Leven met islam – wat de boerki ni lust….
Leven met islam? Het is makkelijker gezegd dan gedaan, want net als je je denkt te hebben aangepast gaat de inzet omhoog.
Dat is precies wat ik dacht toen ik dit juichverhaal (NOS, natuurlijk!) las. Ten onrechte? Lees en huiver.
“Een droom die uitkomt”, noemt de 21-jarige Aden haar fotoshoot voor de illustere uitgave van het tijdschrift. Sinds de special voor het eerst werd uitgebracht in 1964 verschenen ook wereldberoemde modellen als Heidi Klum, Tyra Banks, Cindy Crawford en Naomi Campbell voor de camera van Sports Illustrated Swimsuit.
Wat was haar droom precies? Heeft ze altijd al verlang de cover van Sports Illustrated Swimsuit. te sieren? Voorstelbaar is dat niet. Het vervolg licht een tipje van de sluier op:
Volgens Amerikaanse media schrijft Aden geschiedenis met deze fotoshoot. “Ik kan nauwelijks beschrijven hoe dit voelt”, zegt ze er zelf over. Aden hoopt dat ze een rolmodel kan zijn voor moslimmeisjes, iets wat ze zelf miste toen ze jong was. “Als ik door Amerikaanse tijdschriften bladerde, kwam ik nooit vrouwen met een hoofddoek tegen. Ik voelde me niet vertegenwoordigd.”
Aden wilde geschiedenis schrijven. Net als dat negenjarige Arabische judo-meisje dat in een speciaal pakje aan het WK deelnam dat in haar land werd georganiseerd. Judo’en kon ze niet, maar in haar pakje paraderen was haar uitstekend geleerd. De rest van het verhaal schetst onbedoeld de arrogantie achter deze façade die de PC-pers als geïntegreerd zal beschouwen. Fakenieuws in een PC-jasje. Want het tegendeel is waar:
Als kind van Somalische vluchtelingen had ze niet durven hopen dat ze het zo ver zou schoppen als model. Ze werd geboren in een vluchtelingenkamp in Kenia en bracht daar de eerste zeven jaar van haar leven door, waarna ze naar de Verenigde Staten verhuisde.
Daar kwam ze in eerste instantie in een van de armste delen van de stad St. Louis te wonen. Dat was een flinke schok, zegt Aden. “Ik dacht: dit is net zo goed een vluchtelingenkamp, ik wil weer terug.” Toen het gezin naar de staat Minnesota [1] verhuisde, leerde ze wennen aan het leven in de VS.
Want voor een Amerikaanse sloppenwijk voelde deze jonge moslima zich te goed? Dit is een uithangbord, en met dergelijke berichten ziet U hoe U door de staatsomroep wordt genept. Hoe werkte islamisering ook alweer?
Voor de fotoshoot voor de badpakkenspecial keerde ze terug naar haar geboorteland, naar het Keniaanse Watamu Beach. Een bijzonder gegeven, vindt het model. “Ik moet steeds weer denken aan toen ik 6 jaar oud was en in dit land in een vluchtelingenkamp zat”, vertelt ze op de website van Sports Illustrated.
Ja, nou. Een héél bijzonder gegeven. En of ik gelijk heb. Een uithangbord dat alsmaar klappert in de wind, ook dat nog:
Het is niet de eerste keer dat Halima Aden het nieuws haalt. Als 19-jarige was ze de eerste deelnemer met een hoofddoek bij een misswedstrijd in de Amerikaanse staat Minnesota, waar ze het tot de halve finale schopte.
Daarna haalde ze de cover van de Britse uitgave van Vogue en liep ze mee bij modeshows in New York. In maart van dit jaar prijkte ze ook op de voorkant van Vogue Arabia, dat daar voor het eerst drie modellen met hoofddoeken plaatste. “Het is ongelooflijk dat dit nu mijn leven is”, zegt Aden. Als motto houdt ze aan: “Wees niet bang om de eerste te zijn.”
Dit vrouwtje zullen we nog minstens één keer opnieuw uitgebreid in de media zien: bij een overdadig islamitisch showhuwelijk, alsmede de nasleep van haar voortplanting, als we pech hebben. Dat komt automatisch als ze haar houdbaarheidsdatum als rolmodellend uithangbord begint te naderen. Netjes door haar familie gearrangeerd, dat spreekt. En oh, wat een geluk is deze arme vluchtelinge dan weer geworden!
Geef haar namens mij maar aan Fikkie. Kieskeurig zijn honden nu eenmaal nooit. Ík moet haar niet.
- Minnesota als staat is thuis voor een aantal bizar linkse gemeenschappen, die er afgelopen jaar in slaagden Ilhan Omar (die uit exact dezelfde stal komt) naar het Huis van Afgevaardigden gekozen te krijgen. Geen vrouw om trots op te zijn, maar het gaat om de kleur en de godsdienst – dat antisemitisme daar bij hoort is voor extreemlinkse Democraten ideologisch geen enkel probleem.
De nieuwste mediatrend :een geit in een strandtent.
Wij (niet Islamisten) moeten zover buigen totdat we barsten. Geen weg terug, geen pardon. Stom, extra dom van CU en CDA (die Christenhonden gaan als eersten) dat ze hierin meegaan en het onheil niet willen zien. Daar redt geen Engel meer aan.