Nu steeds meer politici zich zorgen gaan maken over de deplorabele staat waarin Defensie verkeert, begint er eindelijk hoop te ontstaan bij militairen dat de nieuwe regering, na jaren van bezuinigingen, er opnieuw in wil investeren.

Een pro-Defensie-website als Valkyries kan hier niets anders dan verheugd over zijn, maar er moet echter wel kritisch worden gekeken of het wel zinvol is om geld in een organisatie te stoppen, waarvan ruim 80% van haar werknemers geen vertrouwen heeft in de Defensietop. Wellicht moet men eerst eens gaan nadenken of de Defensietop niet eerst hervormd moet worden eer er met geld wordt gesmeten. De basis van een sterke organisatie valt of staat met wederzijds vertrouwen. Daarnaast voldoet defensie allang niet meer aan zijn grondwettelijke kerntaak: het verdedigen van het Nederlands grondgebied. Nou ligt de oorzaak van dit probleem niet zozeer bij de gebrekkige staat van materiaal en personeel, maar vormt de politiek-correcte-dictatuur binnen de overheid het ware probleem.

Er moet kritisch worden gekeken of het wel zin heeft om te investeren in een Defensie die niet ”wil” voldoen aan haar primaire kerntaak, namelijk het beschermen van het Nederlands grondgebied. Het grote probleem zit in de Defensietop die vanwege de politiek-correcte onderdrukking, blind is voor de onconventionele dreiging die Europa langzaam aan het veroveren is. Generaals en politici denken te conventioneel als het gaat over strategie; zij hebben nog steeds de illusie dat landen, of gebieden, alleen maar door tank- en infanterieformaties kan worden veroverd, maar dat is verleden tijd. Zolang deze beleidsmakers in het verleden blijven hangen heeft investeren in Defensie geen enkele zin.

Het grote gevaar waar Nederland in de toekomst (maar waar nu al de eerste symptomen van zichtbaar zijn) mee geconfronteerd gaat worden is verovering door gebruik te maken van de human dimension. Staten of groeperingen zullen bevolkingsgroepen gaan inzetten (die nu op grote schaal Europa binnen stromen onder de noemer: vluchtelingen) waaruit zij uiteindelijk hun proxy-milities kunnen rekruteren. Deze milities zullen zich voornamelijk gaan organiseren in de grote Europese buitenwijken om uiteindelijk de grote steden over te nemen……. en wie de (hoofd-)steden beheert, controleert het land. De strijd in Syrië en Irak draait voornamelijk om de steden, simpelweg omdat steden vaak op strategische knooppunten liggen en daardoor makkelijk te verdedigen zijn.

Defensie of krijgsmacht of vredesmacht of private military company?
De Nederlandse gewapende macht noemt men Defensie of krijgsmacht. Wie ‘defensie’ googled wordt voornamelijk geconfronteerd met termen als: landsverdediging of verdediging van eigen grondgebied, wat natuurlijk zeer logisch klinkt bij iets wat defensief van aard is. Wie de betekenis van krijgsmacht googled wordt voornamelijk geconfronteerd met termen die toehoren bij een strijdende macht, een macht die ‘qua patet orbis’ ter land, ter zee en in de lucht kan worden ingezet ter verdediging van de Nederlandse belangen.

Doordat in Nederland niet meer gesproken kan worden over een defensie past de naam krijgsmacht misschien beter bij de gewapende macht, of toch ook niet? Een krijgsmacht zal sneller geassocieerd worden met een offensieve oorlog (krieg) dan met een defensieve. In Nederland past de kreet krijgsmacht wellicht iets beter doordat het meer offensief dan defensief optreedt, met name binnen internationale missies. Maar ook hier kan het voorvoegsel ‘krijgs-‘ beter vervangen worden door ‘vredes-‘ om het simpele feit dat Nederland net genoeg middelen heeft (en zelfs dat niet) om deel te kunnen nemen aan een vredesmacht. Of de Nederlandse gewapende macht zich nou defensie noemt of krijgsmacht, het zijn allebei titels die het niet verdient; dan kan er beter gesproken worden over een Nederlandse vredesmacht.

Het enige geluk wat de krijgsmacht in het verleden heeft gehad is dat zij voornamelijk als hulptroepen voor de Amerikanen mochten dienen en aan het handje werden meegenomen in conflicten waar de Amerikanen vaak zelf schuldig aan waren. Deze conflicten draaiden vaak maar om een ding: olie- en gasbelangen.

Wie de huidige conflicten analyseert komt er snel achter dat de meeste oorlogen/conflicten door het westen zelf worden geïnitieerd vanwege olie- en gas belangen waar de energiegiganten fors aan verdienen. Dat Nederland vaak bijdraagt aan deze conflicten onder de noemer ‘het bewaken van de internationale rechtsorde’, heeft wellicht meer te maken met het feit dat zij ook een share of the pie krijgen uit de inkomstenbron. Deze energiegiganten hebben hun stromannen in de regering zitten. Deze stromannen zijn degenen die zeggenschap hebben over hun militairen en kunnen zo op legale wijze hun militairen middelen inzetten ten gunste van de multinationals. Mocht dit zo zijn (bewijs ontbreekt, excuus), dan dienen militairen dus niet de belangen van de Nederlandse belastingbetaler, maar dienen zij, indirect, de belangen van de multinationals. Dan is Defensie dus ook geen vredesmacht maar een private military company. Onder bevel van de staat, dat dan weer wel.

