Macht
Het is opmerkelijk te moeten constateren dat moderne onderzoekers in Nederland weinig meer begrijpen van internationale verhoudingen, en hoe het daarin toegaat.
Bovenstaande constatering kan best een gevolg zijn van de onwil van onderzoekers zich te verdiepen in hoe het werkt. Na een periode van eenvoudigweg afschuw uit te drukken lijken we te zijn overgegaan naar volslagen geestelijk indolentie. Mogelijk is dit een tussenfase, en komen over een jaar of tien de eerste kinderen uit de gaming-generatie in onderzoeksinstituten aan bod. Erg optimistisch ben ik daar echter niet over. Want ook al is de wetenschappelijke nalatenschap van de geestelijke patatgeneratie van de jaren zeventig en tachtig met een loupe leesbaar op de punt van een naald te graveren, op één punt hebben ze zich nadrukkelijk ingegraven: wie na hen komt dient aan dezelfde geestelijke aberraties te lijden als zijzelf.
Leest u rustig eens dit door mij zojuist ontdekte artikel van de NOS-site, met als essentie:
Sinds het einde van de Koude Oorlog werden er wereldwijd niet zo veel wapens verhandeld als de afgelopen tijd, blijkt uit een nieuw rapport van denktank SIPRI. Het wordt er allemaal niet veiliger op, vrezen de onderzoekers.
“We zien hoe landen steeds assertiever zijn in het gebruik van militaire middelen”, zegt de Nederlandse onderzoeker Pieter Wezeman, die meewerkte aan het rapport. “Neem bijvoorbeeld China, dat steeds meer de vloot en luchtmacht inzet in de Zuid-Chinese Zee. Er is nog niet echt geschoten bij die kleine aanvaringen, maar door telkens contact groeit het risico van een escalatie.”
Wezeman wijst erop dat zoiets in het Midden-Oosten al is gebeurd. Nadat Saudi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten veel geld hadden uitgetrokken voor defensie, mengden ze zich in de strijd in Jemen. “Landen in het Midden-Oosten die wapens hebben gekocht, gaan ze nu ook daadwerkelijk gebruiken. Ze zijn veel actiever in het nastreven van hun veiligheidsbelangen met militaire middelen.”
(..)
“De landen zelf zijn absoluut van mening dat ze de wapens nodig hebben om zich te verdedigen tegen een dreiging, intern of extern. Toch kun je je ook afvragen waarom die landen nog niet met elkaar om tafel zitten om de problemen te bespreken en een wapenwedloop kunnen verkopen. Daar zouden ze veel harder aan kunnen werken.”
Zoals gewoonlijk kan het ook liggen aan de relatieve zwakzinnigheid van de NOS-redactie, daar wil ik verder van af zijn. Maar zelfs dan zijn de hier weergegeven citaten eerder toe te schrijven aan een lieve basisschoolleerling van een niet al te gevorderd leerjaar dan aan een onderzoeker van internationale machtsverhoudingen.
Hoewel? Dit weekend zag ik het laatste stukje van een toespraak van Angela Merkel (op een NATO-veiligheidsconferentie) in München: We moeten elkaar allemaal lief gaan vinden, dan komt het toch nog goed met de wereld, was niet alleen de portee – ze zei het vrijwel letterlijk. U begrijpt dat ik dit weekend slecht geslapen heb?
Vóór 1914 werd dit The Great Game genoemd, Hoewel dat ook wel meer specifiek werd gedefinieerd als de verhouding tussen het UK en Rusland over Afghanistan. En al was één van de doelstellingen van de Wereldbond die na WO1 werd opgericht dat type gedrag van staten zoveel mogelijk te beperken, echt van de grond gekomen is de gedachte nooit. Dat we er in Europa sinds WO2 weinig meer van gemerkt hebben is te danken aan ons bondgenootschap met de USA. Dat die USA zelf wel degelijk ook één van de belangrijkste spelers in dit spel werden, merkten we pas toen ze klop kregen in Vietnam. De jeugd die deze bewustwording onderging wil sindsdien weinig meer van de internationale realiteit weten. Nogmaals: een treurige constatering, maar de realiteit ontkennen, worden we daar beter van?
Om even op dat stukje NOS-berichtgeving terug te komen: dat landen wapens die ze hebben gekocht gaan gebruiken is inderdaad betreurenswaardig. Maar ze hebben die wapens niet in de eerste plaats gekocht om te gebruiken, maar om hun zin te krijgen door te dreigen ze te gaan gebruiken. Het is net zoiets als kinderen opvoeden: je dreigt met een draai om de oren, maar als je kinderen zover gaan dat die draai daadwerkelijk nodig is (om je te testen!), heb je eigenlijk verloren.
