Jelle van Baardewijk in gesprek met journalist, columnist en schrijver Max Pam over de journalistiek in Nederland, en over het thema ‘censuur.’ “Vroeger werd je als freelancer met égards behandeld; nu ben je uitschot.”

Gedurende een loopbaan van ruim vijftig jaar heeft journalist Max Pam zijn vak drastisch zien veranderen. In gesprek met DNW’s Jelle van Baardewijk blikt hij terug op zijn eerste kennismaking met het schrijverschap: de jaren dat zijn vader werkte als redacteur bij het Parool. Zijn bewondering voor Karel van het Reve, Willem Frederik Hermans, en Multatuli komen ter sprake, evenals zijn onwrikbare liberalisme, en zijn vriendschap met de controversiële filmmaker Theo van Gogh: “De polarisering onder Nederlandse opiniemakers is met de moord op Van Gogh begonnen.” Een korte geschiedenis van de Nederlandse letteren in de tweede helft van de 20e eeuw, met Max Pam.

0:00 intro

0:16 Zie jij jezelf vooral als columnist?

2:44 Werkte je vader ook als journalist voor het Parool?

6:40 Wat heb jij gestudeerd?

11:17 Wat betekende het Marxisme voor jou in jouw studententijd?

18:03 Wat is de rol van journalisten geweest in de Nederlandse geschiedenis?

20:37 Was er vroeger een grotere afstand tussen journalisten en politici?

26:54 Denk je dat het gebrek aan zekerheid in de journalistiek leidt dat men minder kritisch was?

31:48 Vind jij Hermans als polemist beter dan als schrijver?

34:10 Hoe is jouw relatie met Theo van Gogh ontstaan?

45:15 Zijn er, buiten de islamkwestie, nog andere plekken waar er sprake is van zelfcensuur?

49:51 Welke schrijver heeft jou het meest geïnspireerd?

---

Duur: 55: 52 min.

Publicatie: 1 oktober.