Links onderwijs perverteert de opvoeding van onze kinderen. Wie dat nog niet beseft moet hoognodig terug naar school. Je ziet het bij binnenkomst direct, want ze schamen zich er niet eens voor. Nergens.

Mogelijk het meest genânte voorbeeld zwerft over Twitter onder de naam Meester Bart. Niet gehinderd door meer kennis dan nodig is om een hazelnoot van een walnoot te onderscheiden blaat dit account (zou er echt een mens achter zitten??) voortdurend dubieuze wijsheden van eigen inzichten rond. En de moedertjes die hem ooit verkozen tot onderwijzer waarvan hun broekje het natst werd vreten het. Meester Bart heeft het gezegd! Het narcisme dat het account tegenwoordig kenmerkt illustreert dat een eretitel van goed docent pas zou mogen worden gegeven aan iemand die met pensioen gaat.

Maar wijsheden als hier beneden zijn met de verkruimeling van goed onderwijs zeldzaam geworden, dus Meester Bart is waarmee we het zullen moeten doen:

Houd tot iemands dood toe het woord “gelukkig” in petto; tot op dat moment moet men hem niet gelukkig noemen, maar slechts fortuinlijk. (Solon)

Mutatis mutandis geldt dat ook voor wijsheid.

En meester Bart is de enige niet, oh nee! (rechts)

Wat me de kans geeft direct over te stappen op een onbenullig stukje op TPO vandaag, geschreven door een op het oog keurige man die echter ook niet van de hoed en de rand weet, maar wel geregeld bij de site van Brussen & co wordt gepubliceerd.

Van der Meer houdt een vlammend betoog tegen de islamitische gluiperd Tariq Ramadan, maar bouwt zijn betoog op het feit dat Ramadan iedereen voor de gek gehouden heeft door overal te schermen met een professoraat aan de Zwitserse universiteit van Fribourg. Terwijl, zegt Van der Meer, Ramadan daar nooit professor was.

Klinkt aardig maar is tegelijkertijd aperte nonsens:

1. Ook in het Franse deel van Zwitserland (waarin Fribourg ligt) is iemand die les geeft een professeur. Puur op taalkundige gronden. Een professeur is niet geheel hetzelfde als wat wij in Nederland onder professor verstaan. De Franse taal maakt dat kwalitatieve onderscheid eenvoudig niet.
2. Erger is, dat Van der Meer daarop triomfantelijk meldt dat Ramadan dus helemaal geen professor is! Dat mag niemand verbazen, want professor is ook in Nederland geen beschermde titel. Anders was de Nederlandse wetgever lang geleden al achter wijlen Prof. van Frikschoten aangegaan. Ergo, niemand is professor. Hoogstens kun je beroepen worden tot het bezetten ener leerstoel. Dat Ramadan die in Fribourg nooit gehad heeft neem ik ook zonder Meer aan.

Maar dat andere universiteiten Ramadan vervolgens aannamen op een leerstoel, terwijl hij in Fribourg nooit iets dergelijks had bezet? Daar komt mijn rant tegen het links onderwijs weer om de hoek: in Oxford en elders heeft men op zijn bruine ogen geloofd dat een andere universiteit hem ook als professeur te werk had gesteld, en heeft men kennelijk voetstoots aangenomen dat het met de wetenschappelijke kwaliteiten van deze Ramadan wel ringbaardje zat. Typisch een voorbeeld van links redeneervermogen trouwens: men zocht een moslim, liefst een behoorlijk net uitziende. Kwalificaties geen bezwaar, maar evenmin erg noodzakelijk. Dàt is de fout van Oxford, en een oplichter zou daar niet langs kunnen glippen als men op die universiteit gewoon kritisch had willen zijn op wat men binnen haalde.

Dat iemand als Ramadan een oplichter is hoort niemand te verbazen. Dat hij er desondanks in slaagde in Oxford te worden aangesteld is echter omineus, en zou reden moeten zijn voor een diepe stofrol door de schuldige dons. Dat zou ook helpen te voorkomen dat het verhaal in de wereld blijft dat Ramadan alléén de kwade genius was. De PC-stupiditeit in Oxford was een veel ernstiger reden.

En nu wil ik een banaan.