Het gerechtshof in Amsterdam heeft gisteren over het zogenoemde Krimgoud’ een uitspraak gedaan die de Nederlandse regering niet lekker zitten zal.  Er wordt hier zeer omzichtig gemanoeuvreerd, omdat de belangen groter zijn dan ze op het eerste gezicht lijken.

Dat het hof met haar tussenvonnis aangeeft dat het vonnis waarvan zij nu het hoger beroep behandelt niet alvast mag worden uitgevoerd, is een indicatie dat het hof zich beter realiseert wat de mogelijke implicaties van haar uitspraak zullen zijn dan eerder de rechtbank.

Overigens, anders dan de NOS hierboven schrijft mag het Allard Pierson de kunstschatten niet voorlopig houden, het krijgt de opdracht ze zo lang te bewaren. In deze een belangrijke nuance, in lijn met wat de NOS op haar eigen site schrijft:

Uit angst voor claims besloot het Allard Pierson de spullen voorlopig op te slaan en de keuze over te laten aan de rechter. In 2016 oordeelde de rechtbank in Amsterdam dat het museum de betwiste objecten moest afgeven aan de staat Oekraïne. De musea op de Krim tekenden beroep aan tegen deze uitspraak.

Daarover schreef ik eerder al (lees dat vooral!) dat naar de geest van het VN-verdrag hierover de kunstschatten terug naar De Krim zouden moeten. Politiek ligt dat niet lekker, maar dat de rechter dit nu geen belangrijke overweging vindt is voor de musea op de Krim goed nieuws. De angst dat ze hun vertroetelde kunstschatten kwijt zouden raken zit daar diep. Juist dat Oekraïne er een prestigezaak van heeft gemaakt is omineus, dat de Nederlandse regering daarin leek mee te gaan eens te meer.

Uit bronnen die ik nu nog niet onthullen (nee, ik wordt niet door Putin cs betaald) kan, weet ik dat er achter de schermen gekke zaken plaats hebben gevonden.  Deze uitspraak van de rechter zal de politieke onrust hierover aanwakkeren, zodat ik niet verwacht dat dit het laatste artikel hierover wordt. Doordat Nederland met de MH17-zaak zichzelf steeds dieper dat Oost-Europese moeras in heeft laten zuigen is wat hier gebeurt van groter belang dan het anders zou zijn geweest. Het gerechtshof zal de komende tijd onder grote druk komen te staan, maar voor de rechtsspraak en de museumwereld in Nederland is dit een belangrijke kwestie. Toegeven aan de eisen van Oekraïne zet de onafhankelijkheid en betrouwbaarheid van beiden te kijk.

Met een verzekerde waarde van 1,5 miljoen euro hebben de 600 stukken relatief gezien geen enorme waarde. Toch ligt de zaak internationaal onder een vergrootglas, omdat er naar de politieke spanning tussen Rusland en Oekraïne gekeken wordt. De uitspraak zou indirect antwoord kunnen geven op de vraag wie er de baas is op de Krim. De Nederlandse overheid weigerde daarom eerder al om te bemiddelen tussen de partijen.

Maar aangezien een uitspraak van het gerechtshof zo niet bezien kan worden, moet een voor de musea op De Krim gunstige uitspraak ook acceptabel zijn. Dat men daarover in Oekraïne anders denkt lijkt me niet relevant. Want dat politieke spanning een rol gaat spelen bij wie bepaalde archeologische schatten toekomen heeft een geur die je in een rechtsstaat niet hoort aan te treffen.

---

Meer en uitgebreider over het Goud van de Krim vindt u hier, op Veren of Lood.