Later kinderen krijgen?
Kinderen krijgen is in onze tijd een bewuste keuze, hoewel de gedachte dat dat in andere tijden anders lag bijzonder naïef is. Uitstel ging vaak alleen wat kunstmatiger.
Maar pas nu het CBS er over begint lijkt iemand te willen nadenken ontstaat er iets van een discussie. Dertig jaar lang is ons jaarlijks (onterecht) ingepeperd dat immigratie onmisbaar is om in onze toekomst onze dan bejaarde billen gewassen te krijgen, maar nu ook de geboortecijfers bij de toenmalige immigranten dalen wordt er alarm geslagen.
Twintigers beginnen steeds later aan de mijlpalen die bij hun levensfase horen, meldt het CBS. Ze kopen minder snel een huis, krijgen later een partner en zijn ouder als ze aan kinderen beginnen. Het is een ontwikkeling die grote maatschappelijke gevolgen kan hebben, zegt demograaf Aart Liefbroer.
De moderne omstandigheden motiveren overigens inderdaad niet. En hoe volwassen zijn die verhoopte aanstaande jeugdige ouders?
Jongvolwassenen zeggen zelf dat ze zich vooral zorgen maken over hun financiële situatie, vanwege hun studieschuld of hogere huurprijzen. Tegelijkertijd zeggen ze dat zijzelf en hun generatiegenoten hoge eisen stellen aan een baan, huis of partner.
Kortom, ze laten zich opjutten. En dan komt ‘het’ er niet van. Want tja, ‘de wereld’:
“Alle beslissingen die we maken, voelen levensbepalend”, zegt de 26-jarige Rosa Surachno, die zelf ook nog alleen woont, studeert en een druk sociaal leven heeft. In haar boek Generatie EI beschrijft ze de mentaliteit van haar generatie. Die voelen de druk om alles uit hun leven te halen en vinden het volgens haar daardoor moeilijker om keuzes te maken.
En aan het eind van de tunnel blijken ze zelfs geen kinderen te hebben gekregen. Het is deprimerend, en dat is het. En inderdaad:
Doordat twintigers langer studeren, stellen ze veel keuzes uit, ziet ook Liefbroer, die werkzaam is bij het demografisch instituut NIDI. Dat komt volgens hem onder meer doordat jongvolwassenen meer gesteld zijn op hun vrijheid. Ze willen reizen, leuke dingen doen en zich vooral niet te snel binden.
Wat resteert is een meute egocentrisch nergens-goed-voor-volk. Dat deel van het leven is te beseffen dat de tijd van keuzes je voorbijgegaan is, blijkt een gat in de markt voor psychologen. Het wachten is tot de damesmeisjesbladen er over schrijven gaan, zodat het kan worden opgepikt.
Het verschijnsel kan perfect worden beschreven door “het verlengen van de Jeugdperiode” van onze kinderen. Terwijl wij (de politiek) willen dat we de kinderen steeds eerder als volwassen beschouwen en ook zo behandelen, blijft de jeugd (niet meer gedwongen door ‘de kost moet worden verdiend’) steeds langer in de modus van de zorgeloze jeugd zitten.
Het doet mij denken aan de tijd dat ik directeur was van een dagblad en we ons zorgen maakte over de ‘ontlezing’ bij de jeugd. Ze lazen onze mooie kranten niet, en ik heb het nu over het voor-internet-tijdperk. In die tijd heeft de heer Knulst van het Cultureel planbureau zijn onderzoek (volgens mij is het dit onderzoek geweest: https://www.scp.nl/Publicaties/Alle_publicaties/Publicaties_1996_en_eerder/Leesgewoonten) uitgelegd, waarbij zijn stelling was, zoals ik het mij herinner) dat het lijkt dat de jeugd niet meer geïnteresseerd was in kranten lezen, en dat jeugd dat sowieso nooit was geweest, maar omdat de JEUGD-periode wordt verlengd het voor ons als uitgevers lijkt dat die jeugd aan het ontlezen is. Want zo toonde hij met zijn onderzoek aan, dat zodra de jeugd in de traditionele huisje,boompje, beestje met kinderen krijgen en opvoeden komen, abonneren ze zich ook gewoon weer op de krant! Alleen dat moment werd steeds langer uitgesteld.
Blijkbaar is de jeugd nog steeds bezig met het uitstellen van volwassen worden.
Combineer dit met de komst van internet die werkelijk in gedrag een sociale revolutie is, én het feit dat het normaal is dat vrouwen gewoon kiezen voor eigen werk (en daar is niets op tegen, maar heeft wel het effect dat voor mannen dus steeds minder noodzaak is om ‘de kost te gaan verdienen’ zodat dat onvolwassen gedrag zoals wij dat ouderen zo graag van onze kinderen met verantwoordelijkheidsbesef zo graag zouden zien.
Is dit echt erg? Ja en nee, want het wennen aan dat jeugd gedrag zal zorgen voor een jan-salie-geest en dat is fnuikend voor de voortgang en welvaart van een maatschappij.
Nee, want zodra de welvaart ‘op’ is, zal men gedwongen worden gewoon volwassen te worden met het daarbij behorende volwassen (middenklasse) gedrag.
En, we moeten ons realiseren dat maatschappijen waar de traditionele volwassenheid gedrag en taakverdeling in stand blijft, ons qua welvaart gemakkelijk kunnen voorbij streven, en dus ons overheersen.