Wat weinig mensen zich realiseren is waar het om draait bij jihad en islamitische terreur. Het gaat om het zaaien van paniek en het murw beuken van de wil tot verzet tegen de islam, niet om het demonstreren van de bereidheid zelfmoord te plegen. Hoe ver die paniek in Nederland en omgeving al wortel geschoten heeft? Een paar voorbeelden.

Afgelopen donderdagavond in Toulon:

Donderdagavond omstreeks 19.30 uur schoven passagiers op de luchthaven van het Zuid-Franse Hyères (nabij Toulon) aan om op een vlucht van TIU fly naar Antwerpen te stappen. In de rij aanschuivende mensen begon een man volgens getuigen plots te roepen: “We gaan jullie allemaal vermoorden, jullie Fransen! Allahu akbar!”

Niet de eerste mohammedaan die ongeprovoceerd getuigt van zijn vertrouwen in een islamitische toekomst. Maar het effect (‘Nice‘ zit daar nog vers in het geheugen) was direct en effectief:

De politie werd meteen ter plaatse geroepen. Die ontruimde de terminal, zodat alle geplande vluchten gedurende meerdere uren uitgesteld moesten worden. Daarna werd de terminal twee uur lang grondig onderzocht, maar de zoekactie leverde niets op.

Het behoeft weinig betoog dat een maatschappij die zo acuut en hysterisch reageert op een schreeuwende gek die wat amok wil maken geen stevige coherente basis meer heeft. Wat bleek zijn verklaring? De man kreeg het benauwd van de mensen om zich heen (!) en uitte dat op een voor hem logische wijze.

Gisteravond in Tilburg.

De politie geeft geen sjoege over de achtergrond van de tip, maar als er vervolgens vier mannen geboeid worden afgevoerd dan weet je het onderwerp eigenlijk al wel. Vier mannen die van één terreuraanslag worden verdacht? Behalve de islamitische angehauchten kan ik me in Nederland geen terreurgroep voorstellen die meer dan 3 mensen op de been kan krijgen, laat staan dat ze die gezamenlijk op pad zouden sturen.

Maar wel een groot station op een doorgaande lijn twee uur dicht aan het einde van een zondagavond. Daarna reden de treinen weer volgens schema, staat er hypocriet bij. In Tilburg betekent dat er vrijwel geen treinen meer reden die avond. Nou, daar sta je dan. En dat, terwijl de NOS klaagt dat de grenzen aan de mogelijkheden van het openbaar vervoer zijn bereikt. Elke bommelding leidt daardoor vrijwel direct tot een chaos.

Dat we in Nederland al op onze tenen lopen, bewijzen de vroede vaderen van onze regentenclubs voortdurend en met nadruk. Het blijft douceurtjes regenen, en het geklaag over aangedaan onrecht zoals sociale achterstelling (en hoe schuldig men zich er over voelt) is oorverdovend. Zózeer zelfs, dat we het al nauwelijks meer bemerken. Maar wat dat veroorzaakt, wat er krioelt onder dat welwillende oppervlak, is pure, botte angst. Als bestuurders met aflaten gaan strooien, weet je dat ze de bibbers hebben. Er hoeft nauwelijks nog een islamitische aanslag te worden gepleegd in Nederland, maar al te veel mensen staan klaar om op het eerste signaal diep te buigen. Of doen dat al dagelijks.

Terreur werkt.