Dat ik zojuist een aha-momentje had over het concept levenslang, moet u me maar vergeven. ik las er een hoogst verhelderend stukje over.

De NOS schreef met een soort van ingehouden woede (heel erg benadrukkend dat het ging om een ‘Nederlander’) over een rechter die het pleidooi voor het uitzitten van zijn straf in ons land voor een Surinaamse Nederlander in de USA afdeed met ‘geen band met Nederland‘. Ook de Tweede Kamer had zich eerder al in het koor gemengd.

De Nederlander Jaitsen Singh, die al 37 jaar vastzit in de Verenigde Staten, mag de rest van zijn straf niet uitzitten in Nederland. Hij had in een kort geding tegen de Nederlandse Staat aangedrongen op een overplaatsing, maar de rechter heeft zijn verzoek afgewezen.

Hoewel de motivatie van de rechter het niet noemt, zag ik nog iets anders dat de staatsomroep liever omzeilde. Deze man werd veroordeeld tot 56 jaar vanwege het laten doden van zijn vrouw en kind. Daar krijg je in Nederland minder voor, zag ik tegelijk langskomen:

En dan werkt het in Nederland wèl zo, dat als je dan een verzoek indient om vrijgelaten te worden ‘wegens genoeg’ men daar niet omheen kan. Ook dat is een reden waarom mensen als Jaitsen Singh liever in Nederland zijn, gedurende de tweede helft van hun straf.

Want naar Nederlandse begrippen is 56 jaar voor een 40-jarige gelijk aan levenslang, en dat hebben we – liberale samenleving die we zijn – nèt afgeschaft. Dus is de kans enorm dat Jaitsen Singh na aankomst op Schiphol direct door kan naar de Bijlmer voor een hartige Surinaamse hap, Om weer een beetje bij de mensen te komen, of om welk excuus dan ook. Maar de gevangenis is dan voor hem een gepasseerd station.

En dat is dan weer een ietwat oneigenlijk gebruik van onze goedheid. Opmerkelijk dat een moderne rechter in Nederland dat beseft – dat zijn we niet meer gewend.

---

Meer over ‘levenslang’ op Veren of Lood vindt u hier.