De verhouding tussen Rusland en Turkije wordt momenteel veel meer bepaald door gemeenschappelijke belangen dan door verschillen van mening over de dood van de Russische ambassadeur in Turkije.

De basis van deze redenatie vindt u elders op dit blog, waar ik gisteren al schreef over het Russische vredesinitiatief dat voor beide landen grote voordelen kan hebben. De moord op de Russische diplomaat werd door een nitwit van de NOS gisteren tussen neus en lippen door geduid als voorheen een casus belli. Dat de NOS daarmee vooral illustreerde geen idee te hebben wat momenteel speelt is interessant om te noteren, maar niet veel meer dan dat. Weer een correspondent die zijn werk niet doet.

Dat Turkije en Rusland het zonder vet aangezette wederzijdse nota’s gisteren vlot eens werden over een gemeenschappelijk onderzoeksteam vertelt eigenlijk het hele verhaal. Ook de eensgezindheid over een ´provocatie´ toont een gemeenschappelijk belang. Een ongeleid projectiel is schuldig aan de dood van de Russische diplomaat, en dat Turkije op geen enkele wijze medewerking heeft verleend aan een aanslag op dit tijdstip beschouwt men als een zekerheid. Het is een politieke moord waarover we minder dan ooit nog veel zullen horen. De nabestaanden in Rusland krijgen een vorstelijk staatspensioen en een postume ridderorde bezet met diamanten, en niet te vergeten het vriendelijke verzoek het er maar nooit meer over te hebben. Cru, maar zo is de realiteit.

Amusant is wat vanuit het Nederlandse instituut Clingendael over de aanstaande onderhandelingen tussen Rusland, Turkije en Iran wordt gezegd. Eerlijk is eerlijk, Ko Colijn snapt wat hier gaande is. Zijn waarschuwing aan Erdogan is vermoedelijk terecht, want de spagaat waarin Turkije zichzelf heeft gemanoeuvreerd kan de Turkse president alsnog de kop kosten in zijn eeuwige evenwichtsdans met het Turkse leger. De couppoging van juli staat daar verder buiten, maar als het Turkse leger vindt dat de president de belangen van de natie heeft verkwanseld is er weinig wat hem redden kan. Een dagje na het helemaal hierboven gelinkte stukje heeft ook de NOS-correspondent ineens door hoe de hazen lopen.

De NOS heeft het al over wat Turkije graag aan Syrisch territorium zou willen inlijven. Dat zal best, maar het zou me bijzonder verbazen als ze iets krijgen zouden. Rusland wil Turkije graag afkopen, maar niet ten koste van het verlies van Syrisch territorium, en daarmee de facto toegeven dat de combi Rusland-Syrië niet in staat was zich Turkije van het lijf te houden. Als Turkije wegkomt met een goed regeling die Koerdische autonomie voorkomt heeft het al een hele slag geslagen.

---

Update 22 december:

Wat betreft die ridderorde heb ik dus alvast gelijk gekregen: