Montenegro is door de NATO uitgenodigd lid te worden van het bondgenootschap. Is het daarvoor nu wel de beste tijd?

Montenegro heeft 600.000 inwoners, een leger van 2.000 man, een stukje van de kust van de Adriatische Zee en een economie die totaal onbelangrijk is. Het ligt niet strategisch ten opzichte van Rusland en als doorvoergebied is het op zijn best een twijfelachtige aanwinst voor de NATO. Er is slechts enig toeristisch potentieel.

Het beste dat je over Montenegro zeggen kunt, is dat het een mooie vlag heeft.

Wat de vraag rechtvaardigt: Wat moeten wij met Montenegro? Omdat we het krijgen kunnen? Als we ze dat vragen kunnen we de hele Balkan krijgen, mits we ze tegelijkertijd toelaten tot onze uitkeringen. Maar is dat een reden om ze er bij te willen hebben? Ik begrijp dat niet goed.

Wat overigens eveneens de vraag oproept waarom Rusland juist niet wil dat het bij de NATO komt. De Russen mompelen dan iets dat er op neerkomt dat Rusland historisch de grote beschermer der Slavische volkeren is, en dat een land waarvan de meerderheid belijdend Grieks-Orthodox is, niet bij de NATO past. Ook schijnen Russen er te investeren en vakantie te houden, maar dat doet West-Europa dus ook.

Het zou fijn zijn als de Russen Griekenland er dan ook meteen bij zouden willen nemen. Maar goed, je kunt niet alles hebben. Hoe dan ook, dat Rusland er faliekant op tegen is is al langer bekend.

Maar waar het echt ongemakkelijk wordt, is dat de secretaris-generaal van de NATO bij de bekendmaking zegt, dat dit alles deel uitmaakt van NATO’s Open Door Policy. Nu vind ik die Open Deur-politiek al ongelukkig klinken voor een defensief bondgenootschap, maar dat de heer Stoltenberg dan ook nog specifiek Georgië noemt als potentieel lid in de verre toekomst maakt dat deze uitnodiging onmiskenbaar een provocatie van Rusland is.

Hotshot John Kerry maakt het dan nog iets erger door te zeggen:

‘Today we took another step toward the full integration of Europe and toward the common defense by inviting Montenegro into the alliance.’

Het idee dat oostwaartse expansie van de NATO spanningen oproept bij Rusland lijkt de NATO niet te deren. Dit alles lijkt vooral een methode om heel Europa te smeden tot één blok onder Amerikaans leiderschap, en na de laatste capriolen van Amerikaanse diplomatie in het MO vraag ik me in gerede af of dat in ons belang is. Verhoogt dit avonturieren de veiligheid in Europa? Het lijkt er niet op.

Nu dit vrijwel samenvalt met het Turkse stuntwerk in Syrië had men beter een paar maanden kunnen wachten. Of er geheel van afzien, inderdaad.