Private military companies (PMC) werden in het verleden maar al te vaak ingezet door multinationals om hun belangen in de wereld te verdedigen. Zolang de mensheid leeft wordt er door machthebbers al gebruik gemaakt van bepaalde huurlegers die strijden voor hun belangen. Heden ten dage zijn deze machthebbers de energiegiganten, alleen kunnen zij zich geen huurlegers meer permitteren. Daarom zijn de stromannen binnen de regering zo belangrijk, zij hebben namelijk het recht om hun militairen in te zetten als de internationale rechtsorde onder druk staat. En laat nu in de gebieden waar de energiegiganten belangen hebben ook heel toevallig ook de internationale rechtsorde onder druk staan…

Toch wel raar, dat de multinationals alsmaar rijker worden en Defensie alsmaar armer. Is het ook niet absurd dat veteranen, als ze het overleefd hebben, geen deel krijgen van deze olieopbrengsten, maar topbestuurders almaar rijker worden? Hetzelfde geldt voor het koningshuis: zij worden almaar rijker terwijl degene die waken over het koninkrijk armer worden. Sterker nog, tijdens de meidagen van 1940 moesten armzalig uitgeruste militairen lang genoeg standhouden zodat de elites, het koningshuis, kon vluchten. Of is dat nu juist de rol van Defensie? Wellicht een tip voor defensie en de vakbonden dat ze weten waar ze om geld kunnen vragen.

 De grondwet
Feitelijk kan in Nederland niet meer gesproken worden over een defensie die haar grondgebied nog kan verdedigen. Gebrek aan materiaal, personeel en goed beleid vormt hierin een belangrijke factor, maar is wellicht niet de hoofdoorzaak van het niet voldoen aan haar grondwettelijke taak. Het grote probleem is dat het commandanten onmogelijk wordt gemaakt te kunnen anticiperen op de moderne vorm van de (veroverings-)oorlogsvoering wat zojuist is besproken. Dit brengt echter wel een bijzondere situatie teweeg. De grondwet schrijft namelijk voor dat de regering, die het opperbevel voert over de krijgsmacht, een krijgsmacht heeft ter verdediging van het Nederlands grondgebied. Maar wat als dezelfde regering het militairen onmogelijk maakt zich aan deze grondwet te houden?

Gevestigde politieke partijen als VVD, D66, CDA en PVDA weigeren het aankomend gevaar te onderkennen en blijven in feite meewerken aan de veroveringsstrategie die wordt gehanteerd door staten die Europa willen veroveren door de inzet van de massa-immigratie-strategie (MIS) gecombineerd met de veroveringsideologie islam. Deze veroveraars beseffen dat Europa militair niet kan worden veroverd en zullen daarom (o.a.) de MIS inzetten om uiteindelijk toch hun doel te kunnen bereiken. De naïeve houding van politici en generaals die weigeren dit gevaar te onderkennen, kan uiteindelijk destructieve gevolgen hebben voor de Nederlandse beschaving. De dreigingsanalyse moet veel breder getrokken worden. Alleen maar roepen dat Rusland en China de grote vijand is getuigt van tunnelvisie binnen de veiligheidsdiensten en politici. De vijand komt niet via de oostelijke voordeur binnen rennen waarop nu alle lopen gericht staan. De vijand komt via de zuidelijke achterdeur die wagenwijd is opengezet door defaitistische politici.

Maar wie bepaalt uiteindelijk wie de vijand is? Zijn dat de Europese elites, het gevestigde establishment, die traditioneel de Russen als vijand aanwijzen uit eigenbelang? Of is dat de werkende belastingbetaler, die steeds meer uit de grote steden wordt gedwongen door overlastgevende allochtonen, die wel het gevaar ziet van de massa-immigratie en de islamisering, maar de strategie daarachter niet begrijpt?

Het hypocriete van dit establishment (politici) is dat zij jarenlang hebben geweigerd te investeren in defensie maar gelijktijdig wel hoog van de toren blazen dat Rusland en China een grote dreiging vormen voor Nederland. Met 7 inzetbare houwitsers op een bevolking van 17 miljoen (1 houwitser per ruim 2,4 miljoen inwoners) moet zelfs de meest pacifistische politicus beseffen dat dit schandalig is voor een defensie die roept dat we omringd worden door een ring van onstabiliteit.

 Hou op met klagen!
Worden bovenstaande problemen niet onderkend, dan is investeren in Defensie kansloos. Een expeditionaire, efficiënte en solide krijgsmacht kan alleen werken vanuit een solide en stabiele machtsbasis en dient ingezet te worden om de belangen van de Nederlandse belastingbetaler te behartigen. Nu betaalt de belastingbetaler voor een krijgsmacht die in dienst staat van een kleine groep elitaire politici die als trekpop voor de multinationals functioneren. Of het nu de wapenfabrikanten zijn of de energiegiganten, Defensie, of de krijgsmacht, moet eerst weten wat haar taak is: namelijk het beschermen van het Nederlandse grondgebied, inclusief het volk, zijn cultuur en zijn beschaving.

---

Dit artikel verscheen eerder op Valkyries.nl