Dit artikel van Peter Louter roept een oudere opinie van de Nederlandse hoogleraar sociologie en migratieonderzoek Ruud Koopmans over cultuur in herinnering. Een verhaal dat inderdaad niet vergeten moet worden.

Als je de Volkskrant niet hebt, is er vandaag een doorslaggevende reden om die bij het boodschappen doen mee te nemen. Ik ga nog een stap verder. Als je de boodschappen gister al hebt gedaan en aan een pyamadag bent begonnen, mis je een spraakmakend artikel waarin heel veel op zijn plaats valt. Ik beloof je dat het meer dan de moeite waard is om er toch op uit te gaan.  Je kunt echter ook proberen het artikel ‘Meerderheidscultuur verdient ook alle steun’ online te lezen.

De intro boven het artikel vat de inhoud al aardig samen. “Kosmopolieten houden er een dubbele moraal op na, betoogt Ruud Koopmans. De culturele identiteit van minderheden willen ze beschermen, terwijl die van de meerderheid wordt weggezet als bedenkelijk nationalisme.” De Volkskrant laat er één citaat uitspringen: Het verdedigen van nationale culturele tradities afdoen als populisme of racisme wakkert verdere radicalisering alleen maar aan”.

Voor de Volkskrantse hogepriester van het politiek correcte denken, Bert Wagendorp, heb ik nog een citaat waar hij, bij voorkeur op last van de hoofdredacteur, dit weekend op mag (moet) mediteren: “Terwijl het verlangen van minderheden om hun cultuur te behouden en aan de volgende generatie door te geven door de politieke en culturele elites als hoogst legitiem en begrijpelijk wordt gezien, worden dezelfde verlangens van nationale meerderheden met begrippen als spruitjeslucht, tokkies, populisme of racisme in het verdomhoekje geplaatst”. Het is een mooie samenvatting van de teneur die de columns van Wagendorp kenmerkt. Als ik hem hier in de schijnwerper zet, portretteer ik niet alleen hem, maar alle ‘Wagendorpen’ van deze wereld en dat zijn er veel. Van Peter R. de Vries tot Geert Mak en hun spreekstalmeester Jeroen Pauw, zal ik maar zeggen.

Het artikel laat me ook denken aan de vriendin die ik al menig keer heb geciteerd: “Identiteit is wat minderheden wél, en Nederlanders niet mogen hebben”. Dat was geloof ik nadat Maxima had verklaard dat de Nederlandse identiteit niet bestaat. Maar je kunt er ook heel anders tegen aan kijken. Koopmans verwijst naar de Canadese filosoof Will Kymlicka: “Immigranten hebben volgens Kymlicka het recht om in hun eigen cultuur te leven vrijwillig opgegeven door naar een ander land te emigreren”. Dat hebben bijvoorbeeld de vele Nederlanders gedaan die naar Australië of Canada emigreerden. De tweede generatie spreekt geen Nederlands meer, houden meer van rugby of ijshockey dan schaatsen en de heimweewinkeltjes waar nog drop en speculaas ingeslagen kan worden, hebben het steeds moeilijker omdat de eerste generatie langzaam uitsterft.

Nederland met zijn multicultureel beleid heeft echter de touwtjes uit handen gegeven en laat zich nu op de kop zitten door minderheden. Daar krijg je radicalisering en Wildersen en Trumps van die politieke munt slaan uit de dubbele cultuurmoraal van de kosmopolieten, zegt Koopmans. Die wijt de situatie aan de lafheid van de politieke en culturele elite. Om zich te rechtvaardigen ging die de meerderheid wegzetten als niet deugend. Geert Wilders had die moed wel. Die durft als enige prominente politicus de dingen bij de naam te noemen en dat is tevens het geheim van zijn succes, aldus Koopmans. Hij verklaart op een afdoende manier de wortels van de polarisatie en roept op om de meerderheidscultuur meer gewicht te geven. Het is een pleidooi voor integratie.

De enige kritiek die ik op het artikel heb is het gebruik van de term ‘kosmopolieten’. Die dekt de lading niet. Er zijn ook ‘harmoniedenkers’ die we als ‘gutmenschen’ aanduiden en de calvinistische aanhangers van het politiek correcte geloof die iedere afwijking hardhandig afstraffen.

Het is ook jammer dat Koopmans de islam buiten zijn bespreking laat als enige stroming die zich uitdrukkelijk tegen integratie keert en onvoldoende wordt tegengesproken. De afgelopen week hadden we weer de nodige incidenten in dat verband. Een meldpunt dat homohaat rechtvaardigde omdat het een uiting van religie was en parlementslid Marcouch (PvdA) die vindt dat aanhangers van de PVV geen politie-agent kunnen worden. Het werkt polarisatie en discriminatie in de hand en de oplossing van DENK is dat er discriminatiepolitie moet komen. Een pleidooi dat ‘islamofobie’ strafbaar gesteld moet worden zoals de islam wil, heb ik nog niet van ze gehoord. Daar kunnen we echter op wachten als we niet eindelijk eens als meerderheid durven roepen: ‘je kunt kiezen, integreren of gediscrimineerd worden’ en integreren doe je zo! .

Nederland dient zich te realiseren dat zachte (laffe) heelmeesters diepe wonden maken. De groeiende aanhang van de PVV is het zichtbare teken van de wond die velen voelen.

---

Dit artikel verscheen eerder op Peter’s Blogboek