In Italië lijkt premier Conte het initiatief om een regering te vormen te zijn kwijt geraakt aan voormalig ECB-president Mario Draghi. In feite lijkt hiermee een herhaling van eerdere zetten plaats te vinden.

In de jaren tien werd premier Silvio Berlusconi gewipt en vervangen door oud-president van de Italiaanse centrale bank Mario Monti. Wiki in het lemma over Monti, herinnert ons er zo aan;

On 12 November 2011, in the midst of the European sovereign debt crisis, Monti was invited by PresidentGiorgio Napolitano to form a new technocratic government following the resignation of Silvio Berlusconi.

Italië wordt voorzitter van de G20 en daarover had minister van Financiën Roberto Gualtieri maandag al een gesprek met zijn nieuwe Amerikaanse collega Janet Yellen. (volledige tekst van dat gesprek staat hier).

They also discussed the need to find multilateral solutions to many of the issues facing the global economy, including addressing the challenges of efficiently and equitably taxing the income of multinational firms, and debt vulnerabilities and financing risks in low-income countries.

Dat men in Italië weer ouderwets politiek aan het konkelen is, kon u eerder hier al lezen. Draghi is een logische keus vanuit het perspectief van veel politici; de EU kan met hem leven, en hij is niet direct verbonden aan een van de grote Italiaanse partijen van dit moment. Dat Italië in een grote economische crisis is beland pleit ook al voor een premierschap van iemand als Draghi. Gisteren werd bekend dat de Italiaanse economie met 8,9% kromp in 2020.

Ravaged by the virus, the Italian economy shrank by 8.9% in 2020, the Italian National Institute of Statistics (Istat) said Tuesday.
The calendar-adjusted figure represents the biggest contraction in the gross domestic product (GDP) since the end of World War II.
(..)
But it is still one of the worst in Europe, compared with a fall of 5.0% in Germany and 8.3% in France.

De hele Eurozone ging in 2020 achteruit met 6,8%:

De economie van de eurozone is in Corona-jaar 2020 met 6,8 procent gekrompen. Lockdowns tegen de verspreiding van het virus zorgden in het voorjaar nog voor de sterkste krimp ooit gemeten. Na een sterk herstel door versoepelingen na de zomer, zette in de laatste drie maanden van het jaar de neergang weer in.
Het Europese statistiekbureau Eurostat meldt voor het vierde kwartaal een daling van het bruto binnenlands product van de eurolanden van 0,7 procent ten opzichte van het voorgaande kwartaal. Op jaarbasis gaat het om 5,1 procent krimp. Het gaat om een voorlopige raming van Eurostat.

Maand op maand was de daling in het 4e kwartaal 2.0%

In Duitsland werd zelfs al gemompeld over een aanstaand vertrek van Italië uit de eurozone.

De aanstelling van Draghi zal een Italexit denkelijk wel weten te voorkomen. Dat lijkt de voornaamste reden voor zij aanstelling. Geld heeft de Italiaanse regering op dit moment ruim voldoende beschikbaar, dankzij de gulle giften die andere lidstaten de afgelopen zomer worden ontwrongen ten behoeve van Zuid-Europese landen tijdens een EU-top.  Waarom nu Draghi? Daarop heeft de NOS een antwoord:

Gisteren werd duidelijk dat de gevallen coalitie van oud-premier Conte geen doorstart kan maken. Daarmee had president Mattarella nog twee opties over: vervroegde verkiezingen of een poging om een zakenkabinet te formeren. Hij koos voor het laatste, met als formateur de partijloze econoom en bankier Draghi.

En die mening wordt ook in financiële kringen gedeeld:

Draghi was the only one with enough credibility to lead Italy back to a place of economic prosperity.

Met als clarificatie:

Mattarella said last night that without a new government at the helm, Italy’s government would be essentially frozen pending new elections, leaving the Italian people vulnerable to the financial and political vicissitudes of both COVID and tumbling confidence in the Italian people’s ability to government themselves. With that, he said he had no alternative but to appoint Draghi, who will run Italy until the next round of elections, which presumably will be held later this year.

De NOS verduidelijkt nog:

Al voor de wereldwijde uitbraak lag Italië, de derde economie van de EU, op koers voor een recessie. Volgens de laatste cijfers is het bruto binnenlands product in Italië nu met 8,8 procent gedaald zijn er sinds maart vorig jaar bijna 450.000 banen verloren gegaan.

Dat Draghi partijloos is zal hem te stade komen. Na de val van Berlusconi in 2011 werd Monti er regelmatig van beschuldigd als zetbaas van de EU te hebben gefunctioneerd. Dat lot zal ook Draghi te wachten staan. Zijn aanstelling laat immers zien dat er behalve zijn leiding Italië niets anders overblijft dan nieuwe verkiezingen – die hoogstwaarschijnlijk Salvini en de Lega aan de macht zullen brengen.

---

Meer over de economische en politieke perikelen van Italië vindt u hier op deze site. De ‘Corona fondsen’, de er mee verbonden Eurobonds en een stukje van de voorgeschiedenis vindt u hier.