste persoon ter wereld”, antwoordt de elfjarige Ahmed: “De profeet Mohammed en natuurlijk mijn ouders”.

Zou zo’n onschuldig joch ooit kunnen uitgroeien tot een Omar Mateen, vroeg ik me onwillekeurig af. Stel dat hij over een jaar of vijf ontdekt dat hij mannen toch leuker vindt dan vrouwen. Wat moet hij dan met (of van) de profeet Mohammed, die hij nu de liefste persoon van de wereld vindt. Zo’n lieverdje was die profeet nu ook weer niet. Toen door de toevloed van aanhangers er in Medina woningnood ontstond, liet hij een naburige Joodse stam uitmoorden zodat zijn aanhangers bezit konden nemen van hun huizen en bezittingen. De profeet was ook een homohater en verantwoordelijk voor de standaard islamitische leer dat die (ongevraagde aanleg) de doodstraf verdient.

De situatie in Nederland is niet onverdeeld gunstig. Voormalig parlementslid Tofik Dibi beschrijft in zijn laatste boek bijvoorbeeld de moeizame acceptatie van zijn homoseksualiteit. De angst voor reacties uit zijn omgeving was daarbij een belangrijke factor. Maar de islamitische afwijzing van andere seksuele voorkeuren is natuurlijk niet het enige waarover men zich in islamitische kringen zorgen zou moeten maken. Ook het gemak om bij geschillen anderen te doden is een onderwerp dat aandacht behoeft. Omar Mateen wordt hier en daar als een held beschouwd. In zijn kronkelgeest heeft hij voor het beloofde paradijs gekozen, want Allah beloont het doden van mensen die de islam in de weg staan. Daar hebben we ook de ‘bloody borders’ aan te danken die overal ontstaan waar de islam grenst aan andersdenkenden. Dat gaat gepaard met opportunisme. Ook de profeet Mohammed gaf een religieuze uitleg aan de moord op een Joodse stam.

Moslims moeten individueel verantwoordelijk zijn voor wandaden namens de islam
Eén van de reacties van ‘weldenkenden’ in de wereld, is dat moslims niet aangerekend kan worden wat geloofsgenoten in naam van hun religie aan wandaden begaan. Het is een onterechte reactie waarin de eigen waarden en normen ondergeschikt worden gemaakt aan de bescherming van moslims. Het voorbeeld van de elfjarige Ahmed die de profeet als de liefste persoon op de wereld ziet, is daarbij een illustratie. Moeten we zijn ouders niet vragen waar ze in godsnaam mee bezig zijn? Ze voeden hun kind op in een islamitische traditie en oogsten daarmee waarschijnlijk de lof van hun geloofsgenoten. Maar wat betekent dat voor zijn toekomst?  Als een elfjarige Jan of Ton tegen de Volkskrant zou hebben gezegd dat hij de Here Jezus als de allerliefste persoon op de wereld ziet, zouden we dan de wenkbrauwen niet fronsen? In dat geval gaat het nog om een rolmodel van een gehumaniseerde religie. Dat kunnen we van de islam niet zeggen. Moslims moeten kiezen welke kant ze uit willen en dat gebeurt alleen maar als we ze verantwoordelijk houden voor wat er in naam van hun religie gebeurt.

---

Dir artikel verscheen eerder op Peter’s Blogboek