Tegenwoordig maken we geen grappen meer. Over niemand – je zou eens iemand kunnen beledigen die vervolgens met een kromzwaard … oeps, excuus. Macht der gewoonte van een ouwe aap, moet u maar denken. Zo een die met zijn banaan aan de borreltafel is vastgeroest, en die beter kan klaverjassen dan bridgen. That’s me.

Wat een opluchting dat ik op de interne mail vandaag een heel onschuldig woordgrapje over Marokkanen zag. Dat was lang geleden, maar het is dan ook het Halloween weekend. Halloween is een omkeringsfeest, zo zag ik gisteren in de reacties uitgelegd, en dat klopt. Op zo’n feest mag dan bij uitzondering wat om redenen van sociale taboes anders streng verboden is. Of dat voor mopjes ook geldt? Alleen theoretisch denk ik. Hoewel me opviel dat wat in het kader van Halloween onder mijn raam paradeerde deze week een hoog GroenLinks gehalte had. Enfin, kennelijk onweerstaanbaar, die bezemstelen.

Het mopje zult ook u wel al hebben doorgekregen neem ik aan? Voorde volledigheid dan Vraagt de ene Marokkaan aan zijn vriend: weet jij wat het omgekeerde van Halloween is? Nee, wollaH! komt als antwoord.

Zó onschuldig. Het doet me denken aan een vriend die qua cijfers al gezakt was toen hij nog een schoolonderzoek Nederlandse Literatuur moest maken voor de officiële examens begonnen. Uit balorigheid antwoordde hij op alle vragen “ik weet het niet“, en scoorde daarmee precies een 1,2 – een van de 45 vragen was; Wat betekent het pseudoniem van de schrijver Nescio. Tja. Jeugdsentiment.

Het was ook de tijd dat ik voor de aanvoer van Turkenmoppen volledig vertrouwde op een Turkse vriendin – bij haar thuis schoten ze tijdens de maaltijden sneller over tafel dan waar ook in ons leefgebied. Een keer geen grappen over Turken? Ik kan het me niet herinneren.

Nog later kwam ik er achter dat de meeste van dit soort moppen afkomstig waren uit een Amerikaans Cultboekje van begin jaren tachtig, dat ik voor mijn eindexamen kreeg: Truly Tasteless Jokes geheten. Volgens Wiki was ook toen al het gezeik van nette beterweters niet van de lucht:

The book’s uncensored jokes received significant criticism. Historian Barbara Tuchman spoke of the “breakdown of decency and of standards of taste” in these “terribly tasteless, disgusting books,” while professor John Hope Franklin said the books’ success was “a sad testament to the taste of this country.” In a satirical vein, an installment of the comic strip Bloom County featured a book with a title similar to Truly Tasteless Jokes, portrayed as an inspirational text read by members of a counterculture resembling the hippies of the 1960s, but espousing conservative views considered typical of the Reagan era in American politics. The condemnation and criticism, however, did little to stop the book’s success.

Ook hiervan zou in de Trump-era eigenlijk een revival moeten komen. Of is zoiets te abrupt, en gaan onze zelfgefokte heksjes dan janken? Qua tijdschema lopen de uitgevers van nu achter op die uit de jaren 80, het had er zeker afgelopen zomer al moeten zijn. We maken dus inderdaad geen grappen meer…