In Amsterdam is een anarchiste opgepakt voor een serie bankovervallen in Duitsland. Haar ´kameraden´ maken nu groot misbaar op social media.

Het Openbaar Ministerie in Aken ziet de Amsterdamse als de leidster van wat daar de ‘pruikenbende’ wordt genoemd. De 29-jarige vrouw zou tijdens de gewapende overvallen een pruik met kort blond haar hebben gedragen. Ze werd eergisteren in hartje Amsterdam van straat geplukt door een speciaal arrestatieteam, op verzoek van de Duitse justitie. (..)
De vrouw werkte volgens de Duitse justitie samen met een Portugees en een Oostenrijker. Ook zij verkeren in extreem linkse kringen en zijn opgepakt.

aldus het AD vanmorgen.

In linkse kringen wordt dit ´onteigening´ genoemd. Dus dan mag het? Dat het verlies voor de banken uiteindelij kop de klanten zal worden verhaald is in die redenatie dan weer de schuld van de bank, zodat de ‘vrijheidsstrijders’ geen moreel probleem hebben. Niet dat ze dat ooit hebben. Alles is de schuld van de banken, het grootkapitaal, de weet-ik-wat-nog-meer en van alles-wat-nog-niet-genoemd-werd maar evenmin positief staat tegenover hun streven. Kortom, wij tegen de wereld, en de wereld is de schuldige.

Mensen die zo denken zonder een moment bij zinnen te komen zijn niet gewoon gek, maar hebben een opvoedingsprobleem. Ik zeg dit niet graag, maar een kleine hersenspoeling de goede kant op zou hen geen kwaad doen.

Want ongetwijfeld is er een subtiel verschil met de doorsnee psychopaat die zich van het door hem of haar de wereld aangedane leed niets aantrekt, maar dergelijke subtiliteiten zal de slachtoffers wel ontgaan. Slachtoffers zijn voor deze mensen betreurenswaardige idioten die niet begrijpen hoe ze worden gemanipuleerd. Dat een maatschappij een hele trits conventies hanteert om de zaak voor iedereen overzichtelijk te houden is in essentie waartegen ze strijden: een spookbeeld, een fantoom, wanen. En – onontkoombare logica – hun manier van die maatschappij bevechten is er dan ook een van fantoombestrijding. Ze slaan wild om zich heen tot de rook om hun hoofd is verdwenen, ze een kind moeten opvoeden en de werkelijkheid toeslaat.

Ondertussen zitten we er maar mee. Mijn vader zaliger placht van dit soort ontembare idioten op te merken, dat daar in hun jeugd teveel naar was geluisterd. Een waar woord, en heel herkenbaar. Wat hij bedoelde was dat dit kinderen waren geweest die hun ouders opvoedden, in plaats van andersom. Er valt veel over opvoeden te zeggen, maar dat het gezond is dat kinderen hun ouders opvoeden is zelfs door Dr. Spock haastig ontkend toen hij er achter kwam wat hij ontketend had.

Wie geen of te weinig normen en waarden kreeg bijgebracht, zal uiteindelijk vroeg of laat een maatschappelijke outcast worden. Dat het een onder linkse mensen wijd verbreid misverstand is dat je ontdoen van de ketenen van je opvoeding een goede zaak is, is dan ook eerder een uiting van gefrustreerde fixaties dan van een realistische gedachte.

Wie praat met extreem-linkse activisten herkent dit direct: Onze kameradin is opgepakt. Wij zijn fucking woedend!
Ja, dat dus. Geen realiteitszin, geen aanpassingsvermogen, geen begrip voor verhoudingen. Kinderen worden niet voor niets beschouwd als egoïstische etters die tijdens de opvoeding moeten worden gedomesticeerd. Wat er tijdens die opvoeding gebeurt is essentieel, en de gebreken krijgen wij als maatschappij op ons bordje. Voor kinderen die altijd op straat spelen zonder ouderlijk toezicht of correctie geldt overigens precies het zelfde. Het is dan ook geen wonder dat het extreemlinkse tuig zich zo graag encanailleert met een bepaald type crimineeltjes. Soort zoekt soort.