Nog steeds wordt in de berichtgeving over de kabinetsformatie om de hete aardappel heen gedraaid. Maar het einde is inderdaad in zicht, want ‘het lekken is weer begonnen’.

Echter, anders dan de NOS U bericht is het lekken nog geen teken dat er wat gebeurt, maar een signaal dat men elkaar laat weten dat het maar eens afgelopen moet zijn. Want zolang de term levensbeschouwelijke vragen niet genoemd wordt, kunt u er veilig van uit gaan dat er nog steeds geen overeenstemming is bereikt op dit punt, zodat de komst van VVD-CDA-D66-ChristenUnie nog steeds op losse schroeven staat.

Het lekken van de diverse partijen van (praktisch gezien) ondergeschikte punten aan de media lijkt de laatste uitweg te zijn aleer men moet toegeven dat er nog steeds een fundamenteel probleem ligt dat de formatie zal frustreren. Dat men er na vier maanden omheen onderhandelen nog steeds niet uit is, onderstreept meer dan ooit dat de enige vraag nog steeds is: wil D66 voldoende graag regeren om voor de ChristenUnie door de pomp te gaan? Dat is geen vraag die u licht moet opvatten; Alexander Pechtold heeft al heel veel trots moeten inslikken voor hij zelfs maar met de ChristenUnie praten wilde. Dat de CU zich op de levensbeschouwelijke punten niet weg zou laten onderhandelen was voorspelbaar, al is in de politiek weinig echt zeker.

Maar Gert-Jan Segers lijkt nog steeds stand te houden, dus wacht het bordes ongeduldig. En het weer wordt steeds slechter, een bordesfoto in een vliegende storm met wapperende jaspanden en vastgehouden hoedjes zou toch ietwat vreemd overkomen. Al is een foto met verfomfaaide politici die na 7 maanden geschipper er toch nog uitkwamen misschien wel toepasselijk. Als het er van komt tenminste – de kansen zakken wat mij betreft nu onder de 20%.

Het is overigens niet dat de berichtgeving die ons bezig houden moet niet interessant is. De discussie of ex-cellentie Hennis over een paar weken opnieuw zal mogen aantreden is niet alleen staatsrechtelijk relevant, maar onderstreepte ook mijn oordeel gisteren dat de andere partijen daar niets in zullen zien.

De belangrijkste vraag vandaag was of de gisteren afgetreden Jeanine Hennis kan terugkomen in het kabinet. Bij de VVD zegt niemand het hardop, maar de regeringspartij vindt terugkeer mogelijk. Hennis heeft zich volgens de VVD waardig verdedigd in het debat en ze is een belangrijke VVD-politica die zo’n 150.000 voorkeursstemmen heeft gehaald.

Bij het CDA en D66 doen ze er het zwijgen toe, maar duidelijk is wel dat bij die partijen behoorlijke reserves zijn. Een post op Buitenlandse Zaken – waar Hennis voor genoemd werd – is onwaarschijnlijk, omdat ze daar teveel met Defensie en missies te maken zou krijgen.

Dat het zelfs maar ter sprake komt illustreert het dedain bij Rutte en de VVD voor het parlement. Dat niemand het hem voor de voeten werpt onderstreept de lafheid van de huidige politieke kaste, waartoe ik nadrukkelijk ook de journalistieke berichtgeving reken. Dat uitgerekend Joël Voordewind er nu al stennis over maakt is een compliment waard, maar dat het aan hem wordt overgelaten is niet al te slim van Buma. Want in een later stadium – het weekje onderhandelen dat nog nodig is om het minderheidskabinet VVD-CDA op het bordes te doen belanden – zal hij deze boodschap dan aan Rutte zelf moeten geven. Wees dan een vent en doe het gelijk, dat is ook een investering op langere termijn.

---

Zie ons zeer uitgebreide dossier over de kabinetsformatie en de kansen op een minderheidskabinet VVD-CDA.