De machteloosheid van het eens zo machtige FNV kun je niet beter bezien dan als een Engelse Pitbull die reïncarneerde als chihuahua.

Maandag schreef VoL al dat de koopkracht niet stijgt, ondanks een premier die er op los liegt dat de inkomens stijgen, en vervolgens de werkgevers beschuldigt de werknemers niet genoeg extra te geven. Een VVD-premier? Het klonk alsof hij het meende: knappe voorstelling, maar dat het hem niet bommen kan weet ik wel zeker. Wie niet? De machteloze FNV is bijzonder ontevreden, en meent dat te kunnen zijn door zich op Rutte te beroepen:

Om je te bescheuren. Waar de FNV aan tafel zat was de loonstijging gemiddeld dus maar 3,1%. OK. Maar mij is vroeger geleerd at als je niet tevreden bent, je dan niet tekent. Maar de FNV is te druk met andere activiteiten, en de onderhandelaars wisten niet beter dan te buigen. Maar wie tekent moet verder niet klagen dat er niet genoeg is binnengehaald. Dan heb je je kans gehad, en over een paar jaar mag je herkansen – al zitten we tegen die tijd vast in een recessie waar je U tegen zegt. Want die eurozone blijft een dingetje dat ons niet gelukkig maken gaat. Ja daar komt narigheid van.

Maar die FNV, wat denken ze daar nu? Dat de werkgevers wel voor de grote Rutte door de knieën zuilen gaan? Rutte kan zoveel roepen – en dat doet ie dan ook geregeld – maar een handtekening is een handtekening. Moet de premier nu hoogstpersoonlijk de lonen komen verhogen? Een liberale premier?

In dit land is veel mis, maar dat de meesten eenvoudig gek geworden zijn en vol angst en weemoed verlangen naar een sterke leider in plaats van ene Pinokkio die het ook niet weet, is toch wel een heel vreemde gewaarwording. Zeker nu ook de FNV aan dat verlangen ruchtbaarheid geeft.

Ik ben blij dat ik in bananen wordt betaald. Dankzij die BTW-verhoging van het lage tarief haal ik zelf dit jaar de 5% makkelijk.