Noord-Korea – kan Kim nog terug?
Het meest interessante aan de deal van Singapore met Noord-Korea wordt het vervolg. Wat dat betreft hebben de zuurbrigades van de media een schot voor open doel netjes binnen gekopt. Hun gelijk zullen ze komende maanden nog wel een aantal keren komen uitventen, want dat alles zo glad zal verlopen als sommigen nu euforisch hopen is te naïef voor woorden.
Noord-Korea weet nu (zie plaatje boven dit artikel) dat Kim Jung-un Trump heeft ontmoet. Naar verluidt werd dat op de Noord-Koreaanse staatszender zonder verdere uitleg gepresenteerd als ‘een overwinning’. Kan Kim nog terug, na die verklaring in Singapore? Natuurlijk wel, maar de vraag is belangrijker dan zij klinkt. Want ik verwacht inderdaad dat het veel duw- en sjorwerk zal vereisen om Noord-Korea wat losser in de omgang te maken. Er is meer nodig dan een verklaring in Singapore.
Dat neemt niet weg dat Trump door naar Singapore te gaan een grote stap heeft gezet. Eerdere Noord-Koreaanse leiders waren niet eens te bewegen hun land te verlaten, dus ook Kim Jung-un heeft recht op hetzelfde compliment. Dat stemt wel degelijk hoopvol.
Daar staat wel wat tegenover. Het is ondenkbaar dat de Noord-Koreaanse elite zich niet bewust is wat een openstelling voor westerse luxe in hun land zal veroorzaken. Wij zijn geneigd te denken dat de Sovjet-Unie viel doordat ze failliet ging aan een poging het Starwars-project van Reagan, en dat klopt wel degelijk. Maar wat op de langere termijn veel dodelijker bleek, is dat het voorbeeld van de welvaart in ‘het westen’ voor de Sovjet-Unie een veel dodelijker bewijs van eigen falen was dan wat dan ook. Ook in China kwam het communisme uiteindelijk zo ten val. De Noord-Koreanen zullen zich hiervan bewust zijn.
Dit filmpje toont wat de USA zich voorstelt bij het vervolg:
En ik garandeer u: dit is de ergste nachtmerrie van het Noord-Koreaanse bewind. Een verdubbeling van de Noord-Koreaanse welvaart binnen drie jaar zou de relevantie van het bewind van de communisten doen verdampen. Gewoon: op doen gaan in lucht. Dat is een scenario dat Kim Jung-un zal proberen te voorkomen. En dat staat garant voor grote problemen in de toekomstige verhoudingen en moeizame voortgang. Want de dag dat de westerse welvaart voor iedere Noord-Koreaan beschikbaar komt, is de dag dat het doodvonnis van het reëel-bestaande communisme zal zijn voltrokken.
Onze eerdere berichtgeving over Noord-Korea vindt u hier
Weg zal moeilijk zijn en er is geen overwinning in zicht. Maar:
A. ook Trump weet dat en het zal een leider blijken te zijn die weet hier mee om te gaan
B. Zes maanden geleden werd Trump nog beschimpt dat het NoKo uitlokte tot een kernoorlog. Dat gevaar lijkt geweken en daar moeten we Trump dankbaar voor zijn.
C. onderschat niet de wens van alle Koreanen voor hereniging. Het zal een spel worden van noord en zuid en die zullen op Aziatische wijze wel voor een sjieke oplossing voor de dynasty van Kim weten te vinden. En wie wet heeft Trump hem wel al een clou gegeven.
Sterk commentaar op dito artikel, Dick. Leuk je hier na kleine kwart eeuw (KK Weg) af en toe terug te zien.
Mooi artikel!
Dat wordt dus een strijd om het Mao tenue of het Mac menu.😊
Inderdaad was mijn gedachte ook: Hoe moet Kim dit voor het Noordkoreaanse volk verpakken?
De propaganda gaat gewoon door daar. De bespreking met Trump wordt als een overwinning voorgesteld. Een overwinning op wat?Een overwinning op Amerika? Stellen ze het voor alsof Amerika heeft gecapituleerd en daarom het levenspeil verhoogd gaat worden? In ieder geval zal de bevolking langzaam moeten worden voorbereid, anders komt er inderdaad een stormloop op de paleizen van de KimJong-dynastie.
“Ook in China kwam het communisme uiteindelijk zo ten val.” Hier zit waarschijnlijk de fout in je redenering, Hannibal. China mag dan op een (planmatige) markteconomie zijn overgestapt, het land wordt nog steeds door de communistische partij geregeerd, en voorlopig met spectaculair succes. De welvaart neemt er van jaar tot jaar toe, en de geopolitieke concepten zijn adembenemend.
Zelf heb ik de jaren tachtig goeddeels in de DDR doorgebracht, en de ontevredenheid daar werd de staat pas fataal toen de economie voor iedereen zichtbaar vast was gelopen.
@G. Gonggrijp
Ik zei het communisme, niet de communistische partij. 🙂 Dat verschil is idd niet gering. De Comm partij lijkt op weg naar een transformatie naar het oude vertrouwde systeem van de keizers, met een sterke ambtenarenklasse. Ironisch hoe dat netjes samen kan vallen met de ontwikkeling van een planmatige markteconomie, systematisch is het niet zo heel vreemd, er zijn veel overlaps in systemen.
Ontevredenheid krijg je vooral als mensen de verschillen kunnen zien. Ik ben er van overtuigd dat de communicatierevolutie met mobieltjes deels verantwoordelijk is voor de migatiegolven uit Afrika.
China is wel degelijk een communistische diktatuur.
Het programma van Xi Jing Pin, dat hij ook nog in de “grondwet” heeft laten opnemen !,
is een blauwdruk van het Mao-communisme.
En : het internet ligt totaal aan banden; de mensen worden op hun gedrag afgerekend.
DDR is er speel-kwartier bij.
De MILITAIRE investeringen en opbouw, in de laatste decennia, is groter dan ooit
in de geschiedenis – ook groter dan die van Nazi-Duitsland toentertijd.
Over hun expansionistische plannen, en daden, zijn ze erg duidelijk.
Xi WEET, dat hij de baas is over EEN KWART van de wereld-bevolking,
en zegt ook gewoon, dat, over een jaar of 10, China WERELD-MACHT NO.1 IS.
Om op het artikel terug te komen:
China bepaalt wat er in Noord-Korea gebeurt.
Xi zal gewoon het hele Koreaanse schier-eiland “erbij willen hebben”.
Oorzaak : NALATIGHEID door “EU”-landen, en door de HELE V.N.
N-K is geen Amerikaans probleem , maar een WERELD-probleem.
Net als Iran.