Het gedoe rond het Mondkapje des Vaderlands Sywert van Lienden is hoogst ergerlijk aan het worden. Er is geen probleem, dus blijf er van weg.

De hele rel rond Sywert van Lienden valt kort samen te vatten met: bekend gezicht wilde Redder des Vaderlands worden, maar wordt in plaats daarvan rijk. Dát pikte het vaderland niet, en de rel was geboren – zodra we er eindelijk eens tijd voor kregen, nadat Corona in heftigheid verminderde..

Deze hele rel had van start af al een te hoog zie-mij-eens-gehalte, en de onhebbelijke reacties vanuit de media waren er dan ook naar.

Realiseer U,  dat van meet af aan alle vijandigheid was gericht op Van Lienden, die naar het verhaal gaat ook nog twee compagnons heeft, die in gelijke mate meedelen. De winst was naar verluidt 28 miljoen, maar iedereen spreekt over de 9 miljoen (ongeveer een derde van die 28, inderdaad) van Sywert. Zijn compagnons worden niet genoemd, en door niemand aangevallen – hetgeen nadrukkelijk onderstreept dat deze hele rel vooral een onfris soort persoonlijke afrekening is van mensen die uit afgunst niets beters wisten te arrangeren.

Dat van Lienden vorig jaar de ‘progressieve zaak’  verraadde door lid te worden van het CDA zal het niet beter hebben gemaakt. Of een braaf PvdA-graailid deze hele ellende overkomen was? De ervaring leert van niet. Verontwaardiging van dit type in de Nederlandse MSM is altijd hoogst selectief:

Maar Van Lienden is voorlopig nog niet van de schandpaal los. Dat blijkt ook uit de manier waarop de staatsomroep er mee om gaat:

Forensisch accountants hebben geen aanwijzingen gevonden voor integriteitsschendingen in een eerste onderzoek naar de mondkapjesdeal tussen het Landelijk Consortium Hulpmiddelen en het bedrijf van Sywert van Lienden. Dat heeft demissionair minister Van Ark bekendgemaakt. Het onderzoek was ingesteld omdat eerder mogelijke onregelmatigheden waren vastgesteld. Maar volgens Van Ark was dit onderzoek slechts gebaseerd op “een beperkte vraag” en zijn er in de loop van de tijd veel extra vragen bij gekomen.
Van Ark vindt het daarom voorbarig om te concluderen dat er niks mis was met de deal. “De onderste steen moet boven”, herhaalde ze vandaag. Zoals ze al eerder had aangekondigd, komt er daarom ook nog een meer omvattend onderzoek. Dat gaat over het hele inkoopbeleid van het Consortium en wordt gedaan door Deloitte.

“Er is nog niets gevonden” impliceert in dit verband vooral dat men wéét – of vermoedt, dan wel hoopt – dat er iets moet zijn. Uit de kinnesinne die van het artikel af druipt valt ook te destilleren dat het poseren van van Lienden als Mondkapje des Vaderlands veel kwaad vloed heeft gezet – mogelijk omdat men daar bijna ingetrapt was?

Vrijdagavond laat kwam daar nog een ander, realistischer aandoend verhaal achterheen:

Het ministerie van Volksgezondheid heeft de mondkapjesdeal ter waarde van 100,8 miljoen met Sywert van Lienden zelf voorgesteld, mondeling goedgekeurd en met voorrang laten uitvoeren. Dit vanwege druk vanuit de media en politiek en om ‘problemen met China’ te voorkomen.

Hier zijn we weer op bekend terrein: Hysterie in de pers over oveheidsfalen. Vervolgens pompte VWS ergens een sloot geld in om de slechte beurt die het in de pers maakte over de geringe beschikbaarheid van dat mondkapjesspul te kunnen maskeren. Dat  ‘ergens’ was Sywert. Zo bevestigt ook de NOS het:

De NOS sprak afgelopen week met Mark Frequin en Rob van der Kolk, voormalig coördinator van het LCH (Landelijk Consortium Hulpmiddelen) dat de mondkapjes namens het ministerie inkocht. Beiden zeggen dat de druk vanuit de politiek en media mee woog bij het destijds sluiten van de deal met Van Lienden.

Wat Van Lienden nog nodig had om het spul in China los te krijgen was een kredietbrief, en de afnamegarantie van VWS gaf hem de basis die los te krijgen. Als een bank hem die 100 miljoen op zijn blauwe ogen had willen voorschieten was van deze hele rel nooit ergens iets gekomen.

Dit blijkt uit een rapport van forensisch accountants en aanvullend onderzoek door de NOS. Pas tien maanden na de mondelinge afspraak tussen een topambtenaar en Van Lienden is de toestemming alsnog schriftelijk door het ministerie bevestigd. Er zijn volgens de accountants geen integriteitsschendingen gevonden bij deze overeenkomst.

Geen integriteitschendingen van Van Lienden, in ieder geval. Dat de ambtelijke top van VWS zich klaarblijkelijk op deze wijze indekte (à raison van 100 miljoen) wordt niet onderzocht, maar staat er feitelijk met koeien van letters. Edoch, de MSM zoekt de achilleshiel van Van Lienden, niet die van de top van VWS.

Het gedraai van Van Lienden over het “om niet”, en zijn poseren als Mondkapje des Vaderlands hebben hem deze ellende op de nek gehaald. Plus het feit, dat iemand die zich een bekend gezicht waant, maar zich buiten ‘de club’ heeft geplaatst, op moet passen met publiciteit. Iets dergelijks heeft ene Charles Schwietert nog jarenlang een boterham als media-adviseur opgeleverd.

Moet van Lienden zijn winst alsnog aan de Nederlandse staat terugstorten? Formele redenen zie ik niet, maar nadat hij er in de media zelf over begon zal het niet eenvoudig zijn zich er nog aan te onttrekken. Tenzij een van zijn compagnons dat blokkeert, om voor de rest van diens leven in een mat in Costa Rica te gaan hangen.

Een storm in een glas Aspro-bruis.