Afgelopen vrijdag liet president Trump tijdens een persconferentie over een ander onderwerp slippen dat als ‘de zwaarste sancties ooit’ Noord-Korea niet tot inkeer zouden brengen, de wereld rekening moet houden met ‘fase 2’.

Wat Trump zei was een graadje sterker dan dreigend: het was een aankondiging. Een belofte, zo u wilt.

After unveiling the “heaviest sanctions ever imposed on a country before” against North Korea earlier in the day, President Trump told the gathered media that the US will go to “Phase 2” if those sanctions do not have the desired effects of denuclearizing the Korean peninsula.

Opvallend was de nuance die de NOS in haar berichtgeving aanbracht:

Noord-Korea zegt dat de Verenigde Staten de onlangs verbeterde relatie tussen de Noord- en Zuid-Koreanen verpest met nieuwe sancties.

Ook in de USA zijn berichten dat Noord-Korea weer tot gesprekken bereid zou zijn, maar hoe vaak hebben we dergelijke bulletins al niet langs zien komen? In de praktijk is er nog nooit iets mee bereikt. Behalve uitstel. Om Noord-Korea een ander liedje te laten zingen zijn andere middelen nodig:

The U.S. Treasury said the sanctions were designed to disrupt North Korean shipping and trading companies and vessels and further isolate Pyongyang, but as we noted previously Russian and Chinese ships have been “caught red handed” breaking the sanctions.

All of which led to his comments during today’s press conference during which Trump made apparent reference to military options his administration has repeatedly said remain on the table.

“If the sanctions don’t work, we’ll have to go phase two,” Trump said.

“Phase two may be a very rough thing, may be very, very unfortunate for the world. But hopefully the sanctions will work.”

The president did not specify exactly what he meant by ‘Phase 2’ and qualified the statement saying that he didn’t think he was “going to exactly play that card.”

As a reminder, in August, Trump threatened to go beyond sanctions by bringing “fire and fury like the world has never seen,” although his administration has repeatedly said it prefers a diplomatic solution to the crisis.

En het zijn dan ook vooral Chinese (en een paar Russische) bedrijven die de woede van de USA hebben gewekt:

China issued a stern rebuke of enhanced US sanctions on North Korea on Friday, saying the unilateral targeting of Chinese firms and individuals accused of supplying Pyongyang with prohibited cargo risks harming international cooperation on the problem.

Niet verbazingwekkend:

China is North Korea’s largest trading partner, supplying 90 percent of North Korea’s total trading volume according to the Council on Foreign Relations.

China zegt alles te doen wat mogelijk is zich te houden aan de VN-sancties, maar Amerikaanse satellietbeelden doen anders vermoeden.

Hoe ver de Amerikanen zullen gaan? Dat kunt u zelf deduceren uit het antwoord dat de Amerikaanse minister van Handel Mnuchin journalisten vrijdag gaf:

Gezien de grote woorden van Noord-Korea tot nog toe, lijkt dat al een prima casus belli in de maak. Niet in het minst doordat Noord-Korea een aanzienlijke onderzeebootvloot heeft, die dergelijke inspecties ten minste zou kunnen bemoeilijken.

Maar ook zonder Noord-Koreaans verweer is oorlog niet uitgesloten. Vier weken terug meldde Henry Kissinger dat als een ernstige mogelijkheid dat de USA een preëmptieve aanval uit zouden kunnen voeren. En Kissinger was de enige niet.

---

Meer over de Noord-Korea crisis vindt u hier.