Dat veel ouders tegenwoordig menen dat die klap daarom maar niet gegeven worden moet is een even domme als onbegrijpende opvatting, die niettemin aardig overeen komt met de werking van de internationale politiek en hoe deze onderzoekers er naar kijken. Wie begint internationale druk uit te oefenen op andere landen/partijen, dient zich te realiseren dat er een moment komt dat die wapens gebruikt moeten worden. Het is een bluf die soms bewezen moet worden. Dat je dat kinderachtig gedrag vindt verandert niets aan de zaak dat het zo werkt.
Dat lijken ze bij SIPRI niet te willen begrijpen.
Er is nog een andere reden waarom een land wapens koopt. Omdat het zich bedreigt voelt.
En je gaat mij niet wijs maken dat de Chinezen (in dit geval) zich niet nerveuzer zijn gaan voelen na die aankondiging van de VS dat ze hun militaire macht gingen herorienteren op Azië.
Verder moet ik zeggen dat dat stuk van de NOS een exemplarisch propaganda stuk is.
1) China is gevaarlijk want het koopt wapens.
Als china gevaarlijk is dan wat moeten we de VS noemen. En als bonus het feit dat China het leger & vloot extra aan het opbouwen als resultaat van wat China ziet als aggressie van de VS.
2) China is aggresief want het beschouwt een aantal eilanden als Chinees grondgebied en verdedigd deze tegen andere landen.
Als ik het goed herrinner zijn de eilanden waar het over gaat per verdrag (na WW2) toegekent aan China. Het is alleen in het voordeel van de VS om de omringende landen te steunen. Zagen we ook in de ‘arbitrage’ zaak, normaal is het dat bij arbitrage beide zijdes er ja op zeggen, niet eenzijdig zoals nu gebeurd is.
3) Het verbergen van de werkelijke reden waarom dat SA binnen is gevallen in Jemen en het gooien op kwajongens moeten hun speelgoed gebruiken als ze het krijgen. En dat gebruiken als insinuatie dat China staat te springen om een oorlog te starten.
In werkelijkheid waren er twee redenen. A) verlies van hun (SA) stroman als baas van Jemen, B) poging door een prins van het huis Saud om zijn positie veilig te stellen door een oorlog te starten (met het idee deze te winnen, niet wat er nu aan de hand is).
De vraag is nu waarom is het zwart maken van China nu serieus gestart terwijl we Rusland nog als land van de duivel hebben.
“Relatieve zwakzinnigheid” is inderdaad juist opgemerkt. Het is een redenering in de trant van wapens zijn slecht want mensen gaan ermee vechten en dan maken ze elkaar dohohood, boehoe.
Type domblondje die wereldvrede als hoogste goed ziet.
De realiteit is natuurlijk dat we hier in Europa minder wapens kopen dan ooit. Toch heeft het ons er niet van weerhouden om Khadaffy te laten vermoorden, zijn land terug naar de middeleeuwen te bombarderen en in een uitzichtloze burgeroorlog te storten.
De reden : Je kon er opgepakt worden voor een opinidelict (de jihad prediken) en dan verdween je zomaar een paar jaar in de cel. Wat een dictator ! Wat er hier met je kan gebeuren als je een waxinelichtje naar een gouden pantserwagen gooit letten we dan maar even niet op. Het op 1 na rijkste land van het continent, met een leider die de rijkdom ook daadwerkelijk ten goede liet komen aan het volk gereduceerd tot een puinhoop die nog steeds nasmeult.
En in Syrië idemdito met een sterretje. Ook dat was ooit een land waar iedereen in vrede naast elkaar kon leven. Ook in een uitzichtloze burgeroorlog gestort, mogen wij op ons conto schrijven. Maar hé, gelukkig kopen wij niet zoveel wapens als ‘die slechte mensen’. Dat ‘die slechte mensen’ met wapens en al met duizenden tegelijk ons continent binnenmarcheren en uit zijn op wraak kan ik ze niet eens zo heel erg kwalijk nemen. Als ik een Libiër was zou ik ook kwaad zijn op Cameron Sarkozy Rutte en die hele kliek.
En de Nederlander maar denken dat wij bij ‘de goede mensen’ horen omdat onze soldaten gebrek hebben aan alles. Idioten.