LGBTQIAP-clubjes: geef ons meer geld
Het was weer een veelkleurig feest met de Pride Week en Walk in Nederland. Overal konden gesubsidieerde LGBTQIAP-clubjes met hun vlaggen – inclusief de Palestijnse – zwaaien.
Er prijkten er weer regenboogvlaggen in etalages, er hangt regenboogkleding in de winkelrekken en steken bedrijven op sociale media de LGBTQIAP-gemeenschap een hart onder de riem. Maar de LGBTQIAP’ers kijken kritisch naar deze sympathiebetuigingen, noteert de online redacteur van de NOS. Zo zegt het reclamebureau Boomerang dat de tijd voorbij is om alleen met een regenbooglogo goede sier te maken. Het bureau roept met de campagne #PrideIsNotAnAd bedrijven op om meer te doen en om te stoppen met het gebruiken van Pride als marketingmogelijkheid.
Zelfs de AIVD deed ook een duitje in de zak.
De AIVD helpt een samenleving beschermen waarin je jezelf mag zijn. Ter gelegenheid van #pride hijst plaatsvervangend directeur-generaal Simone Smit daarom vandaag de progressvlag voor ons gebouw. 🏳️🌈🌈#PrideAmsterdam #mygendermypride #lgbtqia pic.twitter.com/lFfRJHp0R7
— AIVD (@AIVD) August 1, 2022
“Je moet als bedrijf de daad bij het woord voegen”, zegt de COC-woordvoerder tegen de NOS. Als goed voorbeeld noemt hij winkelketen Hema die regenbooglogo’s op kleding zet, maar daarnaast ook een LGBTQIAP-vriendelijk beleid voert op de werkvloer en de winst van deze kledinglijn afdraagt aan LGBTQIAP-doelen. Zeker het feit dat sommige grote bedrijven winst maken op Pride- of regenboogproducten ligt bij veel leden van deze gemeenschap gevoelig. Daar is het sentiment onder meer dat er dan geld wordt verdiend over de rug van een minderheidsgroep. Een regenbooglogo een keer per jaar op een product zetten is geen steunbetuiging. Dat is marketing, is de redenering.
Als voorbeeld wordt genoemd het Amerikaanse telecombedrijf AT&T, dat tijdens de jaarlijkse Pride Month in de VS steun betuigt aan LGBTQIAP’ers, maar op andere momenten doneert geld aan Amerikaanse politici die in hun staat achter wetgeving staan waarmee de rechten van deze minderheden worden ingeperkt. Dit is een voorbeeld van pinkwashing of rainbowwashing, het fenomeen dat bedrijven (intern) niets of weinig doen voor LGBTQIAP-rechten, maar dat maskeren of zich in de kijker spelen met een positieve campagne of door het gebruik van de regenboogvlag.
Extreme voorbeelden zoals AT&T zijn er weinig in Nederland. Toch zijn er ook hier bedrijven die tijdens Pride in Amsterdam groot uitpakken, maar intern nauwelijks beleid voeren op het gebied van diversiteit en inclusiviteit, bevestigen onder meer subsidiespons COC en kenniscentrum Movisie, dat zijn brood verdient met het regelen van dit soort zaken..
Marketingdeskundige Alfred Verhoeven doet al jaren goed betaald onderzoek naar het gebruik van regenboogvlaggen bij bedrijven in hun marketinguitingen. Hij signaleert bij de NOS dat het aantal zichtbare sympathie-uitingen tijdens Pride door bedrijven sinds 2015 enorm is toegenomen. Hij schat dat zo’n 10 procent van de grote Nederlandse bedrijven “iets met Pride doet en dat goed doet”, dus ook een inclusief personeelsbeleid voert en de winst aan LGBTQIAP-gerelateerde doelen doneert. Hier komt de aap uit de mouw: de actiegroepjes en in deze sector werkzame lieden willen gewoon méér geld vangen…
Gelukkig – of helaas – zijn ze niet zo slim in het beschermen van hun eigen verdienmodel. De Pride Parades lijken weinig meer te maken hebben meer LGBTQIAP-rechten en acceptatie, maar veeleer uit te draaien op platvloerse exhibitionistische vertoningen die steeds platvloerser moeten worden om headlines te halen. Zelfs in hun eigen kringen groeit hierop de kritiek, juist omdat dit de kans op acceptatie vermindert, alhoewel critici over het algemeen worden weggehoond en -gescholden.
Tekenend voor de ‘inclusiviteit’ en ‘acceptatie’ in de LGBTQIAP-bubbel waren de de conflicten waarmee Pride dit jaar gepaard ging. Pride in Groningen – die dit jaar voor het eerst plaatsvond – berichtte op hun Facebookpagina dat ‘iedere groep of individu die zich schuldig maakt aan extreem rechtse uitingen of uitsluiting niet welkom is’. Dit had betrekking op De Roze Leeuw, zoals het bestuur ze noemt: LHB’s. Genderdiversiteit – onderdeel van de afkorting LGBTQIAP – hoort er bij De Roze Leeuw niet bij. Dat is namelijk woke, linkse ‘identiteits- en symboolpolitiek’ waarmee ‘de regenbooglobby’ zich vervreemdt van haar achterban. Volgens De Roze Leeuw moet het gaan om de fysieke veiligheid van homo’s op straat en moet er een einde komen aan de massa-immigratie die deze bedreigt. Uitsluiten en belastinggeld incasseren, het zal niet…
Ook Rotterdam Pride had te maken met actiegroepen die vinden dat ‘het evenement is gekaapt door haatzaaiers’ waarmee eveneens op De Roze Leeuw (voorheen Dutch Gayservatives) werd gedoeld. Daarnaast willen zij dat Pegida wordt geweerd dat zij zien als een anti-islambeweging. “De organisatie heeft laten gebeuren dat de Pride is gekaapt door haatzaaiers. In plaats van zich daar tegen uit te spreken zegt de organisatie van Rotterdam Pride: iedereen is welkom.’’
