Noord-Korea, Zuid-Korea en het illusionisme
Noord-Korea voerde dit weekend op nieuw een rakettest uit. De tot op heden terughoudende reactie van de Ameirka\nen hefet ongetwijfeld te maken met de nieuwe Zuid-Koreaanse president.
Volgens de NOS is de nieuwe rakettest zorgelijk maar geen doorbraak. Dat lijkt ook niet het belangrijkste nu, want een doorbraak betekent in de gegeven situatie dat direct ingrijpen kritiek wordt. Ergo: een doorbraak betekent oorlog.
President Trump liet een aantal weken terug een raketschild installeren in Zuid-Korea, maar dat reageerde verbaasd toen hij zei daarvoor een rekening te zullen sturen. Zou dat nu nog zo zijn? Vermoedelijk wel. De nieuwe Zuid-Koreaanse president Moon Jae-in blijft voorlopig geloven in een verzoenende aanpak. Misschien moet deze zijn aanpak een bezoek aan het noorden eerst maar eens in praktijk brengen aleer verdere acties te overwegen – mits hij maar op schiet. Uiteindelijk is het zijn land dat vooraan in de frontlinie ligt. En hijzelf, Seoel ligt zelfs binnen schootsafstand van zware Noord-Koreaanse artillerie.
Volgens CNN was de lancering van zondag een signaal aan de nieuwe president. En je hoeft geen augur te zijn om te begrijpen wat zo’n raket betekent.
She points out that there have already been nine ballistic missile test launches over the course of this year alone. This launch occurs in the first week following the election of a new South Korean president, and was likely a signal of some type being aimed in their direction, at a minimum. She details the customary response to this type of event is a meeting of the National Security Council, followed by a condemnation. That meeting was taking place as the reporter was speaking.
Maar Moon Jae-in is het klassieke voorbeeld van iemand die denkt dat alle mensen in hun hart goed zijn. Maar voor de Britse premier Chamberlain was het achteraf bezien ook maar beter dat hij in de oorlogsjaren overleed – achteraf zien wat je mogelijk hebt helpen maken is geen prettig idee, voor niemand. Het wordt interessant om te zien hoe lang dat geloof van Moon zal stand houden, maar ik ben blij dat ik nu niet in Zuid-Korea ben.
Overigens valt ook te hopen dat President Trump beter weet waar Noord-Korea ligt dan zijn landgenoten:
Vooral de opportunistische Chinezen laten weer niets van zich horen. Dat pikt Trump niet lang meer.
Inderdaad: de volledige verantwoordelijkheid inzake de kommunistische diktatuur
Noord-Korea,
ligt sinds WO II: 1945-1948, 1950-1953, 1953: Koreaanse oorlog,
volledig bij de kommunistische diktatuur, respectievelijk: het diktatoriale staats-kapitalistische CHINA.
Laat China dit oplossen.