De Amsterdamse politie meldt dat zij mensen op gaat zoeken om voor haar te werken. Nu is bekend dat het een impopulaire rotbaan is, maar gaat dit niet wat ver?

De vraag die voor mij volledig ontbrak in het Parool-artikeltje over het werven van nieuwe dienders voor de hoofdstad was: Wat is uw motivatie om bij de politie te willen werken?” De indruk zou zelfs kunnen ontstaan dat werken bij de Amsterdamse politie een vorm van dwangarbeid is. Dat belooft weinig goeds voor de toekomstige dienstbaarheid aan het publiek door Amsterdamse dienders. En Amsterdam heeft op het gebied van dienstvaardigheid al geen beste reputatie (horeca, taxichauffeurs, etc).

De hoofdcommissaris van het corps Amsterdam heeft gisteren uitgesproken dat “de helft van de nieuwe agenten in zijn korps een migratieachtergrond hebben moet.”

Tja. Onder normale omstandigheden zou ik er voetstoots vanuit gaan dat de gemeente Amsterdam na het af laten vallen van ongeschikte kandidaten uit de overblijvenden liefst zóveel kandidaten zoekt dat haar tekorten zoveel mogelijk worden opgevuld met allochtone – OOOPS! – nieuwe dienders met een migratie-achtergrond. Maar na de bizarre ontwikkelingen rond de beveiliging van Geert Wilders ben ik gaan twijfelen aan de vaste gedachte dat men eerst de geschiktheid beoordeelt, en dan gaat kijken wie waar kunnen worden ingezet. De vastbesloten fixatie van commissaris Aalbertsberg geeft alle aanleiding te vermoeden dat dàt maar een ondergeschikt puntje wordt bij de werving die Amsterdam gaat doen:

Om het doel te bereiken zegt de korpschef dat de politie actief op zoek zal gaan naar nieuwe dienders met een migratie-achtergrond

Die toekomstige dienders die Aalbertsberg zoekt komen blijkbaar niet vanzelf. Daar moeten ze wèl wat voor doen.

Waarom eigenlijk? Wat weerhoudt jonge mensen met een migratieachtergrond aan de zo gewenste integratie bij te dragen door een baan bij de politie niet als vanzelfsprekend in overweging nemen? Wellicht dat ze de politie niet als logisch verlengstuk van hun eigen identiteit zien? Vriendelijker kan ik niet zeggen dat er teveel criminelen onder hen en hun familie zitten om een reguliere werving kans te geven? De percentages mensen met een migratieachtergrond uit Marokko Westelijk Noord-Afrika die eerder al met de politie in aanraking kwamen overwegen geeft weinig reden voor optimisme. Regulier betekent immers dat men bij de screening ook de familie van de kandidaat in overweging neemt. En dan zijn de getallen van allochtonen met een veroordeling dan wel terechte arrestatie dusdanig, dat de kans dat uit bepaalde bevolkingsgroepen met succes geworven wordt vrijwel nul.

Gaat Aalbertsberg dan maar de hand lichten met zijn eigen doelstellingen? Dat is immers ook wat gebeurde met de aanstelling van F. bij de dienst die Geert Wilders beschermen moest? Het is een obsessie dat de politie niet zou kunnen functioneren zonder een afspiegeling van de bevolkingssamenstelling te hebben. Bovendien getuigt het van een diep racisme, maar of de heer Aalbertsberg dàt begrijpt laten we maar even buiten beschouwing – zijn woorden maken duidelijk genoeg dat dat weer eens te moeilijk is.

Hoe denkt men in de toekomst dan te kunnen functioneren? “Pak jij die goser effe Achmed? Hij ziet er uit a;lsof hij naar jou beter sal luistere dan naar een kââs”.

Zoiets? Of begint er al iets door te dringen van wat ik net schreef over ‘racisme’.

Uiteindelijk leidt dit tot het soort gerechtigheid die is gebaseerd op afkomst. Sharia voor de mohammedanen, de Nederlandse wet voor etnische Nederlanders, en wie niet direct herkenbaar is als een of ander moet het maar op het bureau laten uitzoeken. De wetten van de universiteit voor studenten, de wetten van adel en andere intellectuelen voor hen die zich te goed voelen voor het gewone volk. Discriminatie en klassenjustitie, dat is waar dit toe leidt. Het is ongezond en ongewenst, en als de politie niet in staat blijkt in Amsterdam voldoende capabele en aan de eisen voldoende sollicitanten aan te trekken, dan moet de politie uit omliggende gemeenten maar worden verplicht ook diensten in Amsterdam te draaien. Het kleurtje interesseert me geen lor, maar ik wil objectief geschikte politiemensen. En als die niet verkrijgbaar zijn binnen een zo gewenste groep, dan maar niet.

Hè, wat politiek incorrect. Dat zal allemaal best, maar als korpschef Aalbertsberg hiervoor niet zijn uiterste best wil doen, moet men hem maar overplaatsen naar Saba of St. Eustatius. De politie als sociaal experiment is het ergste dat je voor kunt stellen, wie dat niet snapt hoort er niet thuis. Dat geldt voor de leiding zo mogelijk nog sterker dan voor de mensen die het op straat moeten zin te rooien.