Deelnemers van Pride Walk Amsterdam waren vooral verbolgen om Palestijnse vlaggen, mensen die ’Fuck Israel’ riepen en ’Free Palestine’. Want de Palestijnse autoriteit is niet bepaald tolerant jegens LGBTQIAP’ers, zo zeer dat Palestijnen van deze groep hun heil in Tel Aviv zoeken. “De Pride is voor iedereen. Moslim, Jood, zwart, wit en bruin. Het maakt niet uit. We zijn sámen. Zaterdag voelde het voor mij alsof de Pride van ons wordt gestolen door extreemlinkse actievoerders”, aldus één van hen.
In aanloop op de Pride Walk verspreidde de organisatie, de Stichting Homomonument, een pamflet dat weinig meer te maken had met de LGBTQIAP-emancipatie. Politieke partijen als D66, VVD en CDA zijn in de ogen van de organisatie het kwaad in de samenleving. Ook keren ze zich tegen het in hun ogen kapitalistische karakter van de Pride. Wel accepteerden ze een bijdrage van koepelorganisatie Amsterdam Pride van 25.000 euro voor de organisatie van de mars. Van de financiering van Amsterdam Pride komt 88 procent uit het bedrijfsleven…
Wat een zooitje! Je bijna zeggen: als de nichten rellend over straat rollen, kan de animo bij geldschieters als de overheid en het bedrijfsleven voor deze vormen van inclusiviteit en emancipatie wellicht wel wat bekoeld raken. Want om aan Pride te mogen meedoen móet je links, islamknuffelaar en woke zijn. Andere denkrichtingen zijn verboten. Lekker inclusief en divers dus.
Meer over LGBTQIAP en de wereld daarom heen víndt u hier.
Had niemand aan kunnen zien komen, na minstens veertig jaar meer van dat. Handophouders die nooit genoeg hebben, en als bedrijfsmodel hebben dat anderen vooral meer, meer, meer, moeten doen en tolereren, maar andersom niet. Niet alleen qua geld, maar ook qua (personeels)beleid en meehelpen de rest van de maatschappij te onderwerpen, terwijl zij achteroverleunend alleen maar klagen, zeuren en zuigen.
Alsmede de openbare orde verstoren, agressief worden richting hen die zich niet gedragen zoals zij dat willen, opdringen van hun denkwijzen aan organisaties en instituten, eisen dat de rest (de meerderheid) zich aanpast aan hen maar niet andersom, en zo meer. Waarna, na verloop van tijd, de aanstichters miljoenen panden betrekken waar hun armere lotgenoten uiteraard niet gewenst zijn. Zijn ook slechts een middel tot hun doel, en die sukkels hebben dat nog steeds niet door.
Het is niet enkel de letterbakgroep, er zijn meer van dat soort groeperingen met exact hetzelfde verdienmodel. De schade die ze aanrichten interesseert ze niet, want anderen draaien daar voor op, en zelf hebben ze er geen last van.
Wij lijken wel ouders die hun oververwende werkschuwe pubers toestaan het hele huis af te breken tot diep in de nacht, die tevens het hele huishouden bepalen, alsmede waar het huishoudgeld aan besteed wordt, maar of pappie en mammie wel fris en fruitig naar hun werk blijven gaan, om dat hele circus te betalen. Wat steeds meer kost, maar dan werken de ouders maar wat harder. En gegeven de omstandigheden blijven die pubers tot zeker hun veertigste in hun kinderkamer, als ze al de ouderlijke slaapkamer niet hebben overgenomen, want in de schuur is plek zat. Dat dus, maar dan in het groot.
Goed artikel, dank Raymond.
Alleen de drammers van Joop.NL zitten voortaan nog in het feestcomité. Dit jaar deed er zelfs een ezel mee.
Het regenbooggedoe heeft op mij een afstotende werking. Ik vraag me af voor hoevelen dat geldt.
“Iedereen is welkom en daarom weren we De Roze Leeuw” Whahahaha!!
En na verloop van tijd komt altijd de spreekwoordelijke aap uit de mouw, het zijn gewoon werkschuwe sociale parasietenclubjes, geld we willen geld, ik zou zeggen ga dat maar lekker zelf verdienen met werken.
Anonymus heeft mijn persoonlijke mening in deze tot op de komma nauwkeurig verwoord. En de rest maar dokken voor al die verwende klootzakken. Voor de duidelijkheid, homofilie is een aangeboren geestelijke afwijking, net zo als alle aangeboren afwijkingen. zichtbare lichamelijk e afwijkingen vallen direct op, geestelijke afwijkingen iets minder. De LHBTO invaliden vergroten hun afwijking uit en lopen er mee te koop en zijn er nog trots op ook. Nog gekker wordt het als deze figuren eisen dat ze gezien worden als “normaal” en daardoor gesubsidieerd moeten worden door de rest van de samenleving. Wat ik wel geloof is, dat een homo denkt dat hij/zij normaal is en de rest afwijkend. Je kan nou eenmaal niet als homo denken als een hetro.
Met carnaval zingen ze: Ik ben zo blij dat mijn neus van voren zit en niet opzij. Bij De Pride zouden ze moeten zingen: Ik ben niet blij dat hij in het gaatje van voren hoort en niet opzij.
Giro 555 voor de Blanke Palestina- aanhangers. Schenk ze allen een bomgordel.
Haatbaard- wannabees.