Ook na dit tweede grote bloedvergieten in Parijs uit naam van de islam, wringen journalisten en politici zich in ongemakkelijke bochten om toch maar terreur en islam gescheiden te kunnen houden. Wat een onzin. Dit waren moslims die de leer van Mohammed onversneden tot zich namen. Het waren mohammedaanse moslims.

Wanneer Rutte en Hollande verklaren in oorlog te zijn met IS maar niet met de islam, klinkt dat mij in de oren als Winston Churchill die zegt in oorlog te zijn met de Luftwaffe, maar niet met het nazisme.

Onderscheidende termen als extremistische moslims of moslimextremisten dienen alleen om onze tere multiculturalistische kinderziel gerust te stellen. Het kwaad moet een naam en een gezicht hebben, maar het moet ook behapbaar blijven. Het moet om eenlingen gaan, of desnoods om groepjes van eenlingen verenigd in een terroristische organisatie die bestreden kan worden: Boko Haram, Al-Quaeda, IS. Maar vooral niet om de onderliggende ideologie.

Bij deze gedachtegang sluiten moslimorganisaties en (islamitische) regeringsleiders zich maar al te graag aan: “dit is niet de ware islam, islam staat voor vrede”. Maar waar precies die ‘vrede’ nu ‘in de islam’ staat blijft onduidelijk. De aanslagplegers bedienden zich van soera 9:5 , “Als de heilige maanden voorbij zijn, dood dan de ongelovigen waar ge ze maar vinden kunt, grijp ze, breng ze in het nauw en lok ze overal in hinderlaag”. Of van de soera’s 2:216, 4:101, 4:89, 4:95, 8:65, 9:14, 9:29 …

Het is allemaal vrede wat de klok slaat in de koran, maar niet heus. Evenzo is aan de voorwaarde dat deze verzen alleen geldigheid zouden hebben in oorlogstijd snel voldaan, zeker bij de traditionele verdeling van de wereld in Dar al-Islam en Dar al-harb: het huis van de islam en het huis van oorlogsvoering. Dat neemt niet weg dat ik oprecht geloof dat al die moslimjongens en -meisjes die nu hun faceboekpagina met de Franse vlag versieren deze steunbetuiging ook werkelijk menen.

Maar veel schieten we daar niet mee op zolang er binnen de islamitische gemeenschap geen breed geaccepteerd, en door de oelema onderschreven, tegengif bestaat voor deze oorlogsverzen. Tot die tijd blijven moslims die aanslagen plegen uit naam van de islam gewoon moslims, mohammedaanse moslims. Niet voor niets reageerde Erdogan furieus toen Obama Turkije een voorbeeld noemde van ‘the moderate Islam’: “It is unacceptable for us to agree with such a definition … moreover, Islam cannot be classified as moderate or not”. Er is maar één islam, de rest is maskerade.

Dit stuk verscheen eerder op Blog of Reason.