Het is nog ruim 2 maanden tot de Mexicaanse presidentsverkiezingen op 1 juli, maar de situatie in het land begint al gruwelijk uit de hand te lopen. Mexico staat ook economisch op een keerpunt.

In het eerste kwartaal werden in Mexico vooral door drugsoorlogen een record aantal mensen gedood:

The government’s statistics behind the violent crime is mind-boggling, with total 2017 deaths hitting a staggering 25,339 — which makes last year the most dangerous year ever.

“The worst month was March, when 2,729 people were killed, most of them shot dead. January’s figure stood at 2,549 murders, with another 2,389 in February. The bloodshed follows a proliferation of gangs involved in drug trafficking, as well as stealing fuel, kidnappings, extortion and other criminal activities. In 2017, a total of 25,339 people were killed in Mexico, the highest number since monitoring began 10 years earlier.”

Dat in verband met die verkiezingen ook 80 politici tot de doden behoren zal niet iedereen in West-Europa direct als probleem beschouwen, maar is het wel degelijk.

In recent months, eighty candidates have been “shot, knifed, beaten or burned to death; some have even been dismembered,” said Deutsche Welle.

Want

Jose Reveles, a journalist estimates about 45 percent of all cities in Mexico are controlled by organized crime units commingling with drug cartels.

In het Midden-Amerikaanse land is de oorlog tegen de drugskartels al enige jaren overgedragen aan het Mexicaanse leger. We noemen dat geen burgeroorlog, maar dat is eerder een kwestie van definitie dan een realistisch onderscheid.

Maar dat is niet het enige probleem dat schreeuwt om een oplossing. Staatsoliemaatschappij Pemex verkeert al jaren in de problemen omdat corrupte politici het bedrijf beschouwden als de pensioenvoorziening die ze nationaal zo node missen. De staat waarin Pemex verkeert is er dan ook naar:

In het 4e kwartaal werd een verlies geleden van $18 miljard, er is een schuld van $102 miljard, en door de lage olieprijzen lopen de inkomsten lopen steeds verder terug. Behalve die schuld heeft het bedrijf ook nog pensioenverplichtingen die vrijwel even groot zijn als die schuld van $102 miljard, maar die er nog niet in verdisconteerd zitten.

In Mexico is ook cyberdiefstal geëxplodeerd, precies nadat de banken over gingen op biometrische gegevensopslag. Het was een gouden kans voor de goed georganiseerde Mexicaanse onderwereld om haar greep op de bovenwereld te versterken, en dat die aangegrepen is valt niet langer te ontkennen:

In recent years, Mexico has become a haven for the black market of stolen personal data of all kinds — enough to earn it ninth place in PriceWaterhousecooper’s latest list of “economic crime” hot spots. According to Symantec, in 2015 Mexico lost 101.4 billion pesos ($6.7 billion at the prevailing exchange rate) in breaches, identity theft, and other unlawful cyber activity per year, about 12 times more than the total annual losses from fraud committed against banks.(..)

Now, these criminal organizations are eying the most personal data of all: the biometric identifiers of millions of Mexican bank customers.

Hoe kon dit zo uit de hand lopen? Omdat wetgeving op dit gebied feitelijk ontbreekt.

Maar eigenlijk hadden we het over de naderende verkiezingen. Een Mexicaanse president wordt voor 7 jaar gekozen, en heeft binnen zijn land meer macht dan de Amerikaanse president. Dat gelijktijdig ook een parlement gekozen wordt is minder relevant, de winnaar zal naar verwachting sowieso de eerste jaren met een meerderheid kunnen regeren.

De Mexicaanse peilingen worden al meer dan een aar geleid door een veteraan-populist, Andres Manuel Lopez Obrador (or AMLO), van typisch Zuid-Amerikaanse snit. Dat betekent dat hij vrij links is. Wel heeft hij aangekondigd het grootste infrastructuur-project van het land – een nieuwe luchthaven voor Mexico-stad – te zullen stopzetten. De Mexicaanse zakenwereld is nu in oproer, en de peso kreeg vorige week enorme klappen. De zakenelite is nu boos.

.. no one more so than Mexico’s richest man, Carlos Slim, who told journalists in Mexico City this week that suspending the project “would mean suspending the country’s growth.’’ Slim urged AMLO to reconsider his opposition.

Slim’s concern is not wholly altruistic. Grupo Carso, one of his many construction companies, is deeply involved in the building project. Three big contracts allegedly worth 94 billion pesos ($5 billion) are in the hands of consortia led by Grupo Carso or other firms owned by Slim and his family.

Maar wie iets weet van de manier waarop politiek bedreven wordt in Latijns-Amerika ziet waar we op afstevenen:

Given how much money the project could generate in years to come for some of Mexico’s biggest companies and international banks, as well as how much has already been ploughed into it, Mexico’s business elite and their political minders will fight tooth-and-nail to ensure that AMLO does nothing to upset the apple cart. It’s still far from certain that AMLO will actually win the elections or indeed that he intends to go ahead with this plan; it could just be an electoral ploy to galvanise his base. But if he does win the elections and he does go ahead with the plan, every effort will be made to change his mind, including the threat of litigation and broader economic fallout.

Zodat u alvast een idee heeft van wat er speelt als in Mexico binnenkort de shit echt de propellers raakt.

---

Meer over Mexico en haar problemen vindt u hier.