Dat de PvdA terug wil naar de jaren tachtig is begrijpelijk. Toen was het nog een grote partij die vaak serieus genomen werd. Kom daar nu nog eens om! Dus zocht men een arbeider. Een bejaarde arbeider, natuurlijk.

De site van de PvdA levert geregeld vermakelijke beelden. Zo serieus als ze zichzelf nemen! Dat iemand het doen moet is niet vanzelfsprekend meer, na vier jaar regeren met de VVD! Maar een consequent zelfbeeld is nooit het sterkste punt van de partij geweest. Toch wist ik niet wat ik zag toen ik Lodewijk Asscher op de foto zag met een echte arbeider. Wat zullen ze gezocht hebben om er een te vinden.

Een geïnteresseerd kijkende Asscher die staat te luisteren naar de opinie van de heffe des volks – het zal lang gelden zijn dat dat ergens te zien was. Geen wonder dat die pica de landelijke media niet haalde, het heeft een onwennigheid die al snel als gekunsteld zou zijn weggezet. Zelfs bij de MSM kun je met dergelijke stunts te ver gaan, zelfs de PvdA.

En het was nog wel zo’n multifunctioneel plaatje. Want er onder staat een stukje over de PvdA en hun goede ouderen beleid. Geen wonder dat de MSM er weinig belangstelling voor hadden; de rubriek Kluchtige Scènes loopt iedere dag ook zo al vol genoeg. Als ze deze meneer dertig jaar geleden in ere hadden gehouden, was Asscher hier vandaag niet geweest, vermoed ik zo. Juist dat gebrek aan luisterbereidheid is wat de moderne PvdA kenmerkt, hoezeer ze ook getuigen van het tegendeel. Meineed aan de kiezer zou strafbaar moeten zijn, in hun geval met dwangarbeid. Maar als ze hun zetels verliezen zal het voor een deel van hen uiteindelijk daar op neerkomen. Gods molen malen langzaam maar fijn, zouden ze bij het CDA hebben gezegd als ze zelf niet intussen waren platgewalst.