Noord-Korea – mediastilte betekent niet dat er niets gebeurt
Dat we al weer een paar weken weinig horen over Noord-Korea betekent niet wat er geen ontwikkelingen zijn. Maar moeilijke onderwerpen waarbij men president Trump niet simpel beschimpen kan zijn voor de moderne MSM niet heel interessant.
Het grote probleem van dit moment is dat de USA haar geduld begint te verliezen, en dat dat gezien de omstandigheden volkomen terecht is. Dat men in West-Europa steeds vaker de houding aanneemt van ‘live-with-it’ zegt meer over onze manier van kijken naar dit probleem dan over de realiteit zoals die bij beleidsmakers in Washington wordt gevoeld. En of we het nu leuk vinden of niet: het zijn hun overwegingen die voor ons van levensbelang zijn. Ontkennen dat er iets gaande is van groot belang is kortzichtig, er in vallen als het een hoogtepunt nadert en daarna snel verdwijnen is nu juist wat men dertig jaar geleden karakteriseerde als ‘verAmerikanisering’ van het nieuws.
Het schelden tussen Trump en Noord-Korea is bij tijden fascinerend, maar heeft een veel serieuzer ondertoon dan de Nederlandse MSM lijken te begrijpen. WE koersen al een maand steeds sterker af op Amerikaans militair ingrijpen op het Koreaanse schiereiland, en dat bergt nog steeds het risico in zich dat China zich verplicht voelt haar kleine bondgenoot bij te staan als de USA het land attaqueert. Het scenario van de Eerste Golfoorlog is niet voor herhaling vatbaar vanuit het perspectief van China en zelfs Rusland is hier huiverig voor. Rusland heeft ook andere belangen die een rol spelen, met name de economische ontwikkeling van Siberië, waarvoor het ook een rol hoopt te kunnen geven aan beide Korea’s. De gebrekkige economische ontwikkeling in die regio nu bedreigt op termijn de Russische aanwezigheid, ook omdat steeds meer Chinese burgers de Amoer-grens oversteken en werken in de Russische Far East. Die situatie beperkt de Amerikaanse manoeuvreerruimte enorm.
Anderzijds is er de laatste dagen een verandering van toon vanuit Washington waarneembaar. Noord-Korea lacht de USA uit, vanonder de beschermende vleugels van het bewind in Peking. Wat Peking te denken zou moeten geven is hoe Noord-Korea – uiteindelijk toch een staat die leeft van afpersen van andere landen – gaat handelen als het haar eigen atoomparaplu heeft weten te realiseren. Met Peking binnen schootsafstand van diezelfde raketten waarover Trump cs zich bezorgd maken is ook China dan chantabel. In hoeverre dit al doorwerkt in de Chinese opstelling valt niet eenvoudig te duiden, maar het kan een rol gaan spelen. En dan gaat de Amerikaanse beer los.
https://twitter.com/i/web/status/916379755661815808
When asked if Trump was referring to military action when he said “calm before the storm.” Sarah Sanders replied “We’re never going to say in advance what the president’s going to do. You’ll have to wait and see.”
Met steun van 60% van de Amerikaanse bevolking voor militair ingrijpen in Noord-Korea heeft Trump nu al een stevig mandaat, en ook vanuit militaire kringen wordt de druk opgevoerd om de zaak militair op te lossen.
Het wachten was tot nog toe op het moment dat men zich in Peking realiseert dat het gedrag van kleine bondgenoot Noord-Korea uit de hand loopt, en dat dit geen nieuwe Koude Oorlog-spelletjes van de Amerikanen zijn. Maar of de USA daar tot in de eeuwigheid op zal wachten? Dat is het risico waar we steeds dichter naar toe kruipen.
Zie ook ons dossier Noord-Korea
Thx voor het simpel vertalen van zware kost.
en we moeten ons natuurlijk steeds realiseren dat de VS meer weet van de toestand binnen het regime van Noord-Korea dan wij op dit moment. die kennis zalvoor een groot deelbepalen welke oplossing uit de hoge hoed komt en dan maar hopen dat de geheimme info corre t en volledig was en de uitvoering van de doodssteek perfect.
Appeasment van oorlogzuchrige fascisten, nazis, islamofascisten, en andere krankzinnige dictators en tyrannen, heeft altijd tot oorlog geleid op iets langere termijn.
Peace for our time…..
Wake up call – artikel.
Sinds 1949, is het staten-rechtelijke onbesliste Noord-Korea, een vazal van het kommunistische China.
De Koreaanse oorlog, 1951-1953, was in wezen een veroverings-oorlog door de kommunistische Chinezen, van het hele Koreaanse schier-eiland; tegengehouden door de
Verenigde Naties; geen vredes-akkoord.
In de laatste decennia, met het – vooral: MILITAIR – steeds machtiger worden van de kommunistische diktatuur China,
is de kommunistische diktator Kim Yong Un de buikspreek-pop en militaire terrorist, voor de machtspolitiek van diktator Xi Jing Pin – in zijn weg, via regio-heerschappij, naar wereld-super-power no 1.
Maar een militair conflict op het Koreaanse schier-eiland, zal uitdraaien op een
massa-catastrofe. Zoals de voormalige ‘chief strategist’ [van de Amerikaanse president],
Stephen K. Bannon, steeds tegen waarschuwde.
China en Rusland, moeten gedwongen worden, “Noord-Korea” in te dammen en onschadelijk te maken.
Nu draaien de USA alleen op voor dit probleem. Maar er ligt een taak voor de Verenigde Naties en alle Westerse, en alle ander andere mogendheden.
Het overhypocriete China kan haar proxystaat n-korea allang het zwijgen toe doen .De macht over de Chinese zee is echter de inzet , waar de Amerikanen de macht hebben over de meeste havenfaciliteiten.Bovendien is de regentenkliek in China nog steeds de eeuwenoude dynastie , en die hebben een eigen missie op de aardkloot , macht, macht en macht.
De kommunistische diktatuur China, is de laatste decennia aan een gigantische
strategische en militaire opbouw bezig: van intercontinentale raketten, satellieten,
ruimte-missies t/m leger-, luchtmacht- en marine opbouw. Op alle militaire gebieden
hebben ze het modernste materieel, op super-power niveau en -aantallen. En elke week, komt er het nieuwste materieel bij. Dat doen ze niet voor niets.
Als staat met het hoogste bevolkings-aantal,
eist China de status van super power no. 1 op.
Dat betekent: uitbreiding invloeds-sfeer, uitbreiden grondgebied, uitbreiden militaire
zeggenschap en wereldwijde economische heerschappij.
China de baas in de wereld: nee, dan ben je blij ……
Dat betekent: diktatuur, massa-ficatie en onderworpenheid – van de hele mensheid.
[ p.s. zou onze buitenland-specialist Han ten B. nog leven? of is die toch maar in Twente verdwaald ?]
Samenvattend:
Het agressieve, kommunistische Noord-Korea is de terreur-macht voor kommunistisch China.
Noord-Korea drijft op Chinese raket- en kern-technologie.