Met NL2021 nog drie maanden weg valt op hoezeer de SP intern verdeeld is geraakt. Redenen te over, oplossingen zijn er eigenlijk niet.

De SP wil geen aanschuifpartij zijn, berichtte de NOS dit weekend, Dat lees je een beetje met een gaap, partijen die dat wel doen zijn er nauwelijks of niet.

De SP wil eventueel deelnemen aan een volgend kabinet, maar niet als “aanschuifpartij”. “Een volgende regering zal een sociaal antwoord moeten hebben op de Corona-crisis”, zei partijleider Marijnissen op het het digitale partijcongres, dat ook in het teken stond van onrust binnen de partij.

Interessanter waren dan ook de laatste zinnen, ook in dit berichtje hieronder:

Was dat omdat de SP een digitaal congres hield? Niet onmogelijk. Dat er discussie is binnen de SP: was bekend, maar de stemmingen neigen naar het stalinistische eenheidsmodel dat geacht wordt eenheid uit te stralen. 20 procent die tegen de erfelijk leider stemt is eenvoudig revolutie. Dat datzelfde percentage ook tegen het verkiezingsprogramma van de partij stemde is bij mijn weten ongekend.

Kreten als “Dat gaan wij anders doen dan Rutte” als slogan voor NL2021 klinken hol als je ziet dat de SP in de peilingen al jaren langzaam wegglijdt. Van de 25 zetels die de SP ooit onder nestor Jan Marijnissen wist te scoren zijn er nog iets van 12 over. Maar het is niet alleen die teruggang, maar meer nog het onvermogen die teruggang om te buigen die de partijtop zorgen baren moet. Het lijkt het CDA wel, maar dan zonder het excuus dat de leden uitsterven en aanwas moeilijk is.

De strijd met de eigen jongerenorganisatie “‘Rood” is ook zo’n teken aan de wand.

…voor aanvang van het congres, toen leden van de jongerenafdeling Rood zich hadden verzameld bij het partijkantoor. Een conflict met Rood is de afgelopen weken hoog opgelopen. Het SP-bestuur zette onlangs een aantal jongeren uit de partij, omdat die ook lid zijn van het Communistisch Platform. De SP vindt die betrokkenheid niet te verenigen met het lidmaatschap van de ‘moederpartij’. Uiteindelijk werd de financiële ondersteuning van de jongerentak stopgezet. “Mama, neem ons terug”, was vandaag te lezen op een van de spandoeken buiten.

De SP van de oude Marijnissen had een open oog voor de belangen van Nederland, en dat zie je bij de SP naar de achtergrond verdwijnen. Wie even kijkt wat een club als het Communistisch Platform over zichzelf schrijft ziet waarom de SP-leiding problemen heeft met die club. Wat er staat komt neer op een idee die partij op termijn over te nemen.

Een eigen politieke partij opzetten leidt wat ons betreft tot een sektarische doodlopende weg. De SP is alles behalve ideaal en we hebben er ook de nodige politieke kritiek op, maar ondanks deze gebreken is het zinniger om de bestaande beweging te winnen voor daadwerkelijk socialistische politiek, dan weer van de grond af aan te beginnen.

En wat ik als een sterker probleem voor de SP zie: deze club is weer bezig met een wereldrevolutie. Dat was nu juist waar de SP zich voorheen afzijdig van hield, maar dat verwaterde doordat de PVV veel kiezers trok die het belang van actie tegen ontwikkelingen in eigen land zien.

Sindsdien is ook de partijtop van de SP op dit punt stiller dan vroeger, en ze lijkt bang opnieuw en meer mensen kwijt te raken. Maar de doelen van het Communistisch Platform zijn onmiskenbaar; de SP overnemen. Dat de partijleiding om dat te voorkomen harde stappen moet nemen weerhoudt hen kennelijk al jaren? Het besef dat een verdere krimp inderdaad tot die gevreesde overname zal leiden lijkt nog niet ingedaald. Het de facto lijdzame volgen van de politiek van PvdA en GL doet de rest.

De SP heeft geen blunderende leider op weg naar NL2021, maar een blunderende partijtop. Dat wordt nog een interessant spektakel de komende jaren.

---

Meer over NL2021 leest u hier.